Σχολείο Ελληνικό ή κατάστημα νεωτερισμών;

Edu4u Admin

Τρίτη, 14 Αυγούστου 2012

Άρθρα

Σχολείο Ελληνικό ή κατάστημα νεωτερισμών;

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων

Προσκυνώντας ευλαβικά την Παναγιά μας, την οποία θα τιμήσουμε ιδιαιτέρως στις... 15 Αυγούστου ολοκληρώνω σήμερα την τριλογία των Κυριακάτικων άρθρων μου για τη σύνδεση Ορθοδοξίας και Παιδείας.

Όσοι αμφισβητούν τα Θρησκευτικά, τον εκκλησιασμό και γενικά την Ελληνορθόδοξη αγωγή ουσιαστικά δεν επιθυμούν ένα ελληνικό σχολείο, αλλά ένα κατάστημα νεωτερισμών. Μεταφέρουν ιδέες που έχουν αποτύχει παντού και το κυριώτερο δεν έχουν καμία σχέση με την ιστορία, τη ψυχοσύνθεση και τις εκπαιδευτικές ανάγκες των ελληνοπαίδων. Η παρουσία του Θεού και της Ορθοδοξίας είναι αναγκαία στο σύγχρονο σχολείο μας όχι μόνο για λόγους συνταγματικής και νομικής τάξεως, αλλά και για λόγους ιστορικούς, παιδαγωγικούς και πολιτικούς.

Α) Η ιστορική μας συνείδηση επιβάλλει να σεβόμαστε εκείνους που αγωνίσθηκαν το 1821 για αν αποκτήσουμε ελεύθερο κράτος μετά την Τουρκοκρατία και Φραγκοκρατία. Στις Εθνοσυνελεύσεις του Αγώνα και στα κείμενα των πρωταγωνιστών της Εθνεγερσίας διαβάζουμε καθαρά την επιθυμία για τη διαρκή και συνειδητή σύνδεση Ελληνισμού και Ορθοδοξίας. Ο Ιωάννης Καποδίστριας, συνοψίζοντας το πνεύμα των τριών πρώτων Εθνικών Συνελεύσεων έγραφε το 1827 στον Βρετανό πολιτικό Ρόμπερτ Ουίλμοτ-Χόρτον:

«Το Ελληνικόν Έθνος αποτελούσιν άπαντες οίτινες από της αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως δεν επαύσαντο πρεσβεύοντες την Ορθόδοξον Θρησκείαν, λαλούντες την γλώσσαν των πατέρων αυτών και έμειναν υπό την πνευματικήν και κοσμικήν δικαιοδοσίαν της Εκκλησίας αυτών, οιανδήποτε χώραν της Τουρκίας και αν κατώκουν». (Βλέπε το άρθρο του Πέτρου Παπαπολυβίου στο 8ο τεύχος του περιοδικού ΝΕΑ ΕΥΘΥΝΗ, Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2011).

Β) Επί αιώνες η παιδαγωγική φιλοσοφία της ελληνικής παιδείας βασίσθηκε στα διδάγματα των Τριών Ιεραρχών και του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Η πίστη στον Θεό και στην πατρίδα διέπλασε αγωνιστές, κληρικούς, επιστήμονες, επαγγελματίες και οικογενειάρχες οι οποίοι σε περιόδους δουλείας ανόρθωσαν το έθνος και σε περιόδους ειρήνης αναδείχθηκαν σε έντιμους νοικοκυραίους. Αν απομακρύνουμε τον Θεό από το σχολείο τότε θα διαμορφώσουμε τέρατα και ρομπότ χωρίς ήθος και συνείδηση. Τα δήθεν μοντέρνα παιδαγωγικά πρότυπα που οδηγούσαν στην ασυδοσία, όπως το Σάμερχιλ, απέτυχαν κατά δήλωση των ιδίων των εμπμνευστών τους. O homo sovieticus κατέρρευσε αφήνοντας αίμα και ερείπια, ο δε homo economicus, αππρρίπτει την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη που τόσο χρειάζεται η κοινωνία μας για την αντιμετώπιση της κρίσης. Ο Ντοστυογιέφσκι έγραψε: «Χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται»: Άρα και ένα σχολείο χωρίς προσευχή, εκκλησιασμό και θρησκευτική αγωγή θα διαπλάσει μόνον ανθρώπους κυνικούς που θα πατούν επί πτωμάτων για το συμφέρον τους.

Γ) Η καλλιέργεια δημοκρατικής συνειδήσεως και η διδασκαλία του σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα βοηθείται από τη χριστιανική αγωγή, έστω και με τον ελλειμματικό τρόπο που παρέχεται σήμερα. Όσοι πολέμησαν τη χριστιανική πίστη κατέληξαν σε αντιδημοκρατικές μεθόδους και απάνθρωπα αποτελέσματα. Ο Γάλλος ιστορικός Φιλίπ Νεμό παρατηρεί τα εξής εξόχως ενδιαφέροντα:

«Οι πολιτικοί φιλόσοφοι που τήρησαν εχθρική στάση απέναντι στη βιβλική κληρονομιά, όλοι, σαν από σύμπτωση, υπήρξαν κήρυκες ενός μη δημοκρατικού κρατισμού, δηλαδή της επανιεροποίησης του κράτους, είτε υπό αυταρχική ή απολυταρχική μορφή (Μακιαβέλλι, Χομπς, Ρουσσώ, Χέγκελ, Μωρράς. κά.) είτε υπό ολοκληρωτική μορφή (Μαρξ, Λένιν, οι νεοπαγανιστές ναζί». ( «Τι είναι η Δύση», εκδόσεις ΕΣΤΙΑΣ, 2008, σελ. 105).

Και ο σπουδαίος φιλόσοφος και πολιτικός Παναγιώτης Κανελλόπουλος έγραφε σχετικά: «Η πιο προγραμματισμένη και τραγικότερη άρνηση της ανεκτικότητας σημειώθηκε στις ώρες εκείνες της ιστορίας του κόσμου που έκαναν τον άνθρωπο να αγνοήσει ή και να αρνηθεί τη θρησκεία».

Αν αγαπούμε, λοιπόν, τα ελληνόπουλα ας μην τα αποκόψουμε από την Ορθοδοξία.

ordering abortion pills to be shipped to house abortion pill abortion pill online purchase

Σχόλια ( 1 )

Υποβλήθηκε πριν από 4262 ημέρες

Προσθέστε το σχόλιο σας

...

Τετάρτη, 15 Αυγούστου 2012

Σχόλια (1)

Με όλο το σεβασμό στον αρθρογράφο του συγκεκριμένου άρθρου, θα ήθελα να ασκήσω κριτική στις θέσεις που διατυπώνει σε αυτό. Έψαξα να βρω αν έχει κάποιο email για να απευθυνθώ και στον ίδιο προσωπικά αλλά δυστυχώς δεν εντόπισα κάτι.

Στο σημείο Α: Κατα τη γνώμη μου εδώ υπάρχει ένα σοβαρό λογικό άλμα. Τί πάει κατ'αρχάς να πει "ιστορική μας συνείδηση", που μας επιβάλλει κιόλας πράγματα; Ένας πομπώδης όρος που στην πραγματικότητα δεν σημαίνει τίποτα. Αν υπάρχει κάποια "επιβολή" από την Ιστορία, αυτή είναι να τη μελετάς αντικειμενικά και με καλή πρόθεση. Κανείς δεν σου επιβάλει να "σέβεσαι" κάποιο ιστορικό πρόσωπο, τουλάχιστον όχι με την έννοια που δίνει ο συγκεκριμένος αρθρογράφος. Λέει λοιπόν ουσιαστικά, ότι το να αναγνωρίζουμε την προσφορά, την αυτοθυσία ή γενικά την καλή πρόθεση κάποιων προσώπων συνεπάγεται ότι πρέπει εις τους αιώνας των αιώνων να ακολουθούμε τις αρχές και τις αξίες τους, αγνοώντας το ότι κάποιες αρχές και αξίες είναι συνυφασμένες με το πλαίσιο και την ιστορική αναγκαιότητα της εποχής (για παράδειγμα, τη συγκεκριμένη εποχή, ο εθνικισμός χρησιμοποιήθηκε ως ιδεολογικό υπόβαθρο για να υποστηρίξει τον φιλελευθερισμό, δηλαδή την κοινοβουλευτική δημοκρατία εναντίον του μοναρχικού πολιτεύματος των αυτοκρατοριών, η οποία με τη σειρά της υποστήριζε την νέα εποχή στην οικονομική ζωή, δηλαδή την βιομηχανική επανάσταση).
Στο ίδιο μήκος κύματος να πούμε δηλαδή ότι και ο Κεμάλ Ατατούρκ που έσωσε την Τουρκία από την καταστροφή μετατρέποντάς την σε εθνικό κράτος και προώθησε τη μουσουλμανική θρησκεία, οφείλει να είναι πρότυπο για τον κάθε κάτοικο της Τουρκίας, δηλαδή με άλλα λόγια αν ένας μουσουλμάνος κάτοικος της Τουρκίας πει "θέλω να γίνω χριστιανός", σύμφωνα με την ίδια λογική αυτός ο μουσουλμάνος είναι προδότης της "ιστορικής του συνείδησης" και ντροπή του για αυτή την... ξεδιάντροπη πράξη με την οποία προδίδει τον αγώνα των (εθνικιστών) προγόνων του. Συνειδητοποιήτε το λογικό κενό της μεταφυσικής επίκλησης σε προγόνους και σε μια αυθύπαρκτη υποχρέωση ως προς αυτούς;

Στο σημείο Β: Όπως η αρχαιοελληνική παιδεία συμπληρώθηκε από το χριστιανικό πνεύμα (μεγάλη συζήτηση αλλά ας μην την ανοίξουμε καλύτερα), έτσι οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι οι "νεωτερισμοί" και τα νεότερα (που δεν είναι νεότερα αλλά τέλοσπαντων) ιδεολογικά/κοινωνικά/πολιτικά/οικονομικά ρεύματα προήλθαν μέσα από τις ίδιες ζυμώσεις και εξελίξεις. Αυθαίρετα το ταβάνι το θέτει ο αρθρογράφος στην "ελληνορθοδοξία", που για αυτόν είναι η "αιώνια αλήθεια" που δίκαια "συμπλήρωσε" τον ελληνισμό και από εκεί και πέρα ο,τιδήποτε άλλο δεν μπορεί να λεχθεί ως ιδεολογική επανάσταση αν αντιτίθεται στην "ελληνορθοδοξία", αλλά αντιθέτως είναι σημάδι παρακμής.
Ξεχνάει ο αρθρογράφος ότι υπήρξε και πλήθος αγωνιστών, κληρικών, επιστημόνων, επαγγελματιών και οικογενειαρχών που δεν δήλωνε "ελληνορθόδο". Όπως και άπειρο πλήθος συμφεροντολόγων, και από τον "ελληνορθόδοξο" και από τον μή "ελληνορθόδοξο" χώρο.
Κατηγορούνται ασύστολα τα ελευθεριακά ρεύματα στην εκπαίδευση, που κυρήσσουν ότι το παιδί είναι καλό από τη φύση του και δεν το βαραίνει κανένα "προπατορικό αμάρτημα" ούτε χρειάζεται βούρδουλα και στρατιωτική πειθαρχία για να "στρώσει". Κανένα ελευθεριακό σχολείο δεν απέτυχε "κατα δήλωση των εμπνευστών του", όπως αναφέρεται. Αναρωτιέμαι πού βρήκε τέτοια δήλωση. Από την άλλη, είναι προφανές πως αν δεν αλλάξει και η κοινωνία και βγουν στην επιφάνεια υγιείς οικονομικοί και κοινωνικοί θεσμοί βασισμένοι στην αλληλεγγύη και στην επιστημονική σκέψη, κάποια στιγμή η διαφθορά θα χτυπάει και τους κόλπους αυτών των σχολείων και πάντα θα βρίσκονται εξουσιολάγνοι, συμφεροντολόγοι ή φονταμενταλιστές να τα κατακρίνουν (δεν αναφέρομαι στον συγγραφέα του άρθρου, ο οποίος μπορεί να τα γράφει αυτά καλή τη πίστη).
Αναφέρεται το αποτυχημένο μοντέλο της σοβιετικής ένωσης, το οποίο δυστυχώς συμπαρέσυρε και όλες τις υπόλοιπες σοσιαλιστικές επαναστάσεις της εποχής, αλλά δεν θίγεται το ότι τα κράτη πρόνοιας που προέκυψαν με τη δωρεάν υγεία, παιδεία κ.λ.π. είναι αποτέλεσμα των σοσιαλιστικών διεκδικήσεων, της οργάνωσης σε συνδικάτα και της μαρξιστικής και ελευθεριακής σκέψης (έστω και αν κατόπιν διαστεβλώθηκαν για να "κολήσουν" με την ιδεολογία του εθνικισμού). Μιλάει για ανθρωπιά και αλληλεγγύη και ξεχνάει ότι οι υποστηρικτές των ελευθεριακών σχολείων, της μαρξιστικής και ελευθεριακής σκέψης ήταν εκείνοι που υπερασπίστηκαν μαζικά μέσω οικονομικών αναλύσεων και επιστημονικών μεθόδων αυτές τις έννοιες, διακυρήσσοντας ότι αλληλεγγύη και ανθρωπιά θα υπάρξει μόνο όταν αυτές διαδωθούν σε ολόκληρο τον πλανήτη μέσα από ένα οικονομικό σύστημα που θα λειτουργεί πάνω σε αυτές τις βάσεις, και όχι δια της περιχαρακώσεως σε σύνορα και εθνικιστικές παραφιλολογίες.
Λυπάμαι πραγματικά και για την πρόταση κατακλείδα του σημείου Β διότι στηρίζεται στην εξής λογική: εφαρμόζουμε την Α μέθοδο -> λειτουργεί καλά για ένα διάστημα και από ένα σημείο και μετά καταλήγει σε κοινωνικές αντιδράσεις -> συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε με περισσότερο ζήλο την μέθοδο Α -> οι αντιδράσεις συνεχίζονται, οι κοινωνία απορρίπτει τη μέθοδο Α -> δημιουργείται ένα νέο κοινωνικό καθεστώς -> κάποια στιγμή δημιουργείται πάλι κοινωνική αναταραχή -> φταίει το ότι δεν εφαρμόσαμε με περισσότερη αυταπάρνηση και ζήλο τη μέθοδο Α.
Ουσαστικά έτσι απενοχοποιεί τη σοβιετική ένωση που καυτηρίασε προηγουμένως, οι ηγέτες της οποίας με την ίδια λογική θα είχαν δίκιο αν ισχυρίζονταν ότι τα προβλήματα δεν προέκυψαν εξαιτίας της λανθασμένης τακτικής τους, αλλά διότι δεν εφάρμοσαν με μεγαλύτερο ζήλο την τακτική αυτή!

Σημείο Γ: Το Βυζάντιο που μνημονεύεται ακόμα και στις μέρες μας από το "ελληνορθόδοξο" ιερατείο και στο οποίο έδρασαν οι μεγαλύτεροι άγιοι και θεωρητικοί της ορθόδοξης χριστιανοσύνης, είχε μοναρχικό πολίτευμα και όχι δημοκρατία.. επίσης ακρωτηριασμοί και βαναυσότητες στους χαμένους μιας εσωτερικής διένεξης (π.χ.στην εικονομαχία) έγιναν με τις ευλογίες της εξουσίας -θρησκευτικής και κοσμικής-. Η πορεία προς τη δημοκρατική συνείδηση έγινε ύστερα από αγώνες και επαναστάσεις (π.χ. γαλλική επανάσταση) των καταπιεσμένων και διήρκησαν, όπως μας διδάσκει η ιστορία, πολλούς αιώνες. Ο αγώνας για αληθινή δημοκρατία συνεχίζεται έως τις μέρες μας.

Υποβλήθηκε πριν από 4262 ημέρες

Προσθέστε το σχόλιο σας

...

Τετάρτη, 15 Αυγούστου 2012

Σχόλια (1)

Να διευκρινήσω ότι δεν είμαι άθεος ούτε αλλόθρησκος, απλά είμαι υπέρ του διαχωρισμού της Εκκλησίας από το Κράτος.

Υποβλήθηκε πριν από 4262 ημέρες

Προσθέστε το σχόλιο σας

ΠΜ

Πέμπτη, 16 Αυγούστου 2012

Σχόλια (1)

ΑΝ ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΓΡΑΨΕΙ 20 ΓΛΩΣΣΑ ΦΤΥΣΕ ΜΕ...

ΟΧΙ ΟΤΙ ΣΥΜΕΡΙΖΟΜΑΙ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΣΟΥ ΒΓΑΖΩ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ

ΚΑΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΑΚΟΥΜΕ ..ΜΗ ΤΡΕΛΕΝΕΣΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΤΡΟΜΕΡΑ ΘΕΤΙΚΟ ΑΝ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ , ΤΟ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΗ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΑΛΛΑ........ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΘΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΟΛΑ ΤΗΣ ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΕΝΤΟΛΗ ΤΑ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ

ΑΥΤΟ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ...

ordering abortion pills to be shipped to house link abortion pill online purchase

Υποβλήθηκε πριν από 4261 ημέρες

Προσθέστε το σχόλιο σας

...

Πέμπτη, 16 Αυγούστου 2012

Σχόλια (0)

Για να είμαι ειλικρινής φίλε ΠΜ ξαναέδινα φέτος πανελλήνιες και δυστυχώς έκατσα 3-4 χρόνια στη σχολή πριν πάρω την απόφαση να ξαναδώσω... :( (πάντως τελικά όντως έγραψα καλά στην έκθεση! :P )

Καταλαβαίνω ότι δυστυχώς το θέμα δεν είναι καθόλου τόσο απλό, ειδικά από τη στιγμή που το ελληνικό κράτος περιβάλλεται από ένα τόξο μουσουλμανικών θεοκρατικών χωρών.. υπάρχει περίπτωση στο μέλλον να δούμε εδώ κανένα κόμμα "αδελφών μουσουλμάνων" και να μετανοιώνουν ακόμα και οι άθεοι την ώρα και τη στιγμή που διαχωρίστηκε η Εκκλησία από το Κράτος.

Αλλά όταν βλέπω τόσο μονομερή άρθρα σαν το παραπάνω, δεν μπορώ να μην λέω τίποτα...

Υποβλήθηκε πριν από 4261 ημέρες

Προσθέστε το σχόλιο σας