Σε παλιότερα άρθρα μου δημοσιευμένα στον ηλεκτρονικό, ημερήσιο και περιοδικό τύπο (« Αλφαβιτα» , «το Ποντίκι», « Φιλολογική»), αλλά  και επιστολές  προς   τους αρμοδίους του Υπουργείου Παιδείας    είχα εκφράσει την απορία,  την ανησυχία    αλλά και  τις προτάσεις  μου σε σχέση με  τις κλιμακούμενες υποβαθμιστικές αλλαγές     του ωρολόγιου  και αναλυτικού προγράμματος των  Κλασσικών γλωσσών, της  Νεοελληνικής   Λογοτεχνίας αλλά και  της Ιστορίας, του Γενικού Λυκείου.  

Τα άρθρα αυτά έκφραζαν αμφισβήτηση, αλλά και μια καλοπροαίρετη πρόθεση  συμμετοχής στα πλαίσια ενός κοινωνικού διαλόγου για την Παιδεία,  ήδη από την εποχή υπουργίας του κ. Μπαλτά, με μια  ανταπόκριση  - εκ μέρους του υπουργείου - αρχικά «αριστοκρατική» (τα σχετικά ζητήματα απασχολούσαν αρμοδίως εντεταλμένους !) και αργότερα ( επί υπουργίας κ. Φίλη) « κωφεύουσα»!..

Και φτάνουμε στην αρχή του διδακτικού  έτους 2018-2019, όπου ανακοινώνονται προτάσεις και σκεπτικά εκ μέρους του υπουργείου, εν όψει της διαμόρφωσης του νομοσχέδιου για το «Νέο Λύκειο».  

Μετατοπίζοντας χρονικά - προς το παρόν - την κριτική μου για την προδιαγραφόμενη μοίρα του μαθήματος της Ιστορίας και της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας, επικεντρώνομαι καταρχάς στο μάθημα των Λατινικών,   η σχεδιαζόμενη απάλειψη του οποίου,  ως μαθήματος ανθρωπιστικού προσανατολισμού, στηρίζεται σένα σκεπτικό του Υπουργείου,   που παραθέτω τμηματικά, σχολιάζοντας αντιστοίχως:  

«... Η αντικατάσταση αυτή κρίθηκε απαραίτητη αφ' ενός γιατί από όλο το φάσμα των επιστημών του 1ου Επιστημονικού Πεδίου τα Λατινικά αφορούσαν μόνο τα Τμήματα Φιλολογίας και αφ' ετέρου γιατί με την εξαιρετικά περιορισμένη εξεταστέα ύλη τους προκαλούσαν στρεβλώσεις στη τελική βαθμολογία των υποψηφίων...»(!) 

Τα Λατινικά όμως  δεν αφορούν μόνο το τμήμα της κλασσικής φιλολογίας, αφορούν ένα σύνολο επιστημών, γλωσσικών,  γλωσσολογικών, ιστορικών, θεωρητικών, στις περισσότερες από τις οποίες εμπλέκονται κατά τρόπο αναγκαίο, αιτιακό και συνεπώς επιστημονικό!

Όσο για το δεύτερο επιχείρημα του Υπουργειου, είναι υποκριτικό και προκλητικό να επικαλείται λόγους, για τους οποίους ευθύνονται αποκλειστικά οι «καθ΄υλην αρμόδιοι» του υπουργείου ή του ΙΕΠ -δυστυχώς θα πω- από το 2015 κ.ε. Και εννοώ τις αυθαίρετες περικοπές που έφτασαν να  ...λοβοτομήσουν όχι μόνο τα 50 - καταρχάς- εξεταζόμενα πανελλαδικά ανθολογημένα κείμενα  της Λατινικής Γραμματείας  αλλά και δομικά συντακτικά κεφάλαια ή ενότητες της Λατινικής, όπως τον πλάγιο λόγο, τη γερουνδιακή έλξη, ακόμα και ενότητες του ... υποταγμένου λόγου!..

Ένα ακόμα « ατράνταχτο» επιχείρημα του  Υπουργείου συνοψιζεται στο ότι,  όπως γίνονται επί χρόνια τα Λατινικά, «...είναι μία αποστήθιση, ένα βιβλίο που έχει κείμενα εντελώς ανούσια...».

Τα «ανούσια κείμενα» - ωστόσο- αποτελούν αυθεντικά αποσπάσματα της Λατινικής Γραμματείας, από κείμενα του Κικέρωνα, του Ιούλιου Καίσαρα, του Βαλέριου Μάξιμου, του Πλίνιου,του Σενέκα..., με ενδιαφέροντα εισαγωγικά σχόλια που εντάσσουν το κάθε κείμενο σένα ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό, πολιτισμικό και ιδεολογικό πλαίσιο, και σχετικές εκτιμήσεις που τεκμηριώνονται με βάση τα δεδομένα των κειμένων. 

Σημαντική είναι επίσης η ύπαρξη των ετυμολογικών, συγκριτικών- γλωσσικών σχολίων που επισυνάπτονται και που αναδεικνύουν την αδελφική σχέση βασικών ινδοευρωπαϊκών γλωσσών, όπως της Ελληνικής και της Λατινικής, τις επιρροές και τα δάνεια της πρώτης στη δεύτερη, αλλά και τη νεολατινική γλωσσική κληρονομιά που «φωνείται» μέχρι σήμερα ανά  τον πλανήτη...

Αρα δεν είναι θέμα κειμένων, αλλά επιστημονικής επάρκειας και ενδιαφέροντος των διδασκόντων, των οποίων τη γνωστική   επάρκεια «πριονίζει»  -εδώ και κάποιες δεκαετίες- συστηματικά το Υπουργείο Παιδείας!

Και συνεχίζω με το «έτερον επιχείρημα» του Υπουργείου:  

         « ... δεν μπορεί παιδιά που θα πάνε στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες να μην διαβάζουν κοινωνιολογία...»  δικαιολογώντας έτσι   την  τελική αντικατάσταση  των Λατινικών από ένα ... εξάωρο μάθημα Κοινωνιολογίας, ως μαθήματος Ανθρωπιστικής κατεύθυνσης!

Διαβάζω   τέλος  το  υποβαθμιστικό σχόλιο του κ. Γαβρόγλου στη συνέντευξή του στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων,  ο οποίος «αξιολογεί»  την     διαμαρτυρία  για την κατάργηση   των Λατινικών   ως  «...εκ  του  πονηρού και σπέκουλα...» , αποδίδοντάς την στην ανησυχία των φιλολόγων μήπως χάσουν διδακτικές  ώρες,  θέσεις εργασίας, και άρα  διορισμούς μονίμων και προσλήψεις αναπληρωτών. Η κοινωνιολογία - ωστόσο- ως γνωστικό αντικείμενο είχε εισαχθεί στο Λύκειο από τη δεκαετία του 1980 , και σαφώς είχε και έχει λόγο ύπαρξης,  ποτέ όμως σε βάρος μαθημάτων που αποτελούν   δομικα γνωστικά χαρακτηριστικά των Ανθρωπιστικών Σπουδών.     

        Η παραπάνω εκτίμηση μου δίνει πρακτικά και ηθικά το δικαίωμα να αναφερθώ στο  σχεδιασμό  που εδώ και καιρό    είναι εμφανές ότι υλοποιείται αργά και σταθερά «από την ανάποδη», δηλ. υπερ των Κοινωνικών επιστημών και σε βάρος των Κλασσικών  γλωσσώ,  της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας   και της Ιστορίας!    

Πώς; Μα,  μεσα  από μια σταδιακή, σταθερή και αυξανόμενη επιδαψίλευση ωρών σε μαθήματα ...κοινωνικών επιστημών,  σε βάρος  της κλασσικής γλώσσας  και  γραμματείας   αλλά και  της  νεοελληνικής      λογοτεχνίας,   από το διδακτικό έτος  2015-2016 κ.ε. Κι αυτό αφορά όχι μόνο   στο ωρολογιο αλλά   και στο  αναλυτικό   πρόγραμμα  σπουδών του Γενικού Λυκείου.

Αναλυτικότερα  λοιπόν αναφέρω ότι η πρώτη υποβάθμιση του ωρολόγιου προγράμματος του Λυκείου σε βάρος των Λατινικών, των Αρχαίων Ελληνικών και της  Νεοελληνικής λογοτεχνίας Γενικής Παιδείας της Γ’’ Λυκείου, φαίνεται -εκ των πραγμάτων- ότι    έγινε προκειμένου να αντικατασταθούν, το μεν   δίωρο μάθημα των Λατινικών της Β΄ Λυκείου από ένα δίωρο μάθημα  Κοινωνιολογίας,   ενώ « ο Επιτάφιος» του Θουκυδίδη  της Γ΄ Λυκείου  (ή  η  2η ώρα της Νεοελληνικής μεταπολεμικής λογοτεχνίας, αν προτιμάτε)  από μια Ιστορία...Κοινωνικών Επιστημών!...

Η παραπάνω υποβάθμιση  λοιπόν  ξεκίνησε με  τις πρώτες παρεμβάσεις   του   κ. Μπαλτα  ως  υπουργού παιδείας , από το διδακτικό έτος 2015-2016, κλιμακώθηκε με την προκλητική απομείωση της ύλης των Λατινικών, αν και μαθήματος της Θεωρητικής-Ανθρωπιστικής κατεύθυνσης, τα επόμενα διδακτικά έτη, για να φθάσει στην στοχευμένη προφανώς   κατάληξη της προτασης για ...ολοκληρωτική   αντικατασταση    των Λατινικών της Γ’ Λυκείου- ως μαθήματος πρασανατολισμού  των ανθρωπιστικών σπουδών - από ένα προτεινομενο εξάωρο   μάθημα  ... Κοινωνιολογίας!  

Η επίθεση λοιπόν δεν ήταν  «αιφνιδιαστική» εναντίον των κλασσικών σπουδών. όπως τη χαρακτήρισε   η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων( ΠΕΦ), αλλά κλιμακούμενη και στοχευμένη.  Γιατί, σε τι αποσκοπούσε άραγε αυτή η αντικατάσταση;  Στην αντικατάσταση μαθημάτων «ήσσονος σημασίας», από μαθήματα Κοινωνικής θεωρίας και Κοινωνιολογιας ,  που έχουν το «μαγικό φίλτρο» να αναβαθμίζουν   - εξ ορισμού- το παιδευτικό αποτέλεσμα;  Ή μήπως στην διευκόλυνση  μιας   «πελατειακής πολιτικής», δηλαδή  στην   υποστήριξη    κάποιων Πανεπιστημιακών σχολών, τομέων, γνωστικών αντικειμένων, συναφών προς αυτά της Κοινωνικής Θεωρίας - Κοινωνιολογίας,  της  Επιστημολογίας & Κοινωνιολογίας  της  γνώσης , και  συνεπώς των αντιστοιχων   καθηγητών και πτυχειούχων τους;  Και  έτσι, εξυπηρετώντας όχι βέβαια  παιδειτικά «καινοτόμα οράματα», αλλά    πρακτικότερα,  δηλ. επαγγελματικά, αντικατέστησαν και αντικαθιστούν με το ... «έτσι θέλω» γνωστικά αντικείμενα πολιτισμικής και παιδαγωγικής αξίας -αναγνωρισμένης παγκόσμια και διαχρονικά - στο ίδιο το λίκνο που τα γεννησε!   

    Αραγε, τι αποφοίτους - όχι μόνο  Λυκείων  αλλά και ...Θεωρητικών Σχολών- προτίθεται να προσφέρει στη  Νεοελληνική Κοινωνία το «Νέο Λύκειο»; Εκ των υστέρων βέβαια , ο κ. Γαβρόγλου δήλωσε ότι είναι ανοικτός στην πρόταση τα Λατινικά να διδαχθούν... σε μία άλλη τάξη, πλην της Γ΄ Λυκείου(!), αντιμετωπίζοντας βέβαια το «λάθος μέτρο με ένα  αντιφατικό ημίμετρο, καταναλογίαν προς  εκείνο της συνδιδασκαλίας (και συνεπώς συρρίκνωσης και υποβάθμισης) της « Αντιγόνης» με τον «Επιτάφιο» στη Β’ Λυκείου!  Τελικά, βέβαια,   ενέταξε τα Λατινικά στα μαθήματα ...επιλογής της Γ΄ Λυκείου!