Η μαζική συμμετοχή των μελών ΔΕΠ στην ηλεκτρονική ψηφοφορία στα περισσότερα ΑΕΙ και η εκλογή Συμβουλίων Ιδρύματος τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο σε όλα τα ΑΕΙ, ήταν ένα βήμα προόδου προς μια πιο διαφανή και περισσότερο ανεξάρτητη από κομματικές παρεμβάσεις διακυβέρνηση των πανεπιστημίων. Παρά τη βίαιη παρεμπόδιση της εφαρμογής του νόμου από μειοψηφίες, τα ελληνικά πανεπιστήμια άρχισαν να συγκλίνουν προς τα περισσότερα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια δεδομένου ότι τέτοια συμβούλια υπάρχουν στις 23 από τις 27 χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η χρήση βίας και η συνακόλουθη διάχυση της εικόνας διάλυσης των ΑΕΙ είχαν πάντως ένα κόστος: οι σημαντικοί Ελληνες και ξένοι που εξελέγησαν ως εξωτερικά μέλη προέρχονται κυρίως από τον πανεπιστημιακή κοινότητα της Ελλάδας και του εξωτερικού. Η υπόλοιπη κοινωνία (διανοούμενοι, επιχειρήσεις, ΜΚΟ) δεν θέλησε να αναμειχθεί. Προφανώς η κοινωνία περιμένει να δει αν οι πρυτάνεις και οι κομματικές νεολαίες θα αφήσουν το νέο εκλεγμένο όργανο να λειτουργήσει.

Άλλωστε ακόμα και σήμερα η ουσιαστική εξουσία στο πανεπιστήμιο, δηλαδή η διακριτική ευχέρεια εφαρμογής ή μη των υφιστάμενων κανόνων και των αποφάσεων που λαμβάνονται κάθε φορά, δεν ανήκει στα πανεπιστημιακά όργανα. Ανήκει σε μεταβαλλόμενες συμμαχίες μεταξύ των πρυτανικών αρχών και μειοψηφιών φοιτητών και μελών ΔΕΠ. Οι τελευταίοι, δηλαδή οι κομματικά ενταγμένοι φοιτητές και καθηγητές, έχουν εντάξει τη λειτουργία των ΑΕΙ στο γενικότερο πολιτικό σχεδιασμό των κομμάτων τους.

Μεταφέρουν τον απαραίτητο στη δημοκρατία κομματικό ανταγωνισμό από το εθνικό επίπεδο στον μικρόκοσμο των πανεπιστημίων, γιατί κύρια προτεραιότητά τους δεν είναι η συμμετοχή στη μάθηση, τη διδασκαλία και την έρευνα, αλλά η κατάληψη ή η διατήρηση της πολιτικής εξουσίας στη χώρα. Αυτό συμβαίνει διαρκώς από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 έως σήμερα. Για να αλλάξει, θα απαιτηθούν πολλές μικρές και ίσως αβέβαιες νίκες, όπως αυτή της εκλογής Συμβουλίων Ιδρύματος. 0 κ. Δημήτρης Σωτηρόπουλος είναι καθηγητής .Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

Πηγή: ΗΜΕΡΗΣΙΑ