«Σ’ αυτήν εδώ τη χώρα, μόνο αν αυξηθεί ο φόρος στον καφέ θα γίνει επανάσταση». Αλήθεια, πόσα χρόνια την ακούγαμε ετούτη την επωδό; Είναι από τις εύπεπτες, απλοϊκές ατάκες, τις καλά μελετημένες, ώστε να έχουν την ικανότητα να εντυπώνονται εύκολα στο μυαλό μας και να καταργούν τη σκέψη μας.

Βρίσκονται με άνεση στην άκρη της γλώσσας μας, για να τις εκστομίσουμε ασυνείδητα και ν’ αναπαράξουμε το στερεότυπο, σαν θα δοθεί η ευκαιρία· σε ένα οικογενειακό τραπέζι, σε μια τηλεφωνική συνδιάλεξη ή -τι ειρωνεία;- στο καφενείο.

Μισή αράδα λέξεις, με πολλά σημαινόμενα. Η ραθυμία, τάχα, της νέας γενιάς, που τεμπελιάζει στις καφετέριες αδιαφορώντας για τα τεκταινόμενα, με μόνη της έγνοια την ανάδευση του γευστικού ροφήματος, απρόθυμη για οποιαδήποτε μορφή αντίστασης και αγώνα. «Η γενιά του καφέ», όπως την τιτλοφόρησε ένα άλλο, παρόμοιο τσιτάτο.

Μα, ταυτόχρονα, εμπεριέχει και τη σύγκρουση των γενεών· αισθάνονται οι παλιότεροι καλύτερα με τον εαυτό τους, τις ημέρες και τα έργα τους, μέσα από την προσβολή και την υποτίμηση της επόμενης γενιάς. «Εμείς στην εποχή μας…» αρέσκεται να συμπληρώνει ο φορέας του στερεότυπου, αν τύχει να είναι μεγαλύτερης ηλικίας, με την ομήγυρη να κουνά επιδοκιμαστικά το κεφάλι.

Ας προσπεράσουμε γεγονότα όπως τα εκατομμύρια νέων ανθρώπων που πλημμύριζαν για μήνες τις πλατείες, την αθρόα και καθοριστική συμμετοχή τους στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις και, εν γένει, τη διαδικασία ευρύτατης πολιτικοποίησης που είχε ξεκινήσει και «πάγωσε» μετά το δημοψήφισμα, κι ας μείνουμε στο οξύμωρο: έστω ότι η «γενιά του καφέ» έχει όλα τα χαρακτηριστικά που της αποδίδει το στερεότυπο· δεν μπορεί, κάποιος θα την ανέθρεψε, κάποιος θα τη γαλούχησε σ’ αυτό το lifestyle.

Κάποιος θα αδιαφόρησε να της καλλιεργήσει αξίες και ιδανικά, κάποιος θα την καθήλωσε σ’ αυτόν τον καναπέ, κάποιος θα προτίμησε να την οπλίσει με… καλαμάκια κι όχι με μορφωτικά εργαλεία. Φυσικά, γι’ αυτόν τον «κάποιο», που πιστεύει όντως πως υπάρχει σ’ αυτήν εδώ τη χώρα «γενιά του καφέ», είναι ευκολότερο να τη λοιδορήσει παρά να αναλάβει την ευθύνη του.

Απ’ την αρχή του χρόνου αυξήθηκε γενναία ο φόρος στον καφέ, χωρίς να γίνει επανάσταση. Καιρός να επανεξετάσουμε τα στερεότυπά μας.

efsyn.gr