Οι τελευταίοι δείχνουν δυστυχώς να κολλάνε με οτιδήποτε σχετίζεται με την τεχνολογία και να απορρίπτουν οτιδήποτε παραδοσιακό, ακόμη κι όσον αφορά τη διεύρυνση των πνευματικών τους οριζόντων. Παραμελούν έτσι και το βιβλίο. Το βιβλίο όμως, αποδεδειγμένα, κανένα gadgetάκι δεν μπορεί να το παραγκωνίσει. Ούτε ποτέ θα πάψουν να υπάρχουν βιβλιολάτρεις.
Είναι το άρωμα της σελίδας που τους προσελκύει. Το εξώφυλλο, στην εικόνα του οποίου ο εικονογράφος έχει αποθέσει όλη την υπόθεση και το οπισθόφυλλο, όπου σε λίγες μόνο γραμμές, γράφεται η ιστορία. Ή μάλλον πτυχές της, οι οποίες σε παρασέρνουν να επιλέξεις το ένα βιβλίο ανάμεσα στα πολλά που κουβαλάει το ράφι της βιβλιοθήκης ή του βιβλιοπωλείου.
Ξεκινάς την ανάγνωση. Αρχίζει κι η ιστορία. Μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Εάν σε συνεπάρει η αρχή; Την πάτησες! Θα διαβάζεις και θα διαβάζεις για να φτάσεις γρήγορα στη μέση. Κι εκεί η αφήγηση θα κορυφώνεται και θα διαβάζεις πιο γρήγορα για να φτάσεις στο τέλος. Θα τελειώσει και μετά τα συναισθήματα θα είναι ανάμεικτα. Από τη μια θα νιώθεις πλήρης. Γιατί έζησες νοητικά μια ιστορία. Φαντάστηκες γεγονότα που θα ταίριαζαν στην τροπή της υπόθεσης. Έκανες εικόνα, πρόσωπα και τοπία. Δημιούργησες μέσα στη δημιουργία.
Το άλλο που θα πάθεις είναι αυτονόητο. Θα είναι τόσο οικείος ο κόσμος που θα μεταφερθείς, που θα νιώσεις ότι όντως είσαι μέσα σ' αυτόν και συνάμα τόσο διαφορετικός που θα εύχεσαι να γινόταν να βρεθείς σε αυτόν με το που ανοίξεις το βιβλίο.
Θα σε εντυπωσιάσει επίσης κι η γλώσσα. (Δες το κι από φιλολογική άποψη, βρε παιδί μου
). Είτε είναι απλή, είτε πιο περίπλοκη. Στην πρώτη περίπτωση, η ανάγνωση θα ρέει ομαλότατα. Στη δεύτερη, το μυαλό σου θα βρίσκεται σε εγρήγορση γιατί τα πράγματα θα είναι πιο σύνθετα. Θα παραξενευτείς ίσως από το ύφος του συγγραφέα. Και μέσα από τις τεχνικές της αφήγησης που θα χρησιμοποιεί εκείνος, μέσα από την ίδια την ιστορία, θα γνωρίσεις κι αυτόν. Μια πλευρά του εαυτού του δηλαδή, γιατί οι συγγραφείς είναι περίεργα πλάσματα, όπως και να το κάνουμε.
Το βιβλίο επομένως, από όποια πλευρά και να το δούμε, μόνο θετικές επιδράσεις μπορεί να έχει στον ψυχισμό μας.
Θέτει σε εγρήγορση την σκέψη και τη φαντασία. Είναι πηγή γνώσης και καλλιέπειας. Συνήθως, συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά της καλαισθησίας. Προάγει προφανώς τον πολιτισμό και σίγουρα τον αναδεικνύει. Με λίγα λόγια, διευρύνει τους πνευματικούς και ψυχικούς ορίζοντες του ανθρώπου.
Μπορεί βέβαια πλέον να έχουμε ευκολότερη πρόσβαση ακόμη και στο βιβλίο μέσω της τεχνολογίας (η τελευταία προσφέρει και το κατάλληλο οπτικοακουστικό υλικό) χωρίς την απαίτηση τόσης πνευματικής εγρήγορσης. Ίσως ο τρόπος αυτός να θεωρείται και λιγότερο δαπανηρός.
Σε κάθε περίπτωση όμως, χωρίς ποτέ να απορρίπτουμε την εξέλιξη, ο κόσμος του βιβλίου, του απτού συγγράμματος, με τις αράδες γραμμένες σε φύλλα, διαφέρει πολύ από κάθε τεχνολογικό επίτευγμα.
Μια βιβλιοθήκη είναι το νοσοκομείο του μυαλού λένε και το βιβλίο γιατρός του, θα προσθέσω. Καιρός λοιπόν να το ανακαλύψουμε και να το αποδείξουμε. Καλώς ήρθες στον κόσμο του βιβλίου.
neopolis.gr