Σήμερα, όμως, η Ελλάδα διώχνει τους μηχανικούς, οι οποίοι για να εργαστούν πρέπει να μεταναστεύσουν σε άλλη χώρα, για όσο διάστημα διαρκεί η κρίση, με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν κάποτε να επιστρέψουν και να δουλέψουν για τις ανάγκες της πατρίδας. Από την αρχή της οικονομικής κρίσης, όταν κυρίως η οικοδομή αντιμετώπισε σημάδια κάμψης και στη συνέχεια τα δημόσια έργα, οι μηχανικοί ήταν οι πρώτοι που επλήγησαν από την ανεργία. Και ενώ η επαγγελματική αυτή ομάδα ήταν ανάμεσα στις «χρυσοφόρες», την τελευταία πενταετία, σύμφωνα με το ΤΕΕ, τετραπλασιάστηκαν τα επίπεδα ανεργίας.

Αυτήν τη στιγμή δεν μπορεί να υπολογιστεί σε ποιο επίπεδο έχει φτάσει η συνολική ανεργία των μηχανικών, αλλά μέτριοι υπολογισμοί την ανεβάζουν περίπου στο 45%. Ένα επιπλέον θέμα είναι η ετεροαπασχόληση, η οποία ξεπερνά το 20%. Το πρόβλημα, λοιπόν, πέρα από την ανεργία είναι κυρίως οι ευέλικτες σχέσεις εργασίας και οι σχετικά χαμηλές αμοιβές για την πλειονότητα των αποφοίτων.

Πρόκειται για τη «γενιά του Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών». Στην κατηγορία αυτή πρωταθλητές έχουν αναδειχτεί οι μηχανικοί, οι οποίοι υπολογίζονται σε 30.000, δηλαδή, περίπου στο 30% του συνόλου των μηχανικών.

Από έρευνα του ΕΜΠ για την ένταξη των νέων αποφοίτων στην αγορά εργασίας προκύπτει ότι ο ένας στους δύο αποφοίτους ξεκινά τη σταδιοδρομία του με ευέλικτες εργασιακές σχέσεις και ένας στους τρεις εγκλωβίζεται σε αυτές για μεγάλο διάστημα.

Περίπου οι μισοί στην αρχή της σταδιοδρομίας τους είναι εργαζόμενοι των 500-700 ευρώ. Και εάν προσπαθήσουν να στήσουν μια δική τους επιχείρηση, συναντούν πολλά εμπόδια.

Το σύστημα, ο ανταγωνισμός, η αγορά μοιάζουν να θωρακίζουν τον χώρο τους, μην δίνοντας τις ευκαιρίες στους νέους να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική και σκληρή, καθώς το 76% εργάζεται με κάποια μορφή εξαρτημένης εργασίας.

Πάντως, η ανεργία που αντιμετωπίζει πια και αυτό το επάγγελμα φαίνεται και από μια μικρή κάμψη που εμφανίζεται από την πλευρά των υποψηφίων για τα ΑΕΙ, όσον αφορά τη ζήτηση των αντίστοιχων σχολών.

Κατά τη διάρκεια παραμονής τους στο εξωτερικό οι φοιτητές οφείλουν να παρακολουθήσουν μαθήματα αντίστοιχα με αυτά του κανονικού εξαμήνου τους και να εξεταστούν επιτυχώς σε αυτά, ώστε να αναγνωριστούν μετά την επιστροφή τους.

Παράλληλα, δίνεται και η δυνατότητα εκπόνησης διπλωματικής εργασίας στο εξωτερικό.

Επιπλέον πληροφορίες για άλλα Προγράμματα Ανταλλαγής Φοιτητών παρέχει το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) [Μακρή 1 και Διονυσίου Αρεοπαγίτου (Μακρυγιάννη) 117 42 Αθήνα. Τηλέφωνο: 210-3726300 Φαξ: 210-3221863, 210-3312759].

Ανάμεσα στα δεκάδες τμήματα μηχανικών που λειτουργούν στα ιδρύματα όλης της χώρας υπάρχουν αρκετά τα οποία υπόσχονται καλή επαγγελματική αποκατάσταση τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό.

Πρόκειται γι' αυτά που ασχολούνται με το περιβάλλον, την πράσινη ανάπτυξη και τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Αυτά παρουσιάζουμε σήμερα στο «Έθνος - Παιδεία», δίνοντας πληροφορίες για τις σπουδές και τους τομείς απασχόλησης στην αγορά εργασίας:

ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΟΡΥΚΤΩΝ ΠΟΡΩΝ - ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ (ΧΑΝΙΑ): Στόχος του Τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων είναι η εκπαίδευση μηχανικών ικανών να καλύπτουν ευρύ φάσμα επιστημονικοτεχνικών δραστηριοτήτων για την αναζήτηση, εκμετάλλευση, επεξεργασία ορυκτών πρώτων υλών, καθώς και την περιβαλλοντική γεωτεχνολογία.

ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΘΡΑΚΗΣ (ΞΑΝΘΗ) ΚΑΙ ΚΡΗΤΗΣ (ΧΑΝΙΑ): Ο μηχανικός περιβάλλοντος καλείται να αναγνωρίσει, να μελετήσει και να επιλύσει προβλήματα που εμπλέκουν πλήθος τεχνικών, κοινωνικών, οικολογικών και οικονομικών παραγόντων. Τα αντικείμενα επαγγελματικής ενασχόλησης του μηχανικού περιβάλλοντος μπορεί να περιλαμβάνουν και τα ακόλουθα: μελέτες-έρευνες ρύπανσης που αφορούν τον αέρα, το νερό ή το έδαφος. μελέτες αποκατάστασης περιοχών που έχουν ρυπανθεί ή χρειάζονται αλλαγή χρήσης (π.χ. εγκαταλειμμένα λατομεία, βιομηχανικές εγκαταστάσεις), μελέτες συστημάτων αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.

ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ & ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ (ΒΕΡΟΙΑ): Οι σπουδές στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης χαρακτηρίζονται από την έμφαση στην κατανόηση όλων των συνιστωσών της οργάνωσης, λειτουργίας και μετασχηματισμού του χώρου και την απόκτηση επαγγελματικής επάρκειας για τη σύνταξη προγραμμάτων χωρικής παρέμβασης που περιλαμβάνουν στοιχεία πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού.

Μηχανικών χωροταξίας, Πολ. & περιφ/κής ανάπτυξης Θεσσαλίας (Βόλος): Οι πτυχιούχοι του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης έχουν τη δυνατότητα ενασχόλησης στις εξής ιδίως δραστηριότητες, σύμφωνα με το Π.Δ. 240 (30/8/1994): εκπόνηση χωροταξικών, πολεοδομικών, ρυθμιστικών και συγκοινωνιακών μελετών. Μελετών χωροθέτησης επιχειρήσεων και παραγωγικών μονάδων. Δομή και χωρική οργάνωση δικτύων υποδομής, μεταφορών και υπηρεσιών. Χρονικός και τεχνικοοικονομικός προγραμματισμός έργων. Εκπόνηση μελετών τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης. Διαχείριση και αξιολόγηση αναπτυξιακών προγραμμάτων. Τεχνικοοικονομικές μελέτες σκοπιμότητας. Μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες και μελέτες διαχείρισης φυσικών πόρων και περιβαλλοντικής προστασίας. Οργάνωση και διαχείριση γεωγραφικών πληροφοριών και εφαρμογή μεθόδων τηλεπισκόπησης και γεωγραφικών συστημάτων πληροφοριών. Πάσης φύσεως κοινωνικοοικονομικές μελέτες και έρευνες αστικής γεωγραφίας και περιφερειακής ανάλυσης.

ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΩΝ ΠΟΡΩΝ: Το επάγγελμα του μηχανικού διαχείρισης ενεργειακών πόρων απαιτεί από αυτόν που το ασκεί να διαθέτει κριτικό πνεύμα, δημιουργικότητα και ικανότητα αξιολόγησης και ιεράρχησης προτεραιοτήτων. Κυρίως, όμως, προϋποθέτει συνεχή ενασχόληση με το αντικείμενο, συνέπεια και φροντίδα, ώστε το παραγόμενο έργο να είναι αξιόλογο. Τα καθήκοντα του μηχανικού διαχείρισης ενεργειακών πόρων εστιάζονται: στη σύγχρονη ενεργειακή τεχνολογία (παραγωγή, μετατροπή, μεταφορά, αποθήκευση και χρήση συμβατικών και ανανεώσιμων ενεργειακών πόρων). Στη διαχείριση των ενεργειακών πόρων από θεσμικής, οργανωτικής και οικονομικής άποψης και στις επιπτώσεις της διαχείρισης αυτής σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της ενέργειας σε τοπικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.

ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ-ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΟΣ: Οι μεταλλειολόγοι-μεταλλουργοί μηχανικοί σχεδιάζουν, αναπτύσσουν και εφαρμόζουν διάφορες μεθόδους εξόρυξης και επεξεργασίας των πρώτων υλών για την παραγωγή χρήσιμων υλικών (π.χ. κεραμικών, πυρίμαχων, δομικών, βιομηχανικών ορυκτών, μετάλλων, κραμάτων κ.λπ.).

Το επάγγελμα του μηχανικού περιβάλλοντος έχει πλέον ωριμάσει αρκετά με συγκεκριμένες απαιτήσεις στα προγράμματα σπουδών που δίνουν στον μηχανικό μια ολοκληρωμένη γνώση, ώστε να είναι σε θέση να αναλαμβάνει ηγετική θέση και να συνεργάζεται με άλλους μηχανικούς, χημικούς, βιολόγους και τοξικολόγους.

Ο πτυχιούχος του Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος έχει ως κύρια δραστηριότητα την ενασχόληση με: τον σχεδιασμό και την εφαρμογή προγραμμάτων για την προστασία, ανάπτυξη και εν γένει διαχείριση του περιβάλλοντος, την εκπόνηση ή τον έλεγχο προγραμμάτων διαχείρισης φυσικών ή ανθρωπογενών περιβαλλοντικών συστημάτων, καθώς επίσης και τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων τεχνικών έργων ή άλλων δραστηριοτήτων με βάση την ισχύουσα νομοθεσία. Ο μηχανικός περιβάλλοντος απασχολείται σε φορείς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα αυτοδύναμα ή σε συνεργασία με άλλες ειδικότητες μηχανικών, σε θέματα της επιστήμης του, καθώς επίσης και στην εκπαίδευση για τη διδασκαλία μαθημάτων περιβαλλοντικής αγωγής.

Όπως όλες οι Σχολές Μηχανικών έτσι και το EMΠ χορηγεί τίτλους Μεταπτυχιακών Σπουδών (M.Σ.) υψηλής στάθμης και διεθνούς κύρους. Κυρίαρχοι στόχοι των M.Σ. είναι η διατήρηση και ενίσχυση της ποιότητας, της επαγγελματικής κατάρτισης και της διεθνούς αναγνώρισης των χορηγούμενων τίτλων σπουδών, η συνεκτικότητα και το επιστημονικό βάθος, καθώς επίσης η ανταπόκριση στις τρέχουσες και μελλοντικές αναπτυξιακές ανάγκες αλλά και στις τεκμηριωμένες ερευνητικές επιλογές. Στο EMΠ σήμερα οι προσφερόμενες δυνατότητες M.Σ. είναι:

Τα Μονοτμηματικά Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (M.Π.M.Σ.), οργανωμένα στο πλαίσιο της σχολής, τα οποία οδηγούν στην απονομή Διδακτορικού Διπλώματος μετά την παρακολούθηση ενός προγράμματος Μεταπτυχιακών Μαθημάτων και στη συνέχεια την παραγωγή πρωτότυπου ερευνητικού έργου που προάγει την επιστήμη.

Τα Διεπιστημονικά-Διατμηματικά Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.M.Σ.), τα οποία οδηγούν σε λήψη Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης (M.Δ.E.). Ο τίτλος M.Δ.E. αποκτάται μετά την παρακολούθηση συγκεκριμένων μαθημάτων που χωρίζονται σε εξάμηνα ή τετράμηνα και την εκπόνηση Μεταπτυχιακής Εργασίας. Οι φοιτητές των παραπάνω προγραμμάτων μπορούν να συνεχίσουν για την εκπόνηση Δ.Δ. σε μία από τις συνεργαζόμενες Σχολές του Π.M.Σ. ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου.

Η εκπόνηση Διδακτορικής Διατριβής, κατόπιν αίτησης του ενδιαφερομένου στη Γραμματεία της Σχολής, που είναι αντίστοιχη ή συναφής με το βασικό του πτυχίο.

ΝΙΚΟΛΙΤΣΑ ΤΡΙΓΚΑ

Πηγή: ethnos.gr