Ενθουσιασμένοι οι φοιτητές της Νομικής ανά την επικράτεια για το νέο app που ονομάζεται Spritz (καμία σχέση με το cocktail) και θα είναι προεγκατεστημένο στα Samsung Galaxy S5 και Samsung Gear 2. Το app αυτό ευαγγελίζεται ότι μπορεί να ταϊσει το μάτι με τον maximum αριθμό λέξεων που μπορεί ο εγκέφαλος να κατανοήσει, σε τέτοια ταχύτητα ώστε να μειώσει κατά πάρα πολύ τον χρόνο που σου παίρνει να διαβάσεις ένα βιβλίο.

Σκέψου δηλαδή να μπορούσες μέσα μία ημέρα να διαβάσεις όλα τα βιβλία που έχουν γραφτεί για το Game of Thrones. Μια Κυριακή θα σου ήταν αρκετή βασικά για να έχεις να spoilάρεις τους φίλος σου για ακόμα 5 χρόνια.

Δες πώς λειτουργεί βασικά το Spritz και μετά θα συζητήσουμε το κατά πόσο μας αρέσει αυτή η εξέλιξη ή όχι. Δύο βασικά σημεία πριν το τεστάρεις.

1) Το Spritz σού δίνει μία λέξη τη φορά. Αυτό αναιρεί πλήρως την αίσθηση του κειμένου αλλά βοηθά στο να διαβάσεις πιο γρήγορα τη λέξη. Πολλές μέθοδοι γρήγορης ανάγνωσης χρησιμοποιούν το σύστημα της μίας λέξης τη φορά και μοιάζει να λειτουργεί ιδανικά.

2) Σε κάθε λέξη, όπως λένε οι δημιουργοί, υπάρχει ένα βέλτιστο σημείο αναγνώρισής της όταν τη διαβάζεις. Κι αυτό το σημείο το Spritz το τονίζει κοκκινίζοντας το γράμμα. Μάλιστα έχουν θέσει το βέλτιστο σημείο στο ίδιο σημείο της οθόνης που διαβάζεις ώστε να μην κουνάς καθόλου τα μάτια σου όσο διαβάζεις.

Πάμε να δοκιμάσεις τις ικανότητές σου σε τρεις ταχύτητες.

Διάβασε σε ταχύτητα 250 λέξεων ανά λεπτό

Σε ταχύτητα 350 λέξεων ανά λεπτό

Και σε ταχύτητα 500 λέξεων ανά λεπτό

Και θυμήσου ότι το app λέει ότι θα μπορείς να διαβάζεις μέχρι 1000 λέξεις το λεπτό όταν το μάτι και ο εγκέφαλός σου εκπαιδευθούν σε αυτή τη μέθοδο ανάγνωσης. Αλλά το σημαντικό για εμένα δεν έγκειται στην χρησιμότητα μίας τέτοιας εφαρμογής αλλά στο κατά πόσο αυτή αλλοιώνει την έννοια της ανάγνωσης ενός βιβλίου.

Ένα κάποιο σχετικό debate υπάρχει και για τα tablet ή τα ebooks σε σχέση με τα κανονικά βιβλία. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν το θεωρώ ίδιο. Και θα το καταλάβεις μέσα από τα ερωτήματα που θέτω προς συζήτηση.  Όπως είναι φυσικό, τα παρακάτω αφορούν βιβλία που διαβάζεις προς τέρψη και όχι για να πας να γράψεις εξετάσεις.

Γιατί να μην έχω αίσθηση του κειμένου και του πόσο έχω ακόμα να διαβάσω;

Από τα πιο σημαντικά πράγματα για εμένα στο διάβασμα είναι η αίσθηση του κεφαλαίου, του πότε κλείνει μια ιστορία, του cliffhanger ακόμα και σε κάθε κεφάλαιο που διαβάζεις. Θέλω να ξέρω πόσο κείμενο έχω ακόμα για το τέλος του κεφαλαίου. Θέλω να ξέρω σε πόσες γραμμές τελειώνει αυτό το κεφάλαιο για να ξέρω αν θα σηκωθώ τώρα να βάλω τις φαρφάλες να βράζουν ή να περιμένω 3 λεπτά γιατί τελειώνει το κεφάλαιο. Και η αίσθηση του κειμένου είναι ακόμα πιο σημαντικό από αυτό το πρακτικό που λέω. Με ενοχλεί να μην βλέπω την παράγραφο.

Μπορώ να ευχαριστηθώ την ανάγνωση με αυτόν τον τρόπο;

Το να διαβάζεις ένα βιβλίο είναι συνήθως χαλαρωτικό. Το συνήθως το λέω γιατί θυμήθηκα κάτι ματωμένους γάμους. Αλλά συνήθως διαβάζεις για να χαλαρώσεις, για να θρέψεις το μυαλό σου. Για να είσαι στον καναπέ ή το κρεβάτι σου και να περνάς ευχάριστα την ώρα σου. Σύμφωνοι ότι κάποια στιγμή θα μάθεις να διαβάζεις έτσι και δεν θα σε αγχώνει. Αλλά μέχρι να φτάσω σε αυτό το σημείο νιώθω ότι θα μου έχω χαλάσει πολλές ώρες χαλάρωσης.

Θα με πάρει ο ύπνος διαβάζοντας το βιβλίο μου ή θα τσιτώσουν τα νεύρα μου;

Μάλλον το δεύτερο. Αν δεν νιώσεις το βιβλίο να σκάει στο κεφάλι σου γιατί σε παίρνει ο ύπνος, ποια η αξία; Υπάρχουν πραγματικά πολλοί άνθρωποι που χρησιμοποιούν το διάβασμα για να τους πάρει ο ύπνος. Για να αφήσουν στην άκρη τις σκέψεις της ημέρας και να κοιμηθούν πριν καν διαβάσουν δύο σελίδες. Αυτό μοιάζει το ίδιο εύκολο αν απλά χαζεύεις το Instagram στο κινητό σου. Δεν ξέρω αν είναι το ίδιο εύκολο αν πρέπει να συγκεντρωθείς και να προσπαθήσεις να διαβάσεις γρήγορα.

Προλαβαίνω να κατανοήσω αυτό που διαβάζω;

Στα πειράματα που έκανες και έκανα πιο πάνω με τα gif αυτά, είδες αν προλαβαίνεις όχι απλά να διαβάσεις αλλά και να κατανοήσεις αυτά που γράφουν. Αλλά στο διάβασμα μιας ιστορίας, πόσο μάλλον ενός πιο δύσκολου φιλοσοφικού κειμένου, δεν αρκεί να καταλάβεις την πρόταση, δεν αρκεί να συνδέσεις τις λέξεις. Δεν αντιμετωπίζεις την πρόταση μία μία.

Μπορώ να συγκεντρωθώ μόνο σε αυτό;

Το pause. Το μεγάλο όπλο του βιβλίου σε σχέση με την τηλεόραση και τις ταινίες. Το βιβλίο θα το αφήσεις, θα το κατεβάσεις να δεις κάτι που γίνεται έξω από το παράθυρο, θα το βάλεις στο πλάι μέχρι να διαβάσεις ένα μήνυμα. Προφανώς θα μπορείς να κάνεις το ίδιο και με το app και να βρίσκεις κάπως εύκολα λογικά το πού είχες μείνει (ε;). Αλλά στο βιβλίο είναι τόσο απλό το να διακόψεις, το να αφαιρεθείς για λίγο και απλά με μια απλή κίνηση των ματιών σου να πας πιο πάνω. Πόσες και πόσες φορές μου τυχαίνει να σκεφτώ κάτι όσο διαβάζω και να θελήσω απλά να πάω 10 γραμμές πιο πάνω. Θα είναι τόσο εύκολο να πάω πίσω στο κινητό μου; Θα πρέπει με μία μία τις λέξεις να μαντεύω πού ήμουν;

Σε γενικές γραμμές κοροϊδεύω πάντα εκείνους που τα βάζουν με την εξέλιξη, είτε αυτό είναι ένα update στο Facebook είτε είναι για κάτι μεγαλύτερο ή ουσιαστικότερο σαν αυτό. Απλά το συγκεκριμένο με ξένισε. Στην αρχή το είδα σαν παιχνίδι να δω πόσο γρήγορα διαβάζω. Αλλά μετά προσπάθησα να σκεφτώ κατά πόσο θα με ευχαριστούσε να διαβάζω το αγαπημένο μου βιβλίο λέξη προς λέξη.

Είναι σίγουρα λάθος μου να εξάγω συμπεράσματα από τώρα για μία εφαρμογή που δεν την έχω χρησιμοποιήσει. Γι’ αυτό και απλά θέτω ερωτήματα προς συζήτηση. Φαντάζομαι ότι οι φανατικοί των ebooks θα διαφωνήσουν.

Τα λέμε στα σχόλια…