Την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου ολοκληρώθηκε η προθεσμία υποβολής προτάσεων συγγραφής των νέων σχολικών βιβλίων. Για τα 187 διδακτικά πακέτα του Δημοτικού, Γυμνασίου και της Α΄ Λυκείου κατατέθηκαν συνολικά 636 προτάσεις, από 35 εκδοτικούς οίκους, 17 ενώσεις φυσικών προσώπων και 51 φυσικά πρόσωπα.

Αυτές τις μέρες γίνεται έλεγχος των φακέλων τους και τους δίνεται η έγκριση για να συγγράψουν τα νέα σχολικά εγχειρίδια.

Τα προς αξιολόγηση βιβλία θα πρέπει να υποβληθούν έως τα τέλη Μαρτίου 2024 για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, το Γυμνάσιο και την Α΄ τάξη του Γενικού Λυκείου, και τα διδακτικά βιβλία της Β΄ και Γ΄ Λυκείου έως τις 21 Φεβρουαρίου 2025.

Η αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί σε ένα δίμηνο και από τον Μάιο – Ιούνιο του 2024 και οι διδάσκοντες κάθε μαθήματος σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια θα επιλέξουν ανάμεσα στα εγκεκριμένα βιβλία που θα περιλαμβάνονται σε ένα Μητρώο Διδακτικών Βιβλίων, εκείνο που θα διδάξουν στην τάξη τους και θα το δηλώνουν ηλεκτρονικά σε ψηφιακή πλατφόρμα.

Οι εκπαιδευτικοί θα τα έχουν αρχικά σε ψηφιακή μορφή από το νέο σχολικό έτος, τον Σεπτέμβριο δηλαδή του 2024.

Βάσει του σχεδιασμού, σε έντυπη μορφή θα τα έχουν από το μεθεπόμενο σχολικό έτος 2025/26.

Ο αριθμός των εγκεκριμένων βιβλίων δεν είναι κλειστός. Αυτό σημαίνει ότι για ένα μάθημα μπορεί να υπάρχουν ακόμη και δέκα ή περισσότερα εγκεκριμένα βιβλία, αλλά και μόνο δύο. Μπορεί βέβαια να μην υπάρχει και κανένα.

Σχολεία: Τα νέα σχολικά βιβλία φέρνουν «συνωστισμό» ... πλασιέ!

Είναι φανερό ότι η εισαγωγή του θεσμού του πολλαπλού βιβλίου στην πραγματικότητα έρχεται να χτυπήσει τον ενιαίο χαρακτήρα των αναλυτικών προγραμμάτων, ενώ την ίδια ώρα έρχεται να ανοίξει πεδίο μεγάλων κερδών για τους ιδιωτικούς φορείς.

Όπως έχει σωστά επισημάνει ο εκπαιδευτικός Στρατής Στρατηγάκης οι εκδότες θα πληρώνονται κάθε χρόνο με βάση τον αριθμό των βιβλίων που θα παραγγέλνουν οι εκπαιδευτικοί των σχολείων. Αν δηλαδή το βιβλίο ενός εκδοτικού οίκου στη Γεωμετρία της Α Λυκείου, για παράδειγμα, έχει το 10% του συνολικού αριθμού των βιβλίων που θα επιλέξουν οι καθηγητές των σχολείων θα πάρει το 10% του προκαθορισμένου ποσού. Αν ένα άλλο βιβλίο για το ίδιο μάθημα έχει παραγγελίες το 30% του συνολικού αριθμού, ο εκδότης του θα πάρει το 30% του συνολικού ποσού. Αυτό σημαίνει ότι οι εκδότες θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα έχει περισσότερες παραγγελίες, ώστε να εισπράξει περισσότερα χρήματα. Ιδού ένα νέο πεδίο ανταγωνισμού, που δεν υπήρχε στο παρελθόν.

Είναι προφανές ότι πάρα πολλοί πωλητές θα… ξαμοληθούν σε σχολεία για να φέρουν παραγγελίες.

Πολλαπλό βιβλίο: Ο Δούρειος ίππος της διαφοροποίησης και της επιχειρηματικής διείσδυσης

Η προώθηση του «πολλαπλού βιβλίου» αποτελεί ένα ακόμη βήμα στην κατεύθυνση διάσπασης του ενιαίου χαρακτήρα της Εκπαίδευσης και κατηγοριοποίησης σχολείων και μαθητών.

Το σχολικό βιβλίο έχει υπάρξει αντικείμενο πολλαπλών θλιβερών πολιτικών και ιδεολογικών συγκρούσεων στην ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει ότι το σχολικό βιβλίο, όπως και το σχολείο, δεν είναι υπόθεση μόνο παιδαγωγικής και διδακτικής, αλλά είναι και πολιτικοϊδεολογικό και κοινωνικό διακύβευμα ύψιστης προτεραιότητας.

Τόσο τα νέα Προγράμματα Σπουδών όσο και το «πολλαπλό βιβλίο», συνδέονται με ένα νήμα με τους νόμους που έχουν ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια για το σχολείο: Τον ψηφιακό μετασχηματισμό, την Τράπεζα Θεμάτων, τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων, την αξιολόγηση του σχολείου και του εκπαιδευτικούς, τις εναλλακτικές μορφές αξιολόγησης του μαθητή και την «ελληνική PISA». 

Στην πράξη, αυτό που προωθείται είναι μια «λίστα» βιβλίων, όπου θα συνυπάρχουν από τη μια βιβλία περισσότερο σύνθετα και «πλούσια», και από την άλλη βιβλία με στοιχειώδεις γνώσεις πάνω σε κάθε αντικείμενο. Με βάση αυτή τη «λίστα», οι εκπαιδευτικοί θα κληθούν ουσιαστικά να κατατάξουν τους μαθητές. Και αντί τελικά για την ουσιαστική άνοδο του μορφωτικού επιπέδου του συνόλου των μαθητών, να προσαρμόσουν το μάθημα στο επίπεδο κάθε τάξης, συντηρώντας, αναπαράγοντας και εντείνοντας τις μορφωτικές ανισότητες.

Παράλληλα, ουσιαστικά και τυπικά, όπως σωστά επισημαίνει ο καθηγητής Παιδαγωγικής Γιώργος Μαυρογιώργος, το μοναδικό σχολικό βιβλίο, βέβαια, αντικαθίσταται, πάλι από ένα! Μιλάμε για την «πολλαπλή ηχώ» της ίδιας άποψης, διαμεσολαβημένης με άλλα λόγια και άλλα   διδακτικά σχεδιαγράμματα. Μόνο που βαφτίζεται «πολλαπλό», όχι γιατί είναι εργαλείο πολλαπλών χρήσεων ή πολλαπλών αναγνώσεων, αλλά επειδή θα παρέχεται η δυνατότητα  επιλογής ενός σχολικού εγχειριδίου ανάμεσα από περισσότερα εγκεκριμένα. Το μόνο «νέο» δεδομένο είναι ότι «επιτρέπεται»(!) η συνδυασμένη χρήση και άλλων εγκεκριμένων ψηφιακών βιβλίων.

Είναι, όντως, σημαντική υπόθεση το σχολικό βιβλίο και η χρήση του στο σχολείο από εκπαιδευτικούς και μαθητές, αν λάβουμε υπόψη ότι, για πολλούς μαθητές από μη προνομιούχα κοινωνικά στρώματα, τα σχολικά βιβλία  είναι τα κύρια, αν όχι τα μοναδικά έντυπα κείμενα  με τα οποία έρχονται σε επαφή. Από αυτή την άποψη, η πολυδιαφημιζόμενη  πολλαπλότητα και η «απομάκρυνση από τη «βιβλιοκεντρική» προσέγγιση προς τη γνώση που είναι ψηφιακή με πολλαπλές πηγές», δεν αποκλείεται να δημιουργεί νέα εμπόδια σε μαθητές/τριες που δεν έχουν τις υλικές, τις κοινωνικές και πολιτισμικές προϋποθέσεις για να ανταποκριθούν με επάρκεια στο «Νέο Σχολείο».

Πηγή:www.alfavita.gr