Τελικά, υπάρχουν και πράγματα για τα οποία δεν μπορεί να ευθύνεται πάντα η Τρόικα. Το θέμα της σωστής Παιδείας δεν είναι ζητούμενο, αλλά απαιτούμενο ενός λαού που κουβαλάει ως κληρονομιά και θησαυρό τα επιτεύγματα του πνεύματός του. Αυτά που κάποτε υπήρξαν το πλέον εξαγώγιμο προϊόν με όλες τις συνέπειες μιας αναγνώρισης και σεβα μού από όλους τους λαούς και τους πολιτισμούς.

Σήμερα οι ανάγκες είναι διαφορετικές και ο Πλάτωνας ή Αριστοτέλης περιορίζονται στο να στηρίζουν δομικά τη σκέψη. Τα φωτεινά μυαλά χρειάζονται άλλου είδους δεξιότητες. Ο πλανήτης ολόκληρος βαυκαλίζεται στην ιδέα του κόκκινου πλανήτη fApn) σαν να άνοιξε μια πόρτα στο μέλλον, και κάπως έτσι πρέπει να είναι. Η βιοηθική θέτει τους προβληματισμούς περί κλωνοποίησης και λοιπών επιτευγμάτων, καθώς η επιστήμη τρέχει πιο γρήγορα και από την ίδια την φαντασία...

Η ρομποτική, η νανοτεχνολογία τείνουν να αλλάξουν τnv εικόνα της καθημερινότητάς μας. Και όλα αυτά συντελούνται σε ερευνητικά εργαστήρια από καθηγητές προσηλωμένους στην έρευνα και την επιστήμη τους, κλεισμένοι σε τέσσερις τοίχους και όχι στα γραφεία πολιτικών. Το φαινόμενο αυτό συμβαίνει μόνο στη χώρα μας, να εμπλέκεται τόσο στενά η πανεπιστημιακή κοινότητα με την πολιτική, γι' αυτό και δεν μας κάνει πλέον καμία εντύπωση γιατί τα πανεπιστήμιά μας κατέληξαν ένα μπάχαλο και υποβαθμίστηκαν τόσο συγκριτικά με αυτά του εξωτερικού, αφού παρέκκλιναν του στόχου τους.

Στο εξωτερικό οι πρυτάνεις δεν έχουν την αίγλη κανενός Μυλόπουλου και κανενός Παπαθεοδώρου. Ίσως γιατί απλώς κάνουν τη δουλειά τους, διοικούν τα ιδρύματα και πέραν τούτου ουδέν! Γι' αυτό και κανένα από τα μεγάλα ονόματα της επιστήμης (γιατί, ευτυχώς, υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις), δεν καταδέχθηκε ποτέ να αναλάβει τέτοιον ρόλο. Τα ελληνικά πανεπιστήμια κατέληξαν φυτώρια κοινωνικο πολιτικών και ιδεολογικών ρευμάτων με ουσιαστική πολιτική παρέμβαση και όχι μόνο.

Οι ύποπτες συναλλαγές των φοιτητικών συλλόγων με πρυτάνεις και διοικητικούς, τα κλειστά καθηγητικά λόμπι που, χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια, κλειδώνουν τις έδρες για τους φίλους , οι πολιτικές παρεμβάσεις για ανάλογα ρουσφέτια που ανταλλάσσονται με κονδύλια τα οποία σκορπίζονται σε ανούσιες έρευνες, αλλά ακόμη και μάρμαρα και μπανιέρες (βλ. σκάνδαλο Παντείου), αρκούν για να διώξουν τους ευσυνείδητους επιστήμονες στο εξω ερικό, όπου εκεί αναγνωρίζεται η αξία τους και αξιοποιείται το έργο τους.

Φτιάξαμε ένα νομοσχέδιο για να σωθούν οι πρυτάνεις. Το πότε και με ποιον τρόπο θα σωθεί το ελληνικό πανεπιστήμιο ενδιαφέρει κανέναν Η χώρα διαθέτει τα καλύτερα μυαλά. Αλλά καλά κάνουν, αφού είμαστε ανίκανοι να τα εκμεταλλευτούμε, να μας τα κλέβουν οι ξένοι και να προοδεύουν μέσω ημών. Και άσε εμάς, ως τον τελευταίο τροχό της αμάξης, να παρακολουθούμε τις εξελίξεις ως... τριτοκοσμικοί. Εμείς που κάποτε υπήρξαμε οι μηχανοδηγοί του τρένου της επιστήμης και της προόδου.

Πηγή: Η Ελλάδα αύριο

Της Νάνσιας Κωσταρά