Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην ανάγκη μείωσης της ύλης, διαρκούς επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών , συσχετισμού του παραδοσιακού και του ηλεκτρονικού βιβλίου στην εκπαιδευτική πράξη και στη σπουδαιότητα θεσμοθέτησης  μιας πολιτιστικής ζώνης για τα σχολεία στο πλαίσιο των ολοήμερων προγραμμάτων.

            Σχετικά με το φροντιστήριο είπε ότι επαξίως έχει γίνει θεσμός, ότι έχει ένα δικό του κοινωνικό ρόλο σχετικό με την κάλυψη των μαθησιακών κενών των μαθητών , αν και το πεδίο αυτό θα έπρεπε να το καλύπτει επίσης το κράτος. «Στη σχεδιαζόμενη σήμερα μεταρρύθμιση δεν έχουμε νοητό αντίπαλο τα φροντιστήρια», ανέφερε. Αυτά προσφέρουν συμπληρωματική εκπαίδευση στα παιδιά που έχουν αδυναμία ή για οποιοδήποτε λόγο θέλουν στήριξη. Μάλιστα είπε  «τα φροντιστήρια, αν δεν κάνουν  καλά τη δουλειά τους, δεν μπορούν να σταθούν». Σε σχετικό αίτημα των φροντιστών  παρατήρησε ότι αυτοί δικαιούνται να συμμετέχουν στα σεμινάρια επιμόρφωσης και αυτό μπορεί να ρυθμιστεί.

            Σε σχέση με το ρόλο των εκπαιδευτικών του δημοσίου ανέφερε τα εξής :

δάσκαλοι και καθηγητές στερούνται της ειδικής κατάρτισης και της επιμόρφωσης , που απαιτείται για μια ποιοτική παιδεία, γιατί οι αρχικές  γνώσεις και οι θεωρίες δεν αρκούν .Επισήμανε την αναγκαιότητα  της πρακτικής άσκησης των φοιτητών των “καθηγητικών” σχολών στη σχολική πράξη, τόνισε ότι υπάρχουν «νησίδες» αφοσιωμένων και ικανών δασκάλων,  ενώ χαρακτηριστικά επισήμανε ότι είναι αναγκαίο «ο καθηγητής του σχολείου να μη γίνεται υπάλληλος των μαθητών του, γιατί τότε υποβιβάζεται σε “πόρνη”».

            Για το σχεδιαζόμενο νέο εξεταστικό σύστημα τόνισε ότι  πρέπει να προσμετράται και η επίδοση στο σχολείο για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο ,αλλά παραδέχθηκε ότι είναι ανάγκη  να μειώσουμε το άγχος των παιδιών, να δώσουμε περισσότερες ευκαιρίες εξέτασης  κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς και να εφαρμόσουμε συστήματα πιο ορθολογικά και πιο ανθρώπινα.

 ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ κ. ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ