Τα επαγγελματικά δικαιώματα ισχύουν όπως τα αναφέρεις, αλλά θα πρέπει να κατανοήσουμε πως αυτά θα αποτελούν "κενό γράμμα", εάν δεν συνοδεύονται και από αντίστοιχες γνώσεις - δεξιότητες, οι οποίες βέβαια θα αποκτηθούν και με επιπλέον στοχευμένη προσπάθεια του ίδιου του ενδιαφερόμενου (κάνοντας υπέρβαση ακόμη και προγραμμάτων σπουδών) κυρίως μέσα από  την πρακτική εξάσκηση και την τριβή με τις ανάγκες στην αγορά εργασίας.

Το λέω αυτό γιατί, όπως πολύ σωστά αναφέρεις, μέσω των σπουδών στο συγκεκριμένο  τμήμα, αποκτά κανείς αρκετές εξειδικευμένες γνώσεις πάνω στη διοίκηση των παραγωγικών μονάδων αλλά όχι τόσες σε θέματα "καθαρής" μηχανολογίας όσες οι υπόλοιποι μηχανολόγοι.

Εάν το ζητούμενο είναι η ενασχόλησή σου με "οικονομοδιοικητικές" ενασχολήσεις, έχεις ένα προβάδισμα το οποίο "αναγνωρίζεται" στην αγορά, η οποία δεν σταματά στους τύπους αλλά απαιτεί γνώσεις και ουσία. Δες επί παραδείγματι, την περίπτωση του κ. Λουκά Παπαδήμου, ο οποίος σύμφωνα με τα συμβατικά επαγγελματικά δικαιώματα δεν θα μπορούσε να διοριστεί μέσω ΑΣΕΠ ούτε καν στην εφορία, κι έφτασε στο σημειο όχι μόνο να διοικεί την Τράπεζα της Ελλάδος και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αλλά και να διεκδικεί την πρωθυπουργία της Ελλάδος, εξαιτίας των οικονομικών του γνώσεων (ξεκίνησε από Φυσικός, ακολούθησαν 2 μεταπτυχιακά σε τομείς μηχανολογίας και ακολούθησε διδιακτορικό στα οικονομικά).

Άρα, και το τελευταίο που γράφεις ισχύει, αρκεί να κάνεις τις κατάλληλες κινήσεις (το 3ο έτος είναι αυτό στο οποίο καλό είναι να επιλέξεις το που θα στοχεύσεις).