Ακόμη χειρότερα. Δεν έγινε καν ιδεολογική μάχη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έπεσε εντελώς έξω όταν αναδείκνυε το νομοσχέδιο ως τη «μητέρα της ιδεολογικής μάχης». Οτιδήποτε και αν έγραφε ο νόμος, η συμπεριφορά των κομμάτων θα ήταν η ίδια. Τα κριτήριά τους δεν αφορούσαν την παιδεία, αλλά την προσέλκυση ψήφων για την επιβίωσή τους ενόψει εκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέφυγε στο τροπάριο της μονομαχίας «του φωτός με το σκότος». Παλιά ξεφτισμένη τακτική.

Ο νόμος ψηφίστηκε. Αυτό ήταν το εύκολο, δεδομένης της αυτοδυναμίας της Ν.Δ. Το δύσκολο είναι η εφαρμογή του. Ενα χρόνο μετά την ψήφιση του δικού της νόμου από 255 βουλευτές, η Αννα Διαμαντοπούλου δήλωνε: «Ο νόμος εφαρμόζεται στο σύνολό του, εκτός από τα σημεία που αναφέρονται στη διοίκηση των ιδρυμάτων». Εδινε σαφές στίγμα ότι και τότε ο καβγάς δεν ήταν ιδεολογικός, αλλά για το «πάπλωμα». Κομματικοί εγκάθετοι, καθηγητές που εμπορεύονται τα πάντα και τραμπούκοι φοιτητοπατέρες επιβάλλουν τον δικό τους νόμο, αγνοώντας τις συνεχείς προειδοποιήσεις της διεθνούς και της ελληνικής PISA. Την ίδια ώρα, οι πολλοί υπόλοιποι μένουν σιωπηλοί υπό το κράτος του φόβου και απειλών όπως η πρόσφατη του κ. Τσίπρα: «Δεσμευόμαστε ότι το νομοσχέδιο θα μείνει στα χαρτιά και θα δουλέψουμε γι’ αυτό».

Ωστόσο ο νόμος ψηφίστηκε. Κυρία Κεραμέως, μην κάνετε το λάθος της κ. Διαμαντοπούλου να εμπιστευτείτε την εφαρμογή του σε κάποιον κ. Μπαμπινιώτη.

πηγή:kathimerini