Τα γεγονότα του 1940 ερεύνησαν οι μαθητές του Δημοτικού σχολείου Λουτρόπολης Θέρμης.
Οι μαθητές με την κατεύθυνση των εκπαιδευτικών, διάβασαν εφημερίδες και είδαν φωτογραφίες της εποχής, συνομίλησαν με ανθρώπους που του διηγήθηκαν τα γεγονόταν όπως τα άκουσαν από «πρώτο χέρι».
Ανάμεσα σε όλα αυτά βρήκαν και κάποια σημειώματα-ανταποκρίσεις του Στρατή Μυριβήλη από το μέτωπο , όπου είχε μεταβεί σαν πολεμικός ανταποκριτής.
«Ένας φαντάρος μας έπιασε αιχμάλωτο έναν Ιταλό λοχία, την ώρα που ο λόχος του δέχτηκε στα σκοτεινά την αιφνιδιαστική επίθεση. Ο Ιταλός ετοιμαζόταν να τον μαχαιρώσει στα μουλωχτά με την ξιφολόγχη του. Έπιασε το χέρι του, το δάγκωσε και τον αφόπλισε».
Αναλυτικά
Ο Μυριβήλης στο μέτωπο της Αλβανίας
…………………………………………….
@@ Το μάθημα της ιστορίας γίνεται πιο ενδιαφέρον, όταν συμμετέχουν στα
γεγονότα που μαθαίνεις και «δικοί σου» άνθρωποι. Κάτω από αυτό το
πρίσμα ερευνήσαμε φέτος το έπος του1940. Διαβάσαμε παλιές εφημερίδες,
είδαμε φωτογραφίες της εποχής από την περιοχή μας, φωνάξαμε ομιλητές
που μας αφηγήθηκαν γεγονότα, όπως τα άκουσαν από «πρώτο χέρι».
…………………………………………….
@@ Και φυσικά αναφερθήκαμε στα θρυλικά τραγούδια της εποχής, που
τραγούδησε η Σοφία Βέμπο. Το αποτέλεσμα ήταν να αυξηθεί κατακόρυφα το
ενδιαφέρον των μαθητών για τα όσα συνέβησαν τότε και να αποκομίσουν
πληθώρα γόνιμων ερεθισμάτων.
………………………………………
@@ Ανάμεσα σε όλα αυτά βρήκαμε και κάποια σημειώματα-ανταποκρίσεις του
Στρατή Μυριβήλη από το μέτωπο , όπου είχε μεταβεί σαν πολεμικός
ανταποκριτής. Ένα από αυτά ήταν και το παρακάτω:
………………………………………….
@@ Ένας φαντάρος μας έπιασε αιχμάλωτο έναν Ιταλό λοχία, την ώρα που ο
λόχος του δέχτηκε στα σκοτεινά την αιφνιδιαστική επίθεση. Ο Ιταλός
ετοιμαζόταν να τον μαχαιρώσει στα μουλωχτά με την ξιφολόγχη του.
Έπιασε το χέρι του, το δάγκωσε και τον αφόπλισε.
…………………………………………….
- "Πώς σου ήρθε και δεν τον σκότωσες μες στην νύχτα;", τον ρώτησα.
- "Να σας πω" μου είπε. "Εκείνη την ώρα, έτσι που με ξάφνιασε,
ετοιμαζόμουν να του την φέρω. Οι σύντροφοί του, που μας είχαν κάνει
τον αιφνιδιασμό, το’βαλαν στα πόδια και τον άφησαν. Τότε τόνε κοίταξα
στη φέξη της φωτιστικής ρουκέτας. Ήταν όμορφο παλληκάρι. Λυπήθηκα να
τον χαλάσω".
…………………………………………….
@@ Και ύστερα γέλασε σαν παιδί για την αδυναμία του αυτή . Φαντάζομαι
πως μόνο ένας Έλληνας πολεμιστής, ανάμεσα σε όλους τους πολεμιστές του
κόσμου, μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο. Και η φράση που μεταχειρίστηκε
ήταν τόσο ωραία. Είπε "λυπήθηκα να τον χαλάσω".
…………………………………………….
@@Υπάρχουν ευτυχισμένες στιγμές, που ένα άτομο, ξαφνικά συγκεντρώνει
και εκφράζει την ευγένεια ενός λαού, μιας ολάκερης φυλής».
……………………………………………………………………
@@ Ο μεγάλος Λέσβιος λογοτέχνης, βρέθηκε σαν ανταποκριτής αθηναϊκής
εφημερίδας στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Στην φωτογραφία ζωγράφοι και
δημοσιογράφοι στον τάφο του Αλή Πασά στα Γιάννενα τον Γενάρη του1941.
Ο Μυριβήλης στο κέντρο. Δεξιά του ο ζωγράφος Ν. Χ#κυριάκος-Γκίκας και
ακόμα δεξιότερά του ο ζωγράφος Σπύρος Βασιλείου.
@@ Ο Στρατής Μυριβήλης στον πόλεμο του ΄40 ήταν ήδη 50 ετών. Αρκετά
μεγάλος δηλαδή για να πολεμήσει. Θέλησε ωστόσο να βρεθεί στην πρώτη
γραμμή του μετώπου κοντά στα γεγονότα και τις εξελίξεις.
Πηγή:www.alfavita.gr