'' Οι μέρες και οι νύχτες ήτανε μεγάλες και κρύες, άλλη μια μέρα πέρασε και εγώ εξακολουθούσα να είμαι μόνος... χωρίς να βρίσκω το κουράγιο να μετατρέψω τη στιγμή σε χρυσό. ''

Έχεις αναρωτηθεί πόσο σημαντική μπορεί να είναι η στιγμή; Έχεις αναρωτηθεί πως ίσως να δημιουργούμε μόνοι μας την πτώση μας η την άνοδο μας; Έχεις αναρωτηθεί πως οι στιγμές που περνάνε και χάνονται θα μπορούσανε να ήτανε στιγμές γεμάτες δημιουργία, μεγαλείο και έμπνευση;

Η στιγμή χαράζει την αιωνιότητα, είχα ακούσει κάποτε να λένε...

Αρκεί ένας περίπατος στα γκρίζα στενά της πόλης μία συννεφιασμένη νύχτα, για να συνειδητοποιήσεις το ''κλικ'' που ξεκλειδώνει όλο το χαμένο χρόνο που άφησες να περάσει ασήμαντα μέσα στη νωθρότητα, τη μιζέρια και το φόβο. Ξαφνικά εκείνο το ''κλικ'', φέρνει μπροστά σου όλη σου τη ζωή. Οι τοίχοι της πόλης εξαφανίζονται, τη θέση τους παίρνει μια νοερή κινηματογραφική ταινία που ξεδιπλώνεται διάχυτα και σου δείχνει ξεκάθαρα τους ρόλους που επέλεξες να παίξεις στη ζωή σου.

Εκείνη τη στιγμή διαπιστώνεις πως δεν θα είχες χάσει τον σύντροφο που αγαπούσες, έναν φίλο σου η μια καλή δουλειά, αν είχες συμπεριφερθεί με αγάπη και όχι με αδιαφορία. Διαπιστώνεις πως ίσως να μην είχε πεθάνει ο φίλος σου από ναρκωτικά η να μην είχε αυτοκτονήσει, αν είχες προσπαθήσει για αυτόν. Διαπιστώνεις πως δεν θα ήσουνα φτωχός, πως θα είχες τη ζωή που πάντα επιθυμούσες, αρκεί να κυνηγούσες με πάθος τα όνειρα σου και να μην καθόσουν δειλά να αφήνεις το χρόνο να περνάει, βλέποντας τηλεόραση η κλαψουρίζοντας για τις αδικίες της ζωής.
Εκείνη τη στιγμή αντιλαμβάνεσαι ποιο είναι το στίγμα που κουβαλάς, από τις επιλογές που έχεις κάνει και τότε η Αλήθεια... η σε μαστιγώνει η σε χειροκροτεί, η σε ρίχνει στην άβυσσο η σου προσφέρει το στεφάνι της τιμής, ανάλογα πάντα με τα έργα σου.

Τι στιγμή, που μαθαίνουμε να ζούμε συνειδητά τι στιγμή, τότε ξεκινάμε να κρατάμε το πεπρωμένο στα χέρια μας.

Μέσα στο λαβύρινθο της κοινωνίας ο μοναδικός σκοπός καταλήγει να είναι... το όνειρο και η αναζήτηση. Αν σταθείς ένας απλός παρατηρητής, όπως σε όλα τα θέματα της ζωής, θα δεις πως υπάρχουν δυο δρόμοι. Ο ένας δρόμος είναι ο θετικός: το πάθος, η έμπνευση, η δημιουργικότητα, η πιστή, η χαρά, κλπ. Ο άλλος δρόμος είναι ο αρνητικός: η οκνηρία, η μιζέρια, ο φόβος, η κατάθλιψη, κλπ. Κάθε στιγμή, κάθε δευτερόλεπτο που περνά, έχεις το δικαίωμα να αρπάξεις μια από τις δυο επιλογές και να τις προσαρμόσεις στην καθημερινότητα σου.

Ο μεγάλος άνθρωπος διαμορφώνει τη στιγμή - ο απλός άνθρωπος ζει τη στιγμή.

Είναι στο χέρι σου αν θα ανοίξεις τα μάτια σου ευδιάθετα η εκνευρισμένα. Είναι στο χέρι σου αν θα δώσεις τον καλύτερο η τον χειρότερο εαυτό σου στην εργασίας σου, η στις σπουδές σου. Είναι στο χέρι σου αν θα προσφέρεις ένα λουλούδι/δώρο στο σύντροφο σου η αν θα τον θεωρήσεις δεδομένο. Είναι στο χέρι σου αν θα φερθείς με αγάπη η με αδιαφορία στα προβλήματα του παιδιού σου και τις οικογένεια σου. Είναι στο χέρι σου αν θα προσφέρεις από το περίσσευμα σου η ακόμα και από το υστέρημα σου σε έναν φτωχό. Είναι στο χέρι σου αν θα ενδιαφερθείς για το πρόβλημα του διπλανού σου η αν θα βολευτείς στην ασφάλεια σου.

Αντί για μίσος, να προσφέρεις αγάπη. Αντί για φόβο, να προσφέρεις δύναμη. Αντί για όπλο, να προσφέρεις ένα λουλούδι.