Αν όλοι έπαιζαν τους ίδιους αριθμούς στο ΛOTTO και κληρώνονταν, όλοι θα είχαν κερδίσει τον πρώτο αριθμό αλλά δεν θα κέρδιζαν τίποτα. Στην καλύτερη περίπτωση θα έπαιρναν ένα μέρος από τα χρήματα που έπαιξαν! Αυτό είναι κάτι που καταλαβαίνει ο καθένας. Τότε γιατί δεν καταλαβαίνει ότι n είσοδος 3.500 φοιτητών επίδοξων πτυχιούχων για 350 θέσεις εργασίας θα αποδώσει μόνο σε 10% από αυτούς την επένδυση

Το κράτος ξοδεύει περίπου 5.000 για τον καθένα από αυτούς. Ξοδεύουμε (από τους φόρους μας) 15 εκατομμύρια τον χρόνο (3.000 Χ 5.000) για κάτι που θα πάει χαμένο. Καθένας από αυτούς ξοδεύει άλλα τόσα. Δηλαδή: 3.000 οικογένειες χρηματοδοτούν με 15 εκατομμύρια μια επένδυση υψηλού ρίσκου. Μόνο 10% από το σύνολο θα τα καταφέρει! 30 εκατομμύρια πεταμένα Βεβαίως είναι καλύτερα κάποιος να σπουδάσει. Εχει δικαίωμα να περιμένει το όνειρο της μόνιμης εργασίας.

Αλλό εμείς γιατί να επενδύουμε 15 εκατομμύρια τον χρόνο όταν ξέρουμε ότι θα είναι πρακτικά πεταμένα Για να διατηρήσουμε το σύνολο του προσωπικού, τη λειτουργία των υποδομών, τις προμήθειες γύρω από τις σπουδές των τριών χιλιάδων. Θα περίμενε κάποιος ορθολογικά να διατηρήσουμε την επένδυσή μας αναθέτοντας αλλο ρόλο σε αυτούς που δουλεύουν εκεί, ώστε να μη χρειαστεί να δημιουργήσουμε μεγαλύτερο πρόβλημα. Να τους βάζαμε δηλαδή να κάνουν κάποια δουλειά για την οποία ήδη πληρώνουμε επιπλέον λεφτά. Να προστατεύαμε παραλληλα τις 3.000 οικογένειες από την άσκοπη δαπάνη 5.000 τον χρόνο ή να τους στρέφαμε σε μια καλύτερη επένδυση.

Ετσι ώστε να έχουν πιθανότητες απορρόφησης στην αγορά εργασίας. Υστερα από αυτά, είναι παραλογο ότι το 50% των πτυχιούχων δεν μπορεί να απορροφηθεί Οπως στο παραπάνω παράδειγμα, έτσι για όλα η σωστή μελέτη της προσφοράς και της ζήτησης μπορεί να μας οδηγήσει σε πολιτικές. Που εκ των υστέρων πρέπει να γίνουν μια ενιαία πολιτική για την τριτοβάθμια. Δεν βαριέσαι... Οπως είπε κάποιος πρόεδρος ΤΕΙ, αν πας συστημένος σε ακούν καλύτερα. Η δυστυχία του ελληνικού παραδείγματος...

 Πηγή: ΕΘΝΟΣ