Ειδικότερα, στα ΑΕΙ της χώρας λειτουργούν σήμερα 37 τμήματα Πληροφορικής, Μηχανικής Υπολογιστών και συναφών επιστημών. Σε αυτά δεν περιλαμβάνονται τα 24 τμήματα Μηχανικών Τεχνολογικής Εκπαίδευσης που λειτουργούσαν έως το 2019-20 ως ΤΕΙ, αλλά τότε απορροφήθηκαν από άλλα ΑΕΙ. Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ) που παρουσιάζει η «Κ», στα 37 τμήματα το 2019-2020 εισήχθησαν 9.153 φοιτητές. Το 2019-2020 ήταν μεταβατική χρονιά, αφού τα 24 τμήματα των πρώην ΤΕΙ δεν δέχθηκαν μεν πρωτοετείς (είχαν συγχωνευθεί με πολλά από τα 37), αλλά συνέχιζαν να παράγουν αποφοίτους.

Ετσι, την ίδια χρονιά αποφοίτησαν από τα 37 τμήματα 2.786 φοιτητές και άλλοι 1.096 από τα 24 τμήματα που συγχωνεύθηκαν. Ουσιαστικά εκείνη τη χρονιά είχαμε 9.153 εισακτέους και 3.882 πτυχιούχους. Αυτό μεταφράζεται σε μία αναλογία 2,4:1.

Η μέση αναλογία εισακτέων/πτυχιούχων ετησίως βέβαια διαφοροποιείται από ΑΕΙ σε ΑΕΙ. Χαρακτηριστικά, την καλύτερη –και άρα χαμηλότερη– έχει το πλέον περιζήτητο τμήμα, το Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ. Στο τμήμα αυτό το 2019-2020 εισήχθησαν 463 πρωτοετείς και αποφοίτησαν 297, με την αναλογία να διαμορφώνεται στο 1,5:1.

Στον αντίποδα, τις δυσμενέστερες αναλογίες έχουν τα συναφή τμήματα των περιφερειακών ΑΕΙ. Χαρακτηριστικά, το σχετικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αιγαίου έχει αναλογία 3,44:1, ενώ τα δύο τμήματα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, όπως προέκυψαν από την απορρόφηση των συναφών τμημάτων του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, έχουν αναλογία εισακτέων – πτυχιούχων ετησίως 4,9 προς 1.

«Οι φοιτητές ευθύνονται λιγότερο γι’ αυτή την κατάσταση», απαντά μιλώντας  για το θέμα ο Παναγιώτης Τσανάκας, καθηγητής στο σχετικό τμήμα του ΕΜΠ. Σαφώς το επίπεδο των αποφοίτων Λυκείου που εισάγονται στα ΑΕΙ μπορεί να βελτιωθεί, ωστόσο οι βάσεις εισαγωγής στα περιζήτητα τμήματα πληροφορικής είναι από τις υψηλότερες στα ΑΕΙ. Αρα, όπως τονίζει ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών και καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής, Χρήστος Μπούρας, μπορεί κάποιοι φοιτητές –ιδίως στα περιφερειακά και όχι ελκυστικά ΑΕΙ λόγω έδρας– να έχουν μέτριες επιδόσεις στις πανελλαδικές εξετάσεις, αλλά αυτό δεν εξηγεί από μόνο του την καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των σπουδών τους. Ενδεικτικό είναι πως σε όλα τα πανεπιστημιακά τμήματα και σχολές πληροφορικής το 2019-2020 οι ενεργοί φοιτητές, που δεν έχουν ξεπεράσει τον ελάχιστο χρόνο σπουδών της σχολής τους, ήταν η πλειονότητα στο σύνολο των φοιτητών (33.109 ενεργοί φοιτητές σε 48.329 συνολικά), σε αντίθεση με το σύνολο των ΑΕΙ. Εκεί οι λεγόμενοι «αιώνιοι» φοιτητές ξεπερνούν τους ενεργούς (252.718 έναντι 236.520 το 2018-2019 με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ).Την ίδια στιγμή, ένα ποιοτικό στοιχείο που καταδεικνύει τη στρέβλωση είναι πως ο μέσος χρόνος για την αποφοίτηση ξεπερνάει τα επτά χρόνια, που είναι και η καλύτερη επίδοση και καταγράφεται στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ.

«Πολλά τα μαθήματα»

«Το πρόβλημα είναι τα δυσλειτουργικά προγράμματα σπουδών. Επιβαρύνουμε τους φοιτητές με πολλά μαθήματα», παρατηρεί ο κ. Τσανάκας. Συγκεκριμένα, στα πανεπιστήμια της Δύσης για τέσσερα βασικά μαθήματα ανά εξάμηνο οι ώρες διδασκαλίας την εβδομάδα είναι περίπου 16. Η λογική των ΑΕΙ του εξωτερικού είναι να ωθούν τους φοιτητές να μελετούν στο σπίτι ή στη βιβλιοθήκη άλλες περίπου 30 ώρες, ώστε το διδακτικό όριο να μην ξεπερνά τις 45 ώρες την εβδομάδα. Αντίθετα, στα τμήματα των ελληνικών ιδρυμάτων οι ώρες παρακολούθησης την εβδομάδα κυμαίνονται από 20 έως και 25, ενώ τα υποχρεωτικά μαθήματα μαζί με τα επιλογής για κάθε εξάμηνο φθάνουν ακόμη και τα οκτώ.

«Η μεγάλη πλειονότητα των φοιτητών υποφέρει από αυτό το σύστημα. Δεν έχει πολύ χρόνο να μελετήσει», παρατηρεί ο κ. Τσανάκας. Ο φόρτος μαθημάτων και διδακτικών ωρών την εβδομάδα έχουν συνέπεια πολλοί φοιτητές των τμημάτων και σχολών πληροφορικής να μην παρακολουθούν τακτικά όλα τα μαθήματα και να μη μετέχουν στις εξετάσεις ή να πηγαίνουν μέτρια προετοιμασμένοι και να αποτυγχάνουν. «Ο καθένας από εμάς κάνει τον υποκειμενισμό του μάθημα», τονίζει σκωπτικά ο κ. Μπούρας, προσθέτοντας ότι πρέπει να γίνει εξορθολογισμός των προγραμμάτων σπουδών με την προσθήκη και νέων μαθημάτων, ακόμη και από διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους, όπως η οικονομία και η διοίκηση.

Το υπουργείο Παιδείας έχει επισημάνει το θέμα, ωστόσο τα ίδια τα πανεπιστημιακά τμήματα και σχολές πληροφορικής θα πρέπει να βρουν τρόπους βελτίωσης των αναλογιών αποφοίτησης, που αλλοιώνουν τη θετική εικόνα που έχουν στη διεθνή πανεπιστημιακή κοινότητα και την αγορά εργασίας.

Στα «σκαριά» 50.000 θέσεις εργασίας

Μεγάλη ζήτηση αναμένεται για τους πτυχιούχους ειδικοτήτων πληροφορικής τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικά, όπως δήλωσε μιλώντας  υφυπουργός Παιδείας, αρμόδιος για την ανώτατη εκπαίδευση, Αγγελος Συρίγος, μέσω των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης θα δοθεί βάρος στον ψηφιακό μετασχηματισμό των υπηρεσιών στη χώρα. Χαρακτηριστικά, υπολογίζεται πως μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης θα δημιουργηθούν περί τις 200.000 θέσεις εργασίας, εκ των οποίων οι περίπου 50.000 θα αφορούν τον ψηφιακό μετασχηματισμό. Ομως σήμερα παρατηρείται έλλειψη σε ανάλογες θέσεις. «Υπάρχουν προκηρύξεις για θέσεις πληροφορικής που δεν καλύπτονται, ακόμη κι αν υπάρχουν οι πτυχιούχοι προηγούμενων ετών συναφών σχολών», τονίζουν στελέχη της αγοράς. Παράλληλα, τη ζήτηση για χαμηλότερες θέσεις εργασίες αναμένεται να καλύψουν οι ειδικότητες που προσφέρονται στα ΙΕΚ στο πλαίσιο της κατάρτισης, όπως ενδεικτικά τεχνικός πολυμέσων, web designer, τεχνικός επικοινωνίας και πληροφοριών.

Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ