Ανάσα στους Πανεπιστημιακούς που εργάζονται με συμβάσεις μερικής απασχόλησης (σύμφωνα με το π.δ. 407/1980) και δουλεύουν σε δύο ιδρύματα, δίνει γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση 135/2022 ΝΣΚ, η κατοχή δεύτερης θέσης μερικής απασχόλησης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου  ορισμένου χρόνου στο Πανεπιστήμιο ΔΕΝ θεωρείται ως κατοχή δεύτερης θέσης στο Δημόσιο, που επιβάλλει την κατά 70% περικοπή των αντίστοιχων αποδοχών.

Σχετικό ερώτημα είχε υποβάλει το Πανεπιστήμιο Πατρών (Γενική Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών και Φοιτητικής Μεριμνάς, Δ/νση  Οικονομικών Υπηρεσιών -Τμήμα Μισθοδοσίας), προς την ερωτώσα υπηρεσία. Μεταξύ άλλων προβληματισμών, η οικονομική υπηρεσία του Πανεπιστημίου Πατρών ήθελε την άποψη του ΓΛΚ ως προς τον τρόπο υπολογισμού των αποδοχών του επιστημονικού προσωπικού που υπάγεται στο πεδίο εφαρμογής του π.δ. 407/80 και το οποίο μπορεί να κατέχει δύο θέσεις μερικής απασχόλησης σε διαφορετικά πανεπιστημιακά ιδρύματα. Ο σχετικός προβληματισμός του Πανεπιστημίου προέκυψε μετά από σχετικά ερωτήματα υποψηφίων διδασκόντων, οι οποίοι ήθελαν να γνωρίζουν εάν η κατοχή δεύτερης θέσης μερικής απασχόλησης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου  ορισμένου χρόνου στο Πανεπιστήμιο θεωρείται ως κατοχή δεύτερης θέσης στο Δημόσιο, που επιβάλλει την κατά 70% περικοπή των αντίστοιχων αποδοχών της. 

Το ΝΣΚ αποφάνθηκε ότι στη κρινόμενη περίπτωση, το αντικείμενο του ερωτήματος αφορά την ειδικότερη περίπτωση που ο ίδιος εργαζόμενος, σε αντίθεση με το συνήθως συμβαίνον, προσλαμβάνεται (κατ’ επίκληση των διατάξεων του π.δ. 407/1980) και απασχολείται με δύο ξεχωριστές συμβάσεις  εργασίας ορισμένου χρόνου και μερικής απασχόλησης, η κάθε μία συναφθείσα με άλλο αντισυμβαλλόμενο, δηλ. με δύο διαφορετικούς εργοδότες. (ΑΕΙ).

Η ανωτέρω κατάσταση, προδήλως, δεν είναι συγκρίσιμη ή ανάλογη με την περίπτωση που προβλέπεται στη παρ.9 του άρθρου 153 του ν. 4472/2017, η αναφορά της οποίας, σε αποδοχές οργανικής θέσης και σε διάκριση με τις (υπό προϋποθέσεις περικοπτόμενες) αποδοχές της δεύτερης θέσης δεν μπορεί παρά να αφορά στην ύπαρξη μιας τουλάχιστον πρώτης θέσης πλήρους και σταθερής απασχόλησης, η οποία παρέχει στον εργαζόμενο εργασιακή ασφάλεια και προοπτική εξέλιξης, σε αντίθεση με δύο διαφορετικές θέσεις μερικής απασχόλησης, με ανώτατη χρονική διάρκεια μόλις τα 3 έτη.   

Ετσι το ΝΣ αποφάνθηκε ότι «Η παρ. 9 του άρθρου 153 του ν. 4472/2017, που προβλέπει την υπό προϋποθέσεις περικοπή αποδοχών δεύτερης θέσης,  δεν εφαρμόζεται σε περίπτωση εργαζόμενου, ο οποίος εμπίπτει στην κατηγορία του επιστημονικό προσωπικού του π.δ. 407/1980 και ο οποίος, κατ’ επίκληση του προαναφερθέντος π.δ., έχει συνάψει, με δύο διαφορετικά Α.Ε.Ι., διακριτές συμβάσεις εργασίας μερικής απασχόλησης και ορισμένου χρόνου» 

πηγη: www.alfavita.gr