Γιάννη, δεν μιλάμε για περιορισμούς όπως στον στρατό αλλά για λόγους πρακτικούς (ή καμια φορά και υγιεινής), υπάρχουν κανονισμοι που ειναι απαραίτητοι για την εύρυθμη λειτουργία ενός Νοσοκομείου στους οποίους βέβαια υπακούουν όλοι (από τον κορυφαίο Γιατρό καθηγητή, μέχρι τον τελευταίο τραυματιοφορέα και την καθαρίστρια). Σκέψου λχ πως με την άσπρη αμφίεση, ξεχωρίζει αμέσως το νοσηλευτικό προσωπικό.

Αυτό που προσομοιάζει κάπως την εργασία του Νοσηλευτή με αυτή του Στρατιωτικού, είναι οι υπηρεσίες, οι ημέρες δηλ. στις οποίες αναγκαστικά πρέπει να προσέρχεται ο Ν. στην εργασία του (3 βάρδιες, εφημερίες, Σαβ/ριακα : έχει όμως τότε εξτρα αμοιβή)