Σε αυτά τα «όχι» λοιπόν, θέλω να εστιάσω κι εγώ, γιατί προφανώς είναι και εκείνα που φέρνουν τη δυστυχία σε κάθε φοιτητή και σε εμένα μαζί (δε θα βγάλω την ουρίτσα μου απ’ έξω). Γιατί νισάφι πια! Πάμε και δίνουμε το ίδιο μάθημα καμια 100σταριά φορές και το αποτέλεσμα συνεχίζει να είναι το ίδιο… κάτω του 5! Φυσικό να τα παρατάμε από ένα σημείο και μετά και να λέμε «ό,τι είναι να γίνει, ας γίνει».

Οκ, ίσως όχι ακριβώς ό,τι θέλει ας γίνει…

Εγώ προσωπικά, κάθε φορά που φτάνω στο κατώφλι της σχολής, φτιάχνω κάποια συγκεκριμένα σενάρια στο μυαλό μου που θα μπορούσαν να τύχουν λίγο πριν αρχίσει η εξέταση. Και δεν έχουν να κάνουν με τη Θεία Φώτιση ούτε το Άγιο Πνεύμα.

Είναι εξίσου εξωπραγματικά να συμβούν, αλλά είναι η μοναδική μας σωτηρία, παιδιά:

1 | Να γίνει η σχολή στάχτη και μπούρμπερη από τις ακτίνες του ήλιου

Ναι, έτσι απλά! Ο ήλιος να γίνει ένα τσακ πιο καυτός από ό,τι ήδη είναι και εντελώς τυχαία να καεί ένα φύλλο από τα δέντρα που υπάρχουν δίπλα στη σχολή, με τη φωτιά να εξαπλώνεται τόσο, όσο να κάψει όλο το κτίριο. Αφού γίνει αυτό και πριν προλάβει να προκαλέσει καμία άλλη ζημιά – μην έχουμε και θύματα – να σβήσει. Τόσο απλά! Να σημειώσω ακόμα, πως όλα αυτά καλό να γίνουν από την προηγούμενη μέρα, μην τρέχουμε και άδικα μέχρι τη σχολή!

2 | Να πιάσει τον καθηγητή κόψιμο ένα λεπτό προτού μοιράσει τα θέματα

Γιατί δηλαδή να συμβαίνουν μόνο σε εμάς τα πιο ακατάλληλα πράγματα στις πιο ακατάλληλες στιγμές; Ε, μια φορά ας χρειαστεί και τ’ αντεράκι του καθηγητή να ξαλαφρώσει, για καλό δικό μας. Πού είσαι ρε κάρμα κάτι τέτοιες ώρες, το κερατάκι μου; Λυπήσου μας να πάρουμε το… κωλόχαρτο (ή να το χρειαστεί ο καθηγητής) να τελειώνουμε να πάμε να γίνουμε σερβιτόροι/ες με την ησυχία μας. Εδώ που τα λέμε πάντως, ένα κρουασάν κι ένα Μίλκο για κέρασμα το πρωί στον προφεσόρ, την κάνουν τη δουλίτσα τους… 

3 | Να γίνει τοπικός σεισμός

Και όταν λέω τοπικός εννοώ κυριολεκτικότατα ΤΟΠΙΚΟΣ. Να πιάνει μόνο την έκταση της σχολής! Προφανώς και μετά από τέτοιο σοκ οφείλει να ακυρωθεί η εξέταση και να μας δοθούν 5 ημέρες αναρρωτικής άδειας. Κι αν τα μπετά έχουν πάθει νευρική κρίση; Ε δε θα πεθάνουμε κιόλας για ένα πτυχίο! Αν δε γίνουν οι απαραίτητοι έλεγχοι και δεν εγκριθεί ότι το κτίριο είναι 100% ασφαλές, ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΑΤΑΜΕ!

4 | Να χαλάσουν όλα τα φωτοτυπικά της σχολής το ένα μετά το άλλο

Ε τι διάολο, θα μας βάλουν να γράψουμε όλα τα θέματα στο χέρι; Τι εξετάσεις θα είναι αυτές; Δυστυχώς θα χρειαστεί να ακυρωθεί η εξέταση και χωρίς πολλά-πολλά παρακαλώ, γιατί έχουμε να πάμε και για έναν καφέ, που κουβαληθήκαμε μέχρι εδώ τζάμπα.

5 | Οι επιτηρητές να το παίξουν και λιγάκι… αδιάφοροι

Μία δουλειά έχουν κι αυτοί, να κάνουν τα στραβά μάτια και δεν την κάνουν, ρε φίλε! Πόσο δύσκολο είναι δηλαδή; Να γυρίζουμε το κεφάλι 360 μοίρες και να μη λένε τίποτα. Να βγάζουμε το κινητό και να βλέπουμε άνετα τις απαντήσεις που έχουμε σε φωτογραφίες. Να παίρνουμε την κόλλα του διπλανού, να τη βάζουμε κάτω από τη δικιά μας για ξεπατικωτούρα και να μην ενοχλούνται καθόλου. Τι ωραία που θα ήταν η εξεταστική έτσι!

6 | Να πέσουν μια φορά ΜΟΝΟ όσα διαβάσαμε το προηγούμενο βράδυ

Γιατί είναι τόσο κακό αυτό ας πούμε; Είναι προτιμότερο να μη διαβάσουμε τίποτα δηλαδή και να πάμε γιόλο κι ό,τι γίνει; Μα πείτε και εσείς. Όταν δεν ανοίγουμε βιβλίο λένε «Έλα, μπορούσες τουλάχιστον να ρίξεις μια ματιά, κάτι θα έγραφες», ενώ όταν βγάζουμε κουτσά-στραβά κάποια κεφάλαια λένε «Η ύλη σου δεν ήταν μόνο αυτά». Ναι ΟΚ θα συμφωνήσω, αλλά δε θέλει μια φορά η τύχη να είναι με το μέρος μας και να πέσει ό,τι ξέρουμε τέλος πάντων;Κοπιάσαμε και που διαβάσαμε μόνο αυτά!

ΖΗΤΑΜΕ ΠΟΛΛΑ; ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

 της Νατάσσας Πιοτογιαννάκη

neopolis.gr