Ο Τάσος Αργυρός το 2004 αποφοίτησε από το ΕΜΠ και πήγε στο Στάνφορντ για μεταπτυχιακές σπουδές. Τον επόμενο χρόνο, στο τέλος του 2005, μαζί με δύο συμφοιτητές του (έναν Σιχ και έναν Ρουμάνο) πήραν την πρώτη τους χρηματοδότηση, περίπου 1 εκατ. δολάρια.
Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, η εταιρεία τους, η Aster Data, έχει εξασφαλίσει χρηματοδότηση 55 εκατ. δολαρίων, απασχολεί 100 άτομα και είναι από τις πιο δυναμικές εταιρείες στο χώρο της τεχνολογίας αναφέρει η Ελευθεροτυπία. Όσο για τον ίδιο, θεωρείται ένας από τους σουπερστάρ της Silicon Valley. Ήταν, άλλωστε, το λαμπρό παράδειγμα που ανέφερε η υπουργός Παιδείας αμέσως μετά το ταξίδι της στην «Κοιλάδα». Είναι μόλις 27 χρόνων, έχει αναδειχτεί από το περιοδικό Business Week ως ένας από τους καλύτερους νέους καινοτόμους επιχειρηματίες και ήδη σκέφτεται την περαιτέρω ανάπτυξη της εταιρείας του.
Όσο εντυπωσιακή είναι η ιστορία του, άλλο τόσο απλή είναι η συνταγή της επιτυχίας του. Ταλέντο, πανεπιστήμιο, αγορά. Εκείνος διέθετε το πρώτο. Τα υπόλοιπα τα βρήκε στη Μέκκα της υψηλής τεχνολογίας και της επιχειρηματικής καινοτομίας.
Η περιγραφή που δίνει στο πανεπιστήμιο είναι αυτή που κάνει τη διαφορά:

• Επιχειρηματική κουλτούρα που «ωθεί τους φοιτητές να πάρουν ρίσκα και να ποντάρουν στις ιδέες τους».
• Διασύνδεση των μεταπτυχιακών σπουδών με προπτυχιακά τμήματα.
• Καθηγητές που λειτουργούν οι ίδιοι ως επενδυτές ή μεσάζοντες για να βρεθούν χρηματοδότες.

Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε η μεγάλη επενδυτική κοινότητα της Silicon Valley με τους angel investors, που βοηθούν καινούργιες εταιρείες, και τους venture capitalists που ρισκάρουν μεγάλα κεφάλαια σε νέες, πρωτοπόρες ιδέες.
«Υπάρχει άφθονο ταλέντο στη Silicon Valley και κυρίως από τους μετανάστες φοιτητές» παρατηρεί ο ίδιος, εκφράζοντας τη λύπη του που «πολλοί απόφοιτοι του Πολυτεχνείου έχουν περιορίσει την καριέρα τους στην ανάπτυξη σελίδων στο Web». Σε αντίθεση μ' εκείνον που αποφάσισε να διεκδικήσει καλύτερο μέλλον.
Όπως λέει ο ίδιος, «το διδακτορικό πρόγραμμα του Στάνφορντ είναι πολύ επιλεκτικό (δέχεται μόλις 30 άτομα το χρόνο επιλέγοντας από 1.000 αιτήσεις παγκοσμίως) και πολύ ανταγωνιστικό. Το ΕΜΠ μού προσέφερε πολύ καλές θεωρητικές βάσεις, σε βαθμό που δεν ένιωσα ότι υστερούσα σε κάτι σε σχέση με τους απόφοιτους του Μπέρκλεϊ ή του ΜΙΤ όταν πρωτόφτασα στο Στάνφορντ. Βέβαια το Στάνφορντ μού πρόσφερε δύο πράγματα σε σχέση με το αρχικό μου πτυχίο: α) την εμπειρία του εξωτερικού, και ειδικότερα της Αμερικής και της Silicon Valley, που είναι ανεκτίμητη, β) ένα περιβάλλον που είναι πολύ συνδεδεμένο με την αγορά και επιτρέπει την ανάπτυξη γνώσεων και δεξιοτήτων οι οποίες είναι πολύ πρακτικές, σύγχρονες και με μεγάλη ζήτηση».
Οι απαντήσεις που δίνει για την πρωτοβουλία του υπουργείου Παιδείας να δημιουργήσει κανάλια διασύνδεσης με τη Silicon Valley, δείχνουν την απόσταση που μας χωρίζει από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Είναι εφικτή η προσέγγιση Ελλήνων και ξένων επιστημόνων-ερευνητών-επενδυτών στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στη Silicon Valley; Η παρουσία άλλων χωρών εκεί πώς εδραιώθηκε και πότε άρχισε να αποδίδει;
* «Το σημαντικότερο που μπορεί να προσφέρει η SV στην Ελλάδα δεν είναι χρήματα, ούτε επιστημονικές ιδέες, αλλά α) τεχνογνωσία για το πώς στήνεται, στελεχώνεται και αναπτύσσεται μία νέα εταιρεία τεχνολογίας και β) μία κουλτούρα που ευνοεί το επιχειρηματικό ρίσκο και συγχωρεί την αποτυχία. Αυτό είναι κάτι που σε γενικές γραμμές λείπει από τη χώρα μας και χρειάζονται άνθρωποι με αυτή την εμπειρία, ώστε να αλλάξει το κλίμα και να αναπτυχθεί η επιχειρηματικότητα στη χώρα μας».

Πώς βλέπουν οι ξένοι επιστήμονες και επενδυτές την ελληνική περίπτωση; Η ελληνική αγορά είναι μικρή, το «εκτόπισμά» της ακόμη πιο μικρό.
* «Η ελληνική αγορά έχει δομικά προβλήματα γραφειοκρατίας και κόστους που πρέπει απαραίτητα να βελτιωθούν. Από εκεί και πέρα όμως θα έλεγα ότι διαθέτει δύο σημαντικότατα πλεονεκτήματα: άφθονο ταλέντο και μια στρατηγική τοποθεσία στην ευρωπαϊκή αγορά. Πιστεύω ότι ιδέες και επιχειρηματικές κινήσεις που γίνονται με εξωστρεφή προσανατολισμό (π.χ. με στόχο την ευρωπαική αγορά), με γνώση και σεβασμό στις ελληνικές ιδιαιτερότητες, μπορούν να μετατραπούν σε επιχειρηματικές επιτυχίες. Το πρόβλημα με τους ξένους επενδυτές είναι ότι αναζητούν πάντα το χαμηλότερο κόστος, δεν κατανοούν τις δομικές ιδιαιτερότητες της Ελλάδας και είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε αλλαγές νομοθεσίας και πολιτικής. Αν σ' αυτά τα τρία ζητήματα βελτιωθούμε, πιστεύω ότι θα δούμε μεγάλη διαφορά στις ξένες επενδύσεις, όπως έγινε σε Ιρλανδία, Κύπρο κ.ο.κ. Μέχρι τότε όμως οι Ελληνες πρέπει να πάρουν και ρίσκα, γιατί επιχειρηματικές ευκαιρίες υπάρχουν παντού».

Εκείνος το δικό του ρίσκο το πήρε και έφτασε στην ανακάλυψη μιας επαναστατικής αρχιτεκτονικής. Μπόρεσε να μετατρέψει μια συλλογή φτηνών υπολογιστών σ' έναν υπερυπολογιστή για ανάλυση πολύ μεγάλου όγκου δεδομένων και πρόσφερε λύσεις που ήταν 10-100 φορές φτηνότερες και πιο γρήγορες από προηγούμενες τεχνολογίες. Οι πελάτες του -κορυφαίες ασφαλιστικές εταιρείες, μεγάλες τράπεζες, εταιρείες στον χώρο του Ιντερνετ όπως η MySpace και το LinkedIn κ.λπ.- μπορούν να αναλύσουν λεπτομερή δεδομένα για δεκάδες ή εκατοντάδες εκατομμύρια πελάτες και να αναβαθμίζουν σημαντικά πλήθος επιχειρηματικών διαδικασιών.