Ο Γαβριήλ Τζάφκας ήταν ένας από τους πρώτους φοιτητές που το 2004 πέρασαν το κατώφλι του νεοσύστατος Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ το 2004, γεμάτος όνειρα και κυρίως πάθος για το σινεμά. «Στην αρχή της χρονιάς έγινε μια συγκέντρωση όπου τα μέλη της γενικής συνέλευσης της σχολής μας ανακοινώνουν ότι το τμήμα δεν έχει τίποτα: κτίριο, μηχανήματα, καθηγητές, αίθουσες, πρόγραμμα, τίποτα απολύτως». Ομως, αυτό, αντί να τον αποθαρρύνει, τον πείσμωσε περισσότερο: «Μου ακούστηκε σαν πρόκληση! Πας σε μια σχολή που δεν έχει τίποτα, όπου όμως μήνα με το μήνα φτιάχνεται κι έχεις λόγο σ' αυτό. Είσαι μεν ένα πειραματόζωο, αλλά έχει περισσότερο ενδιαφέρον από το να μπεις απλά σ' ένα κουτάκι μιας καθημερινότητας κι ενός προγράμματος που είναι στείρο και δεν έχει καμιά σχέση με την καλλιτεχνία γενικότερα». Μερικά χρόνια αργότερα, με βάση αυτήν του την εμπειρία, φτιάχνει μια ταινία («Champions, μια αστεία ιστορία») και την παρουσιάζει στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Είναι η πρώτη ελληνική καταγραφή για την (ανύπαρκτη) κινηματογραφική παιδεία στην Ελλάδα...