Tου Αποστολου Λακασα / lakasas@kathimerini.gr

Ας μη γελιόμαστε. Οι τιμητικές θέσεις, που κατακτούν τα ελληνικά πανεπιστήμια στις ξένες λίστες κατάταξης δεν αποτελούν τον καθρέφτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας μας. Συμβαίνει, μάλιστα, στα ίδια τα Ιδρύματα που υπερηφανεύονται για τα επιτεύγματά τους, άλλα γεγονότα να αμαυρώνουν την εικόνα τους. Για παράδειγμα, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, το οποίο βρέθηκε μεταξύ των 400 στην πρόσφατη λίστα του περιοδικού Times Higher Education, κάποιοι φοιτητές κράτησαν όμηρους καθηγητές τους για να συναινέσουν στην πραγματοποίηση της εξεταστικής. Ευτυχώς, κάποιοι καθηγητές έχουν πρόθεση να κινήσουν τη διαδικασία επιβολής ποινών στους φοιτητές. Φτάνει το θέμα να μην παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες, μέσω κάποιας ΕΔΕ που, εκ του Πρότυπου Εσωτερικού Κανονισμού, προβλέπεται να κάνει ο πρόεδρος του Τμήματος. Επίσης, μαθαίνω ότι στο γειτονικό Πολυτεχνείο Κρήτης κάποιοι χάκερ σπάζουν κωδικούς, διαβάζουν ηλεκτρονικά μηνύματα, και κατόπιν απειλούν διδάσκοντες και φοιτητές επειδή έχουν ταχθεί κατά της κατάληψης του Ιδρύματος. Εύγε, ας προσμετρηθεί και αυτό από τους Times για τη λίστα του 2012…

Είναι γεγονός ότι ο νέος νόμος για τα ΑΕΙ προκαλεί τις αντιδράσεις των κομματικών, φοιτητικών παρατάξεων διότι τους κόβει τα προνόμια. Ομως, μπροστά στο χάος που δημιουργούν στα Ιδρύματα οι κομματικές παρατάξεις, κάποιοι πρέπει να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. Τι κάνουν, λοιπόν, οι πρυτάνεις; Μόνο διαμαρτύρονται διότι ο νέος νόμος είναι δυσλειτουργικός και δεν μπορεί να εφαρμοστεί; Για παράδειγμα, εκείνοι δεν ήταν πρώτοι που έλεγαν -κατά το πολύ πρόσφατο παρελθόν- ότι τα Ιδρύματα μετατρέπονταν σε εξεταστικά κέντρα, αφού οι φοιτητικές παρατάξεις επέβαλλαν μακράς διαρκείας εξεταστικές για να μπορούν να δίνουν τα μαθήματα… χαλαρά; Γιατί, λοιπόν, σήμερα υποκύπτουν στις πιέσεις των φοιτητών για την εξεταστική, αφού ο νόμος ρυθμίζει τα σχετικά θέματα ξεκάθαρα;

Είναι σαφές ότι οι περισσότερες πρυτανικές αρχές έως τώρα αδρανούν, με αποτέλεσμα η στάση τους να γεννά ερωτήματα, αν όχι και τη βεβαιότητα, ότι υποθάλπουν τις φοιτητικές αντιδράσεις. Και μια ανακοίνωση -ίσως από τη Σύνοδο Πρυτάνεων που από αύριο συνεδριάζει στην Κομοτηνή- υπέρ των ανοιχτών ΑΕΙ δεν αρκεί. Ουδείς πείθεται. Είναι πλέον «μία από τα ίδια» στη διελκυστίνδα που στήνουν πρυτανικές αρχές και μερίδα πανεπιστημιακών με το υπουργείο Παιδείας για την εφαρμογή του νόμου, με τις ευθύνες να υπάρχουν και στις δύο πλευρές. Αλήθεια, γιατί το υπουργείο δεν θα εκπροσωπηθεί στην αυριανή Σύνοδο; Εχουν κοπεί οι γέφυρες μεταξύ υπουργείου και ΑΕΙ;

Το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο όσο χρειάζεται μια ξένη επιβράβευση -ανάρτηση σε κάποια λίστα- για να πείσει για τα επιτεύγματά του, άλλο τόσο έχει ανάγκη να δώσει σαφείς απαντήσεις για τα φαινόμενα παθογένειας που το κατατρύχουν. Και όσο το υπουργείο Παιδείας, οι πρυτάνεις και η πανεπιστημιακή κοινότητα επικρίνουν τους επικριτές τους, μπαίνουν σε μια αδιέξοδη μάχη που είναι βέβαιο ότι δεν τους δίνει άφεση αμαρτιών για τα δικά τους λάθη.