Έναν χρόνο μετά την ψήφιση του νόμου 4009 – γνωστού και ως νό­μου Διαμαντοπούλου – τα δημό­σια πανεπιστήμια και τα ανώτατα τεχνο­λογικά ιδρύματα της χώρας βρίσκονται λίγο πριν από τη διάλυση. Ο νόμος, αλλά και η χρόνια απαξίωσή τους από τις τε­λευταίες κυβερνήσεις, έχουν δημιουρ­γήσει ανυπέρβλητα προβλήματα στη δομή και τη λειτουργία τους. Πλήρωσαν και πληρώνουν βαρύ φόρο στις νεοφιλε­λεύθερες μνημονιακές πολιτικές των κυ­βερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. και των πρόσφατων συγκυβερνήσεων.

Η σημερινή κατάσταση

Οι περικοπές σε ΑΕΙ και ΤΕΙ έχουν φτάσει στο 50%-70% με αποτέλεσμα να μην μπορούν να εκπληρώσουν άμε­σες λειτουργικές τους ανάγκες και έξο­δα, τη σίτιση, τη στέγαση των φοιτητών, τη θέρμανση. Το «κούρεμα» των απο­θεματικών εξαιτίας του PSI είναι κατα­στροφικό και για τα πανεπιστήμια. Γιατί τα 97,8 από τα 138,5 εκατομμύρια που κάλυπταν υποτροφίες και επιπλέον ανά­γκες για τη φοιτητική μέριμνα που δεν πλήρωνε το κράτος, ήταν κατατεθειμέ­να στην Τράπεζα της Ελλάδος και μέσα σε μια νύχτα χάθηκαν από τους λογαρι­ασμούς. Σήμερα, με την υπαγωγή των Ιδρυμάτων σε ΝΠΙΔ, όπως προβλέπει ο Ν.4009, κινδυνεύουν με εκποίηση και οι περιουσίες των Ιδρυμάτων, για να εξο­φληθούν οι εταίροι δανειστές μας.

Η έλλειψη προσωπικού είναι πολύ με­γάλη. Απολύθηκαν οι περισσότεροι συμβασιούχοι διδάσκοντες του Π.Δ. 407, καθώς και οι περισσότεροι επιστημονι­κοί και εργαστηριακοί συνεργάτες των ΤΕΙ που στήριζαν κυρίως τα περιφερει­ακά πανεπιστήμια και οδηγήθηκαν όλοι στην ανεργία και την ετεροαπασχόληση. Αυτοί όμως κάλυπταν το βασικό δι­δακτικό έργο στα πανεπιστήμια εφόσον δεν προκηρύσσονται θέσεις. Όχι μόνο υπάρχει μεγάλο έλλειμμα διδακτικού προσωπικού, αλλά κρατούνται και όμη­ροι οι 900 εκλεγέντες εδώ και δύο χρό­νια διδάσκοντες των ΑΕΙ με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να μεταναστεύουν στο εξωτερικό.

Ο νόμος - έκτρωμα

Τον νόμο 4009 είχε απορρίψει ομό­φωνα η ακαδημαϊκή κοινότητα γιατί είναι ένας νόμος διάλυσης, απαξίωσης του δημόσιου χώρου, υποτίμησης της όποιας δημόσιας πνευματικής αξίας και εγκαθίδρυσης ενός καθεστώτος φτηνής εργασίας. Για την υλοποίηση αυτού του νόμου οργανώθηκε μια τε­ράστια εκστρατεία συκοφάντησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με στόχο την πλήρη απαξίωση της. Κι αυτό έγι­νε σε συνεργασία με ισχυρά συγκρο­τήματα ΜΜΕ που εποφθαλμιούν την εξαιρετικά κερδοφόρα αγορά της ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Τα συγκροτήματα αυτά δεν ανέφε­ραν καν την είδηση ότι, σύμφωνα με την Ε.Ε. και τον ΟΟΣΑ, πέντε ελληνικά πανε­πιστήμια (το Αριστοτέλειο, το ΕΜΠ, το Πατρών, το Οικονομικό και το Αθηνών) βρίσκονται στη λίστα των διακοσίων κο­ρυφαίων του κόσμου σε σύνολο είκοσι χιλιάδων πανεπιστημίων.

Στόχος του νόμου είναι οι πολίτες να πληρώνουν για τις σπουδές τους και, αν δεν μπορούν να το κάνουν αυτό, να παίρνουν φοιτητικά δάνεια, να υποθη­κεύουν το μέλλον τους.

Στόχος του είναι η διάσπαση των γνω­στικών αντικειμένων, η κατάργηση των σημερινών πτυχίων και της επαγγελμα­τικής κατοχύρωσης που παρέχουν. Θέ­λουν τους φοιτητές/τριες όχι πτυχιού­χους, αλλά συλλέκτες τίτλων σπουδών χωρίς άμεσο, επαγγελματικό αντίκρι­σμα. Με τις οικογένειες να αναγκάζονται να πληρώνουν για όλους τους κύκλους σπουδών εκτός απ’ τον πρώτο. Έτσι δι­καίωμα στη μόρφωση θα έχουν μονάχα αυτοί που έχουν οικονομική δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σ’ αυτήν.

Οι τίτλοι σπουδών θα πιστοποιούνται από μία πανίσχυρη εξωπανεπιστημιακή αρχή, την Αρχή Διασφάλισης και Πι­στοποίησης της Ποιότητας στην Ανώτα­τη Εκπαίδευση, η οποία θα διορίζεται απευθείας από τον υπουργό Παιδείας. Οι σπουδές θα είναι κατακερματισμέ­νες, χωρίς επιστημονική ενότητα, με γνώσεις ταχύτατα αναλώσιμες. Η νέα γενιά επιστημόνων θα πρέπει να πληρώνει μια ζωή, όχι για να μαθαίνει, αλλά για να «καταρτίζεται» με εξειδικευμένες γνώ­σεις που θα χρησιμεύουν στην εύρεση εργασίας ανάλογα με τις εξειδικευμένες απαιτήσεις κάθε συγκυρίας.

Και γιατί όλα αυτά; Γιατί η διάλυση των ελληνικών πτυχίων θα συνεισφέρει στη δημιουργία ενός φτηνού επιστημονικού δυναμικού, το οποίο θα στελεχώσει την ευρωπαϊκή και ελληνική αγορά με μι­σθούς πείνας σε συνθήκες επισφάλειας στη μεταμνημονιακή εποχή της πτωχευμένης, χρεοκοπημένης Ελλάδας.

Mπαλώματα

Την περασμένη εβδομάδα ο υπουρ­γός Παιδείας κατέθεσε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος σχέδιο νόμου με τρο­πολογίες επί του Ν. 4009, χωρίς κοινω­νικό διάλογο. Η διαδικασία ψήφισης του σχεδίου νόμου κράτησε μια ημέρα στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και άλλη μια στην Ολομέλεια της Βουλής! Κι αυτό για να αντιμετωπίσει, όπως γράφει στην «Αιτιολογική Έκθεση», «ορισμέ­νες δυσλειτουργίες» του Ν. 4009, του οποίου όχι μόνο δεν άλλαξε την ουσία, αλλά επιχείρησε και να χρυσώσει το χά­πι καθιστώντας και τους πρυτάνεις, που έδωσαν έναν πολύ σημαντικό αγώνα το προηγούμενο διάστημα, συμμέτοχους ή συνένοχους.

Με τον νέο νόμο δίνεται η δυνατότη­τα στους πρυτάνεις να ολοκληρώσουν τη θητεία τους, με την προϋπόθεση όμως να συναινέσουν στην εφαρμογή του νό­μου, δηλαδή στη διάλυση του δημόσιου πανεπιστημίου. Ο νόμος που ψηφίστη­κε την περασμένη εβδομάδα διατηρεί αναλλοίωτο τον αυταρχικό, αντιακαδημαϊκό, αντιδημοκρατικό και επιχειρημα­τικό χαρακτήρα του Ν. 4009.

Και επιπλέον επισπεύδει τις συγχω­νεύσεις των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ με βάση «τις ανάγκες και τις δυνατότη­τες της εθνικής οικονομίας». Δηλαδή ανεξάρτητα από τις πραγματικές ανά­γκες κάλυψης γνωστικών αντικειμένων, για να εξοικονομηθεί το ποσό που με τον μνημονιακό σχεδιασμό αναλογεί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, από τα 3 δισ. που θα εξοικονομηθούν στον χώρο της Παιδείας.

Η πρόταση διεξόδου

Την περασμένη εβδομάδα ο ΣΥΡΙΖΑ -ΕΚΜ απαντώντας στις σαθρές αυτές πο­λιτικές κατέθεσε στη Βουλή πρόταση νό­μου για ΑΕΙ και ΤΕΙ.

Στο πρώτο άρθρο προβλέπεται η κα­τάργηση του Ν. 4009, που παρά τις προσπάθειες και της τρικομματικής κυ­βέρνησης του Μνημονίου έχει καταστεί ανενεργός. Η πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ έχει μεταβατικό χαρακτήρα και εξασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία πανεπιστημίων και ΤΕΙ, την επαναφορά της δημοκρατικής λειτουργίας, την απο­κατάσταση της ακαδημαϊκής νομιμότη­τας και την κατοχύρωση της φοιτητικής μέριμνας την οποία συρρικνώνει η κυ­βέρνηση.

Η πρόταση νόμου προβλέπει τον ανα­γκαίο ακαδημαϊκό διάλογο μέσα σε ένα θεσμικό πλαίσιο με τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της χώρας για την υιοθέτηση ενός νέου καταστατικού χάρτη, έναν διάλογο που θα πραγματοποιηθεί μέσα σε έναν χρόνο. Για τον λόγο αυτόν έχει ρυθμίσεις με τις οποίες αποκαθιστάται η λειτουρ­γία των Τομέων, των Τμημάτων, των Σχο­λών και των Συγκλήτων και η λειτουργία των εκλεγμένων οργάνων.

Τα εκλεγμένα όργανα των οποίων οι θητείες δεν έχουν λήξει, θα συνεχίσουν το έργο τους μέχρι την ολοκλήρωση της περιόδου για την οποία είχαν εκλεγεί. Θα εφαρμόζεται ακαδημαϊκός και δια­φανής τρόπος εκλογής των μελών ΔΕΠ/ Ε.Π. και προκειμένου να εξασφαλίζεται η αναγκαία στελέχωση των Ιδρυμάτων, για να μπορεί να συνεχίζεται το εκπαι­δευτικό έργο. Μόνο έτσι θα δοθεί ο ανα­γκαίος χρόνος στα ΑΕΙ και ΤΕΙ και στην ακαδημαϊκή κοινότητα να προτείνουν τον αναγκαίο καταστατικό χάρτη για την Ανώτατη Εκπαίδευση που θα ανταποκρί­νεται στις σύγχρονες ανάγκες της κοινω­νίας στο πλαίσιο της συνταγματικής επι­ταγής που προστατεύει την ελευθερία στη διδασκαλία και την έρευνα και εξα­σφαλίζει το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ.

Πηγή Το Ποντίκι