Όλοι περιμένουν με ανυπομονησία τη μέρα που θα επαναλειτουργήσει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης, η οποία δεν θα ξεχωρίζει μόνο για το διεθνή χαρακτήρα της, αλλά και για την προσέγγιση της Ορθοδοξίας ως οικουμενικής αξίας. Αυτή η Σχολή ήταν και θα είναι οικουμενική από το DNA της. Όλο το χρόνο δεν σταματούν να επισκέπτονται προσκυνητές από το Γιουνανιστάν (Ελλάδα) τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης , μας είπε ένας ηλικιωμένος κύριος, που καθόταν δίπλα μας στο καραβάκι, κατά τη διάρκεια της διαδρομής προς τη Χάλκη.

Ήταν ο πρώτος και μοναδικός Τούρκος που ακούσαμε να προφέρει τη Χάλκη με το ελληνικό όνομά της κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας στην Κωνσταντινούπολη. Όσους άλλους είχαμε ρωτήσει κανείς δεν έδειχνε να καταλαβαίνει τι σημαίνει η λέξη αυτή. Σας προτείνω να ανεβείτε με τα πόδια στη Σχολή για να απολαύσετε τη θέα και τις μυρωδιές της φύσης , μας είπε ο Ομέρ. Και αμέσως συμπλήρωσε: Δεν θα σας πάρει ούτε ένα τέταρτο. Οι πιο πολλοί Έλληνες δείχνουν βιαστικοί και προτιμούν τις άμαξες με τα άλογα, αλλά έτσι χάνουν τη μαγεία του νησιού . Τελικά, η ανηφόρα μέχρι την κορυφή του λόφου δεν ήταν παιχνίδι, αλλά η Σχολή, που πρόβαλε ξαφνικά μπροστά μας μετά την τελευταία στροφή, μας αποζημίωσε με μια γερή αίσθηση Ελλάδας. Είναι μεγαλοπρεπής, αλλά δεν σε πλακώνει και μοιάζει λιτή και απέριττη.

Δεν ξεφεύγει καθόλου από τη μοναδική ελληνική αρχιτεκτονική, που χαλιναγωγεί τα μεγάλα μεγέθη και τα κάνει να μοιάζουν κομψά και μικρότερα. Ούτε κόκκος σκόνης Η Θεολογική Σχολή της Χάλκης είναι άριστα διατηρημένη και στην κυριολεξία λάμπει απ' άκρη σ' άκρη, χωρίς να μπορεί να διακρίνει κανείς ούτε έναν κόκκο σκόνης στο εσωτερικό της. Παρόλο που παραμένει σαράντα ένα ολόκληρα χρόνια κλειστή, είναι πανέτοιμη να πιάσει το νήμα και να κάνει τη μεγάλη επανεκκίνηση. Είναι τυχεροί οι σπουδαστές που θα καθίσουν στα υπέροχα θρανία της και θα εξερευνήσουν τις θρυλικές βιβλιοθήκες της. Εκείνο, όμως, που κάνει τη Σχολή της Χάλκης σημαντική είναι όχι το εκπληκτικό κτίριο που τη στεγάζει, αλλά ο σκοπός λειτουργίας της, που δεν αφορά τόσο στις πνευματικές ανάγκες της αποδεκατισμένης ελληνικής ομογένειας στην Τουρκία, όσο στις ανάγκες ολόκληρης της Ορθοδοξίας γενικότερα.

Πηγή: ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Ακόμα και πριν το 1894, που στεγαζόταν σ' ένα παλιό και καθόλου ανθεκτικό ξύλινο κτίριο, ήταν το ίδιο σημαντική για την Ορθοδοξία. Ο ρόλος της είναι οικουμενικός και καθορίζεται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, το οποίο, αν και έχει περιοριστεί σε μικρή έκταση, παράγει πνευματικό έργο τεράστιο σε εμβέλεια και σημασία. Για να υποστηριχθεί αυτό το έργο απαιτούνται στελέχη με θεολογική κατάρτιση υψηλού επιπέδου. Η Σχολή της Χάλκης είναι το ιδανικό εκκολαπτήριο αυτών των στελεχών και γι'αυτό η διακοπή της λειτουργίας της το 1971 αποτέλεσε μεγάλο πλήγμα για την Ορθοδοξία. Ήταν μια αδικαιολόγητη πράξη και, μάλιστα, με πρόφαση ένα νόμο που αφορούσε στην Κύπρο. Έκτοτε, η εμμονή της τουρκικής πλευράς να υποβιβάζει το ζήτημα της επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης σε ελληνοτουρκική διαφορά και να επιζητεί συμψηφισμούς και ανταλλάγματα για να την επιτρέψει προδίδει αδυναμία συνειδητοποίησης του οικουμενικού ρόλου του Πατριαρχείου, του οποίου η δικαιοδοσία και η ιεραποστολική δράση επεκτείνονται πολύ μακρύτερα απ' τα σύνορα της Τουρκίας.

Δίγλωσση από το ξεκίνημα της

Στα δεκάδες χρόνια που παρέμενε κλειστή η Θεολογική Σχολή της Χάλκης συνέβησαν διεθνώς μεγάλες κοινωνικές και τεχνολογικές εξελίξεις, τις οποίες το Πατριαρχείο και η σημερινή διοίκηση της Σχολής έχουν ήδη λάβει σοβαρά υπόψη τους. Στο καινούριο ξεκίνημά της η Σχολή θα είναι πανέτοιμη Ο διευθυντής της Σχολής, Μητροπολίτης Προύσης κ. Ελπιδοφόρος, χοροστατεί σε βειτουργία οτο τιαρεκκβήσιο της Αγίας Τριάδος, που βρίσκεται στον εσωτερικό περίβοβο του κτιρίου. μπροστά στις σύγχρονες προκλήσεις και οι απόφοιτοι της δεν θα υστερούν καθόλου σε κατάρτιση έναντι των αποφοίτων ακόμα και των μεγαλύτερων διεθνών πανεπιστημίων. Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, που εντυπωσιάζει με την ενεργό και όχι προσχηματική εμπλοκή του σε σύγχρονα ανθρωπιστικά και οικολογικά κινήματα, είναι σίγουρο ότι θα εμφυσήσει στους μελλοντικούς αποφοίτους της Σχολής της Χάλκης αυτή τη διάθεση για δημιουργικές και καινοτόμες κοινωνικές πρωτοβουλίες.

Ένα περίγραμμα των αρχών που θα διέπουν τη λειτουργία της Σχολής μάς έδωσε ο διευθυντής της και ηγούμενος της συστεγαζόμενης Μονής Αγίας Τριάδας, Μητροπολίτης Προύσης κ. Ελπιδοφόρος: Η ποιότητα της Σχολής θα είναι υψηλού πανεπιστημιακού επιπέδου και την οραματιζόμαστε να έχει τετραετή διάρκεια σπουδών. Είμαστε ευέλικτοι και μας ενδιαφέρει η ουσία, γι'αυτό θα εφαρμόσουμε σύγχρονα εκπαιδευτικά πρότυπα, όπως απαιτούν οι καιροί. Η Σχολή θα είναι διε θνής από το ξεκίνημά της και δίγλωσση, τα μαθήματα θα γίνονται στα ελληνικά και τα αγγλικά εξαρχής. Μετά από τόσο διεθνή θόρυβο δεν μπορεί να είναι μια οποιαδήποτε σχολή της σειράς. Πρέπει οπωσδήποτε να ξεχωρίζει και να ανταποκρίνεται στο πνεύμα της εποχής.

Με διδασκαλία σε μία μόνο γλώσσα δεν ξεχωρίζεις . Στην ερώτηση σε τι θα διαφέρει η Σχολή της Χάλκης από τις άλλες θεολογικές σχολές, μας απάντησε: Δεν θα ξεχωρίζει μόνο για το διεθνή χαρακτήρα της, αλλά και για την προσέγγιση της Ορθοδοξίας ως οικουμενικής αξίας. Αυτή η Σχολή ήταν και θα είναι οικουμενική από το DNA της αυτή ήταν πάντα η διαφορά της από τις άλλες θεολογικές σχολές. Δίναμε απάντηση σε κάθε περιβάλλον, είτε ορθόδοξο είτε μουσουλμανικό . Ο Σεβασμιότατος Ελπιδοφόρος είναι καθηγητής στο Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με σπουδές και ακαδημαϊκή θητεία σε Γερμανία και Αμερική. Είναι υπερήφανος που θα είναι ο πρώτος διευθυντής της Σχολής της Χάλκης μετά το κλείσιμο της και λυπάται που η θέση αυτή δεν επανδρώθηκε από κάποιον απόφοιτο της ίδιας Σχολής.

Η προσωπογραφία του Κεμάλ Ατατούρκ δεν ήταν δυνατό, λόγω της διακοπής της συνέχειας της Σχολής επί δεκαετίες. Ένα άλλο θέμα που απασχολεί τη διοίκηση της Σχολής της Χάλκης είναι η στατική επάρκεια του κτιρίου, λόγω της αυξημένης σεισμικότητας της περιοχής της Κωνσταντινούπολης και των Πριγκιποννήσων. Ευτυχώς, επιστήμονες του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ανέλαβαν τη δωρεάν μελέτη της κτιριακής υποδομής της Σχολής και τα βρήκαν όλα σε καλή κατάσταση, γεγονός που αποδεικνύει την εξαιρετική ποιότητα κατασκευής του κτιρίου.

Σημειώνεται ότι το ξύλινο κτίριο της Σχολής, που βρισκόταν στη θέση του σημερινού οικοδομήματος, καταστράφηκε ολοσχερώς από τρομερό σεισμό το 1894. Μετά από εκείνη την καταστροφή, ο ευεργέτης Παύλος Στεφάνοβιτς ανέλαβε το κόστος κατασκευής του νέου κτιρίου, το οποίο χτίστηκε μέσα σε δεκαοχτώ μόνο μήνες, υπό την επίβλεψη του αρχιτέκτονα Περικλή Φωτιάδη. 06 12 12 12 12 Μετρημένοι στα δάχτυλα Η Σχολή της Χάλκης δεν είναι μόνο ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα, αλλά κι ένα μοναστήρι, που προσφέρει εκτός από πνευματική και πραγματική τροφή στους εξαντλημένους, σαν κι εμάς, επισκέπτες.

Στο τέλος της επί σκεψής μας, οι μοναχοί μάς προσέφεραν ένα υπέροχο γεύμα με ρεβιθόσουπα, συνοδευόμενη από χαλβά και ελιές. Φάγαμε με μεγάλη όρεξη και φύγαμε για να προλάβουμε το καραβάκι για την Κωνσταντινούπολη. Καθώς κατηφορίζαμε τον καταπράσινο λόφο προς το λιμάνι του νησιού, βλέπαμε απέναντι την πανέμορφη Πρίγκηπο, το τέταρτο και τελευταίο στη σειρά Πριγκηποννήσι. Μπαίνοντας στο χωριό της Χάλκης, κοντοσταθήκαμε για λίγο έξω από μερικά άδεια ελληνικά σπίτια, που μας είχε δείξει το πρωί ο φίλος μας ο Ομέρ.

Όπως μας είχε πει: Θυμάμαι με νοσταλγία τους Γιουνάν που ζούσαν στο νησί. Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ακούγαμε σχεδόν μόνο τις δικές τους φωνές στους δρόμους. Σήμερα οι κάτοικοι της Χάλκης είναι σχεδόν όλοι κουρδικής καταγωγής. Έλληνες υπάρχουν ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα . Στην επιστροφή το καραβάκι πέρασε κοντά στο λόφο της Κωνσταντινούπολης, επάνω στον οποίο βρίσκεται η Αγιά Σοφιά. Έβρεχε και φαινόταν θολή και θλιμμένη πίσω από την καταχνιά. Κοιτούσαμε σιωπηλοί και μελαγχολικοί τη φιγούρα της, νιώθοντας ένα σφίξιμο στην καρδιά. Αυτή η εικόνα είναι κατά έναν περίεργο τρόπο εγκαταστημένη μέσα στις καρδιές όλων των Ελλήνων, ακόμα κι αυτών που δεν έχουν ταξιδέψει στην Κωνσταντινούπολη. Οι υπόλοιποι Τούρκοι επιβάτες του καραβιού δεν κοιτούσαν ούτε προς την Αγιά Σοφιά ούτε πουθενά αλλού. Όλη την ώρα προσπαθούσαν να καλμάρουν τα αμέτρητα παιδιά τους, που έτρεχαν πέρα δώθε στο κατάστρωμα. Κάνουν πολλά παιδιά οι Τούρκοι και έχουν πληθύνει πάρα πολύ.

Πηγή: ΕΠΙΚΑΙΡΑ