Γράφει ο Δημήτρης Λαλούμης,

Επίκουρος καθηγητής στο τμήμα τουριστικών Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Αθήνας

Η τουριστική εκπαίδευση έχει ιστορία μόλις 55 χρόνων στη χώρα μας και αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα από τον οποίο εξαρτάται η ποιότητα του τουριστικού μας προϊόντος. Μέχρι σήμερα δεν έγινε κάποιος συνολικός σχεδιασμός της τουριστικής εκπαίδευσης, έτσι ώστε να εξυπηρετεί τη στρατηγική τουριστικής ανάπτυξης της χώρας, διότι ποτέ δεν υλοποιήθηκε σχέδιο τουριστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα.

Όμως, ο σχεδιασμός της τουριστικής εκπαίδευσης δείχνει απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορεί η χώρα μας να διεκδικεί μία αξιοπρεπή θέση στην παγκόσμια τουριστική κατάταξη στο μέλλον. Για τη διαμόρφωση ενός σχεδίου τουριστικής εκπαίδευσης, πρέπει να εκτιμηθούν οι ανάγκες της αγοράς και στη συνέχεια να σχεδιαστεί ο αριθμός σχολών ανά βαθμίδα και ειδικότητα που θα μπορούσε να καλύψει αυτές τις ανάγκες.

Η αγορά, από ποσοτικής άποψης, διαρθρώνεται βάσει στοιχείων έρευνας του ΣΕΤΕ ως εξής: το 67% των θέσεων εργασίας του τουριστικού κλάδου προσφέρεται από ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, το 8% από τα τουριστικά γραφεία και το υπόλοιπο 25% από τουριστικές επιχειρήσεις διαφόρων αντικειμένων. Οι σχολές του κλάδου, λοιπόν, πρέπει ποσοτικά να παρακολουθήσουν την ως άνω δομή της αγοράς.

  Από ποιοτικής άποψης, η αγορά διαιρείται σε επιχειρήαεις που ενδιαφέρονται αποκλειστικά για την ελαχιστοποίηση του εργατικού κόστους και σε άλλες που έχουν αντιληφθεί ότι η ποιότητα αποτελεί μονόδρομο για την εξασφάλιση ικανοποιητικής πληρότητας σε συνδυασμό με αξιοπρεπείς τιμές. Η τουριστική εκπαίδευση πρέπει να προσανατολίζεται αποκλειστικά στο δεύτερο τμήμα της αγοράς.

Όσον αφορά την ειδίκευση των τουριστικών σχολών, ειδικά για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι απαραίτητη η διάκριση των προγραμμάτων σπουδών, όπως εξάλλου συμβαίνει διεθνώς, σε:

• Προγράμματα Διοίκησης Τουρισμού, τα οποία αφορούν τη διαμόρφωση σχεδίων τουριστικής ανάπτυξης και πρέπει να υλοποιούνται από πανεπιστημιακά ιδρύματα.
• Προγράμματα Διοίκησης Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων, που καλύπτουν τόσο τον ξενοδοχειακό όσο και τον επισιτιστικό κλάδο και λόγω του πλήθους των τεχνικών στοιχείων τους πρέπει να καλύπτονται από τα Τμήματα Τουριστικών Επιχειρήσεων των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΤΕΙ), όπως και συμβαίνει.

Κατά τη γνώμη μας, λοιπόν, πρέπει να σχεδιαστεί ο χάρτης της τουριστικής εκπαίδευσης με βάση τους προαναφερόμενους άξονες, ενώ τα προγράμματα σπουδών πρέπει να αναμορφώνονται συνεχώς, διότι οι εξελίξεις των επιστημών και των νέων τεχνολογιών είναι ραγδαίες.

Πηγή: ΕΘΝΟΣ