Με ενδιαφέρον διάβασα τα άρθρα «Σχολές Πληροφορικής: Επτά χρόνια για πτυχίο» του Α. Λακασά (2.11.2021) και «Οι προοπτικές εργασίας στην πληροφορική και το ελληνικό παράδοξο» του καθ. Π. Μήτκα (3.11.2021). Και στα δύο άρθρα σημειώνεται ότι οι φοιτητές των τμημάτων Πληροφορικής καθυστερούν πολύ να αποφοιτήσουν, ενώ οι θέσεις στον κλάδο είναι περιζήτητες. Είναι γεγονός ότι οι φοιτητές των τμημάτων Πληροφορικής δυσκολεύονται στις σπουδές τους, ενώ πολλοί από αυτούς «λιμνάζουν» και τελικά εγκαταλείπουν.
Οντας καθηγητής ενός από τα καλύτερα τμήματα Πληροφορικής της περιφέρειας, το οποίο δεν είναι στις υψηλότερες προτιμήσεις των εισακτέων, κυρίως λόγω γεωγραφικής θέσης, έχω να παρατηρήσω τα εξής. Κατ’ αρχάς, όπως σημειώνεται και στα παραπάνω άρθρα, υπάρχει ραγδαία αύξηση των τμημάτων πληροφορικής και των εισακτέων σε αυτά. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να εισάγονται φοιτητές, οι οποίοι ενδεχομένως δεν έχουν αίσθηση της δυσκολίας που έχουν οι σπουδές πληροφορικής υψηλού επιπέδου. Οπως δεν μπορούν όλοι να γίνουν υψηλού επιπέδου γιατροί και δικηγόροι, έτσι δεν μπορούν όλοι να γίνουν επιστήμονες των υπολογιστών. Το να περάσει κάποιος σε μια σχολή δεν σημαίνει ότι θα είναι εύκολο να αποφοιτήσει από αυτήν και δυστυχώς οι περισσότεροι των εισακτέων δεν το γνωρίζουν αυτό. Ταυτόχρονα, δεν είναι εύκολο (ούτε σωστό, κατά τη γνώμη μου) για τα τμήματα πληροφορικής που υπάρχουν εδώ και δεκαετίες να ρίξουν το επίπεδο των σπουδών και να μειώσουν τις απαιτήσεις για το πτυχίο. Αν το έκαναν αυτό, τότε θα είχαμε μεν περισσότερους αποφοίτους να ρίξουμε στην αγορά εργασίας, οι οποίοι όμως ενδεχομένως δεν θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στα εργασιακά τους καθήκοντα.
Ποια είναι λοιπόν η λύση; Κατά την άποψή μου, αυτή βρίσκεται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Θα πρέπει επιτέλους οι μαθητές γυμνασίου και λυκείου να διδάσκονται προγραμματισμό και να μην αποτελεί η πληροφορική μάθημα δεύτερης κατηγορίας. Η πληροφορική έχει μπει τόσο πολύ στη ζωή μας, ώστε οι βασικές γνώσεις προγραμματισμού και διαχείρισης πληροφορίας να αποτελούν απαραίτητο εργαλείο για κάθε επιστημονικό πεδίο και για κάθε επάγγελμα. Επιπλέον, θα πρέπει να επανεξεταστούν τα μαθήματα στα οποία εξετάζονται οι μαθητές του 2ου επιστημονικού πεδίου των Πανελλαδικών Εξετάσεων, οι οποίες οδηγούν σε τμήματα θετικών επιστημών και πολυτεχνικών σχολών.
Οταν καθορίστηκαν τα μαθήματα αυτά πριν από μερικές δεκαετίες, η Πληροφορική ήταν στα σπάργανά της, ενώ σήμερα η συντριπτική πλειονότητα των τμημάτων στο 2ο επιστημονικό πεδίο διδάσκει πληροφορική και χρησιμοποιεί προγραμματιστικά εργαλεία. Αντίθετα, τα τμήματα που απαιτούν βάσεις στη Χημεία είναι μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού. Αρα, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να αντικατασταθεί η Χημεία από την Πληροφορική στα μαθήματα του 2ου επιστημονικού πεδίου και αυτό δεν θα ωφελήσει μόνο τις πολυτεχνικές σχολές, αλλά και τα περισσότερα τμήματα με προγράμματα σπουδών στο πεδίο αυτό. Είναι καιρός να φροντίσουμε ώστε να μην εισάγονται «προγραμματιστικά αναλφάβητοι» φοιτητές στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Πηγή: sep4u.gr