Σύγχρονες τάσεις στην παραγωγή Πολιτιστικού Προϊόντος για Παιδιά και Νέους, στην Ελλάδα την περίοδο της κρίσης» -   Έρευνα του ΕΚΠΑ για τις τάσεις στον πολιτισμό 

 Μια σημαντική και αρκετά ανησυχητική έκθεση εκπόνησε το ΕΚΠΑ και συγκεκριμένα το Εργαστήριο Κοινωνικών Επιστημών του Παιδαγωγικού Τμήματος με επικεφαλής τους καθηγητές Δημοσθένη Δασκαλάκη, Ρέα Κακάμπουρα. 

 Η έρευνα επιχειρεί να αποτυπώσει τις επιπτώσεις τις κρίσης στις προτιμήσεις των νέων σε σχέση με τον πολιτισμό. Η έρευνα καλύπτει ένα φάσμα δραστηριοτήτων, όπως η ανάγνωση, ο κινηματογράφος, επίσκεψη αρχαιολογικών και πολιτιστικών χώρων, μουσική κ.α 

 Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι το 2015 στη Ελλάδα το 77,8% των νέων, από 16-24 ετών, δήλωσε ότι δεν είχε κάνει καμία επίσκεψη σε πολιτιστικά αξιοθέατα μέσα στον χρόνο. Λίγο καλύτερα αλλά όχι αισιόδοξα είναι και τα στοιχεία για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου ο μέσος όρος για τις ίδιες ηλικίες κατεβαίνει στο 52,5%.

 Η παρούσα ερευνητική έκθεση αποτυπώνει τις κυρίαρχες τάσεις αναφορικά με την παραγωγή πολιτιστικού προϊόντος για παιδιά και για νέους κατά τη χρονική περίοδο 2009-2018, επικεντρώνοντας ταυτόχρονα το ενδιαφέρον της στις κοινωνικά ευάλωτες ομάδες.

 Αποτελεί μία πρώτη χαρτογράφηση του συγκεκριμένου πεδίου για μελλοντική αξιοποίηση από σχετικές μελέτες που θα περιλαμβάνουν πρωτότυπη και πρωτογενή έρευνα των κατηγοριών της πολιτιστικής βιομηχανίας για παιδιά και για νέους στην Ελλάδα.

 Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι λόγοι για τους οποίους οι νέοι δεν συμμετέχουν σε πολιτιστικές δραστηριότητες. Στον κινηματογράφο και στο θέατρο φαίνεται πως καθοριστικός παράγοντας είναι το αντίτιμο του εισιτηρίου, ενώ σε πολιτιστικούς/μουσειακούς χώρους και αθλητικές δραστηριότητες η στάση προσδιορίζεται από την έλλειψη ενδιαφέροντος.

  Η έρευνα του Παιδαγωγικού Τμήματος του ΕΚΠΑ, με επικεφαλής τον καθηγητή Δημοσθένη Δασκαλάκη και την αναπληρώτρια καθηγήτρια Ρέα Κακάμπουρα, δείχνει τάσεις που αναφέρονται με την ευρεία έννοια στο κράτος, αλλά και σε ιδρύματα και ΜΚΟ, την εξέλιξη και τον ρόλο της αγοράς πολιτιστικών προϊόντων καθώς και της τηλεόρασης και των social media.

 «Σημασία δεν έχει μόνο να παράγουμε πολιτιστικά προϊόντα αλλά και η ανταπόκριση τους από την κοινωνία» επισήμαναν στην διάρκεια της παρουσίασης οι ομιλητές, όπως επίσης ότι στην εποχή μας «δεν υπάρχει η ιδεολογική έννοια μιας ενιαίας παιδικής ηλικίας, αλλά πολλαπλές παιδικές ηλικίες που συνδέονται με τη φτώχεια, τη μετανάστευση, το φύλο, ΑΜΕΑ κι άλλους παράγοντες που επιδρούν σε μια τέτοια μελέτη». Επεξεργάστηκαν δευτερογενώς στοιχεία της Eurostat, ΕΛΣΤΑΤ, Εθνικής Βιβλιοθήκης, Κέντρου Kινηματογράφου κι άλλων φορέων. Κι όπως τόνισαν «η ανυπαρξία βασικών στατιστικών δεδομένων γύρω από τις διάφορες κατηγορίες της ελληνικής πολιτιστικής βιομηχανίας κατέστησε αυτή την αποτύπωση εν μέρει δύσκολη».Διευκρίνισαν δε, ότι αυτή η ερευνητική έκθεση αποτελεί μία πρώτη χαρτογράφηση του συγκεκριμένου πεδίου για μελλοντική αξιοποίηση από σχετικές μελέτες που θα περιλαμβάνουν πρωτότυπη και πρωτογενή έρευνα των κατηγοριών της πολιτιστικής βιομηχανίας για παιδιά και για νέους στην Ελλάδα.

 Σύμφωνα με την Μ.Ζορμπά θα πρέπει να δούμε την παιδική ηλικία «σαν ένα ζωντανό ανθρώπινο πεδίο με ανάγκες, δικαιώματα, αναζητήσεις». Αναφερόμενη στην τεχνολογία και στον τρόπο που γίνεται σήμερα το άνοιγμα στον ενήλικο κόσμο, η υπουργός Πολιτισμού είπε ότι «θα πρέπει να υπερβούμε τον όρο ''προστασία''και να τον πούμε "διάλογο'', ''συμμετοχή''».

 Τέλος, προανήγγειλε διάβημα, σε συνεννόηση με τον υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής, προς τη δημόσια τηλεόραση και τα ιδιωτικά κανάλια όχι μόνο για την ποιότητα αλλά και για τον ελάχιστο χρόνο (παρά τον σχετικό νόμο) που διαθέτουν για παιδικά προγράμματα.