Μέχρι σήμερα είχαμε την εντύπωση ότι ο κ. Μητσοτάκης αυτοσχεδίαζε όταν μιλούσε για εκπαιδευτικά ζητήματα. Με την ομιλία του σε καθηγητές Πανεπιστημίων και ΤΕΙ μας έπεισε ότι διαθέτει και μία πρόσθετη ικανότητα: να κοροϊδεύει το ακροατήριό του.

Δηλώνει εμπρός σε όσους δίνουν καθημερινά την μάχη της ποιότητας στα ΑΕΙ ότι ντρέπεται για αυτά!

Κάνει παραλληλισμούς ανάμεσα στη σημερινή κυβέρνηση και την χούντα, θεωρώντας ότι οι λεκτικοί ακροβατισμοί του θα μείνουν απαρατήρητοι από το ακροατήριο του.

Μιλάει για το δημόσιο Πανεπιστήμιο και την ίδια στιγμή προτείνει ρυθμίσεις ώστε να εξασφαλίσει φοιτητές για τα ιδιωτικά που θέλει να ιδρύσει.

Υπόσχεται να ξαναφέρει τον υποτιμητικό για κάθε δημοκρατική χώρα νόμο της κ. Διαμαντοπούλου ο οποίος ανάμεσα σε άλλα είχε ένα συμβούλιο που αποφάσιζε ποιοι μπορεί να είναι υποψήφιοι πρυτάνεις (!!).

Επαίρεται ότι ήταν από τους αρχιτέκτονες της κοινοβουλευτικής συναίνεσης να ψηφιστεί ο νόμος αυτός, ξεχνώντας να υπενθυμίσει στο ακροατήριο του ότι η ίδια πλειοψηφία λίγους μήνες αργότερα κατάργησε τον νόμο που είχαν οι ίδιοι ψηφίσει!

Χρησιμοποιεί μία σίγουρη τεχνική για να μπερδέψει το ακροατήριο του: ως προς τη μεταρρύθμιση για το μέλλον των ΑΕΙ, τα νέα Τμήματα και ερευνητικά ινστιτούτα που ιδρύονται μαζί και με τις συνέργειες ανάμεσα στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, άλλα λέει στην Άρτα, άλλα στην Πρέβεζα, άλλα στη Βουλή και άλλα στο χθεσινό ακροατήριό του.

Υπόσχεται την ίδρυση Πανεπιστημίων Εφαρμοσμένων Επιστημών, έχοντας προφανώς άγνοια ότι η Ευρώπη ολόκληρη κινείται σε εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις.

Υπόσχεται να δώσει τη δυνατότητα στους διδάσκοντες να εισπράττουν πολλά περισσότερα από τα μεταπτυχιακά που θα διδάσκουν σαν να μην είναι μέρος των υποχρεώσεών τους η διδασκαλία αυτή.

Και βέβαια δεν υπήρξε ούτε ίχνος αυτοκριτικής. Ούτε για το πώς κατάντησαν την τεχνική εκπαίδευση, ούτε για τη μείωση της χρηματοδότησης που είχαν υποστεί τα ΑΕΙ, ούτε για την εμμονή τους να συνδεθεί η ανωτάτη εκπαίδευση αποκλειστικά με την αγορά εργασίας και να εξαφανισθεί η μορφωτική της διάσταση ούτε για την πλήρη κομματικοποίηση της διοίκησής τους για την οποία η Νέα Δημοκρατία έδωσε και δίνει τις μεγαλύτερες μάχες της.

Δεν μπόρεσε, όμως, να κάνει και μία στοιχειώδη αποτίμηση μιας αντικειμενικής πραγματικότητας: αυξήθηκαν ή όχι οι προϋπολογισμοί των ΑΕΙ; Αυξήθηκαν ή όχι οι υποτροφίες του ΙΚΥ; Αυξήθηκαν ή όχι οι χρηματοδοτήσεις των ερευνητικών προγραμμάτων για νέους επιστήμονες; Μπήκε ή όχι τάξη σε ένα άναρχο πεδίο στις μεταπτυχιακές σπουδές με πολλές περισσότερες δυνατότητες για τα παιδιά με οικονομικά προβλήματα; Δημιουργήθηκαν ή όχι τα διετή προγράμματα σπουδών για παροχή επαγγελματικών πιστοποιητικών ευρωπαϊκών προδιαγραφών για αποφοίτους των ΕΠΑΛ; Έσπασε ή όχι ένας άκρατος κομματισμός στις πρυτανικές εκλογές; Δόθηκαν ή όχι πολλές νέες θέσεις καθηγητών μετά από πολλά χρόνια;

Ο κ. Μητσοτάκης «έντυσε» την ομιλία του με πολλή «τάξη και νόμο». Ξέχασε βέβαια να πει ότι η δική μας Κυβέρνηση για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες αναγνώρισε ότι υπάρχει πρόβλημα παραβατικότητας και προχώρησε στη σύνταξη ενός πορίσματος από μία ομάδα ειδικών. Και αντί να τοποθετηθεί επί της ουσίας ως προς το περιεχόμενο του πορίσματος, το ξεπέρασε χρησιμοποιώντας την έκφραση «κατάπτυστο». Η νεολαία του κόμματός του το είχε χαρακτήρισε «φαιδρό». Κατάπτυστο και φαιδρό λοιπόν το πόρισμα που συνέταξαν εκπρόσωποι της εισαγγελίας, της αστυνομίας, ειδικών στα ναρκωτικά, στην εγκληματικότητα κτλ υπό την προεδρία του καθηγητή Νομικής κ. Παρασκευόπουλου. Η Κυβέρνηση έχει σχέδιο και προσπαθεί να το συζητήσει με τα ΑΕΙ και τις φοιτητικές παρατάξεις. Ο κ. Μητσοτάκης απειλείται από μία τέτοια συζήτηση που θα οδηγήσει σε συγκεκριμένες ρυθμίσεις και γίνεται αντικειμενικά πια μέρος της ανομίας που επικαλείται.