Νέες προειδοποιήσεις, σύμφωνα με τις οποίες ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Υφαλος θα νεκρώσει σε περίπτωση που δεν υπάρξει δραστική μείωση των ρύπων, που αποσταθεροποιούν το κλίμα, απηύθυναν οι επιστήμονες. Ερευνα που συγκρίνει την κατάσταση του Υφάλου το 1995 με το 2017 δείχνει ότι ο αριθμός των κοραλλιών το διάστημα αυτό μειώθηκε στο μισό.

Η σύγκριση αφορά τόσο τα μικρά και τα μεσαία όσο και τα μεγάλου μεγέθους κοράλλια, ενώ έκτοτε η κατάσταση έχει επιδεινωθεί, με κρούσματα μαζικού θανάτου κοραλλιών, όπως αυτό που επηρέασε το νότιο τμήμα του Υφάλου στις αρχές του 2020. Ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Υφαλος, ο οποίος εκτείνεται σε μήκος 2.300 χιλιομέτρων στα ανοικτά της βορειοανατολικής Αυστραλίας, αποτελεί σπάνιο καταφύγιο θαλάσσιας ζωής και μνημείο βιοποικιλότητας. Ωστόσο, τα κοράλλια, που αποτελούν τη βάση της ζωής σε αυτόν, είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στις θερμοκρασιακές διακυμάνσεις και υφίστανται δραματική πίεση από την άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας, η οποία γίνεται έντονα αισθητή στα επιφανειακά ύδατα.

«Αρχισα να παρατηρώ τον Υφαλο το 1995», λέει ο συγγραφέας της έρευνας, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Proceedings of the Royal Society, Τέρι Χιουζ. «Δεν είχα ιδέα τι θα επακολουθήσει». Από το 1995 έως τώρα έχουν καταγραφεί πέντε περίοδοι μαζικού θανάτου (λεύκανσης) κοραλλιών, εκ των οποίων οι τρεις την τελευταία πενταετία. «Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο είναι ότι από το ένα κρούσμα μαζικών θανάτων έως το επόμενο μεσολαβεί όλο και μικρότερο χρονικό διάστημα», τονίζει ο Χιουζ. «O Υφαλος πλέον είναι πιο επίπεδος, όχι τρισδιάστατος όπως ήταν», προσθέτει.

Εως πέρυσι, ο φορέας προστασίας του θαλάσσιου πάρκου του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου εκτιμούσε πως η πρόγνωση για το μέλλον του είναι «κακή», ενώ από πέρυσι την έχει αναθεωρήσει σε «πολύ κακή», χαρακτηρίζοντας την άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας ως τη μεγαλύτερη απειλή για τον Υφαλο. Ο Χιουζ επιμένει ότι χρειάζεται να αναληφθεί δράση άμεσα. «Αν μπορέσουμε να συγκρατήσουμε την άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας στον 1,5 με 2 βαθμούς Κελσίου, όπως αναφέρει η Συμφωνία του Παρισιού, νομίζω ότι ο Υφαλος θα συνεχίσει να υπάρχει», επισημαίνει. «Αν πάμε στους 3-4 βαθμούς, λόγω ανεξέλεγκτων εκπομπών ρύπων, ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Υφαλος θα είναι αγνώριστος». Στην περίπτωση αυτή, βέβαια, η ανθρωπότητα θα έχει να ασχοληθεί με πολλά άλλα πιεστικά προβλήματα, πέραν της καταστροφής της βιοποικιλότητας, όπως θα είναι η εκτεταμένη διάβρωση των ακτών από τις όλο και ισχυρότερες καταιγίδες και ο εκτοπισμός εκατομμυρίων κατοίκων παράκτιων περιοχών, οι οποίες θα πλημμυρίζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα.