Μόλις δύο ήταν οι μόνιμοι διορισμοί που έγιναν το 2023 για την Ειδική Φυσική Αγωγή στα ειδικά σχολεία το 2023, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί 137 προσλήψεις εκπαιδευτικών, όπως αναφέρει η Πανελλήνια Ένωση Αναπληρωτών Φυσικής Αγωγής, ενώ πέρυσι προσλήφθηκαν 149 εκπαιδευτικοί.
«Η Ειδική Φυσική Αγωγή δεν υποστηρίζεται στα Ειδικά Σχολεία όπως θα έπρεπε, καθώς προσλαμβάνονται ελάχιστοι αναπληρωτές σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες» τονίζει η Πανελλήνια Ένωση.
«Στο Γενικό Συμπεριληπτικό - κατά τα άλλα - Σχολείο, δεν προσλαμβάνονται Καθηγητές Προσαρμοσμένης Φυσικής Αγωγής για τους μαθητές που διαθέτουν «Παράλληλη Στήριξη», με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα όλων των μαθητών!» υπογραμμίζει
Επίσης, αναφέρει ότι «οι μαθητές που φοιτούν σε Ειδικά Σχολεία, μέσω των προσαρμοσμένων ασκήσεων στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής, επιτυγχάνουν την ολόπλευρη ανάπτυξη των κινητικών δεξιοτήτων τους. Έχει αποδειχθεί επίσης, ότι η φυσική δραστηριότητα και ο αθλητισμός σε Άτομα με Αναπηρία αυξάνει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση, συμβάλλει στον επαναπροσδιορισμό του αυτοσεβασμού και προλαμβάνει την απομόνωση και τις συνέπειες αυτής, όπως είναι οι καταθλιπτικές τάσεις των ανθρώπων που δεν καταφέρνουν την κοινωνική ενσωμάτωση».
Η ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης Αναπληρωτών Φυσικής Αγωγής
Η Ειδική Φυσική Αγωγή υπολειτουργεί στην Ειδική και είναι απούσα στη Γενική Εκπαίδευση!
Η Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. το 1992, ανακήρυξε την 3η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, δίνοντάς μας την ευκαιρία να κατανοήσουμε ότι η ίση μεταχείριση της διαφορετικότητας δεν είναι μόνο υποχρέωση όλων μας, αλλά αναφαίρετο δικαίωμα των ανθρώπων με αναπηρίες και μάλιστα, συνταγματικά κατοχυρωμένο! Για τον λόγο αυτό, δεν θα έπρεπε να είναι απλά μια ημέρα υπενθύμισης, αλλά η ημέρα της απόδειξης των εξαγγελιών της Πολιτείας για τη διασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης των μαθητών μας στη γνώση και την ένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο, στη βάση της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης.
Οι μαθητές που φοιτούν σε Ειδικά Σχολεία, μέσω των προσαρμοσμένων ασκήσεων στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής, επιτυγχάνουν την ολόπλευρη ανάπτυξη των κινητικών δεξιοτήτων τους. Έχει αποδειχθεί επίσης, ότι η φυσική δραστηριότητα και ο αθλητισμός σε Άτομα με Αναπηρία αυξάνει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση, συμβάλλει στον επαναπροσδιορισμό του αυτοσεβασμού και προλαμβάνει την απομόνωση και τις συνέπειες αυτής, όπως είναι οι καταθλιπτικές τάσεις των ανθρώπων που δεν καταφέρνουν την κοινωνική ενσωμάτωση. Διασκέδαση, χαρά, ψυχαγωγία, είναι ή θα έπρεπε να είναι, οι λέξεις που χαρακτηρίζουν ένα πρόγραμμα Φυσικής Αγωγής, τόσο στο Ειδικό, όσο και στο Συμπεριληπτικό Σχολείο.
Παρατηρείται αντιθέτως, το εξής παράδοξο: Οι πρακτικές της Πολιτείας για τη στήριξη των μαθητών με αναπηρία να έχουν μονή κατεύθυνση, με στόχο αποκλειστικά τη γνώση και όχι τη διαμόρφωση ενός πλαισίου που θα αγκαλιάσει ολιστικά τους μαθητές με κινητικές, νοητικές και αισθητηριακές διαταραχές. Η Ειδική Φυσική Αγωγή δεν υποστηρίζεται στα Ειδικά Σχολεία όπως θα έπρεπε, καθώς προσλαμβάνονται ελάχιστοι αναπληρωτές σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες. Ενώ πέρυσι προσλήφθηκαν 149 εκπαιδευτικοί, φέτος από την αρχή της σχολικής χρονιάς έως σήμερα, έχουν
πραγματοποιηθεί ήδη 137 προσλήψεις, ενώ σε αντιδιαστολή, οι μόνιμοι διορισμοί που έγιναν το 2023 ήταν μόλις 2!
Στο Γενικό Συμπεριληπτικό - κατά τα άλλα - Σχολείο, δεν προσλαμβάνονται Καθηγητές Προσαρμοσμένης Φυσικής Αγωγής για τους μαθητές που διαθέτουν «Παράλληλη Στήριξη», με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα όλων των μαθητών! Ο Καθηγητής Φυσικής Αγωγής είναι υποχρεωμένος να στρέφει την προσοχή του παντού, πόσο μάλλον στους ευάλωτους μαθητές του, με τις ιδιαίτερες ανάγκες και απαιτήσεις, σε ένα μάθημα που είναι φύσει και θέσει απρόβλεπτο και αναστρέψιμο καθόλη τη διάρκειά του.
Το μεγαλύτερο αγκάθι όλων όμως, εξακολουθεί να είναι η κατάσταση των σχολικών κτιρίων. Σχολικές εγκαταστάσεις παρατημένες στην τύχη τους στο διάβα του χρόνου, με μηδαμινές παρεμβάσεις βελτίωσης και ελλιπή συντήρηση. Σε πολλές πληγείσες περιοχές από διάφορες αιτίες (σεισμούς – πλημμύρες κλπ), τα σχολεία εξακολουθούν ακόμη και μετά από την πάροδο δεκαετιών να εξυπηρετούν τις ανάγκες των μαθητών τους μέσα σε κοντέινερ! Πώς να θίξουμε έπειτα, το θέμα των ειδικών υποδομών που θα πρέπει να διαθέτει ένα σύγχρονο, ευρωπαϊκών προδιαγραφών Σχολείο, τη στιγμή που τα σχολεία μας δεν διαθέτουν κεκλιμένο επίπεδο (ράμπα) για μαθητές ή καθηγητές με κάποιο - έστω πρόσκαιρο - πρόβλημα αναπηρίας, κατάλληλα αναβατόρια ή κατάλληλες τουαλέτες; Η χρονίζουσα αυτή κατάσταση μαρτυρά τη διάθεση των κονδυλίων σε λάθος κατεύθυνση, τις ευήκοες εξαγγελίες που δεν εφαρμόζονται στην πράξη και την εγχώρια νοοτροπία που δεν φαίνεται να αλλάζει. Ακόμα και στις μέρες μας, που οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης στις εκθέσεις τους αξιολογούν θετικά τα οικονομικά μεγέθη της χώρας μας, οι μικροί μαθητές και οι εκπαιδευτικοί δεν το εισπράττουν στην καθημερινότητά τους. Φαίνεται πως όσα χρόνια κι αν περάσουν, η φράση του Γ. Παπανδρέου παραμένει διαχρονική: «Όταν ευημερούν οι αριθμοί, δυστυχούν οι άνθρωποι».
Οι μαθητές μας με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, έχουν το δικαίωμα της ισοτιμίας και της δικαιοσύνης στην εκπαίδευση, η οποία επιβάλλεται να εδραιώνεται πάνω στα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα για αυτοδιάθεση, συμμετοχή, ασφάλεια και σεβασμό. Η μεταπροοδευτική Παιδαγωγική, υιοθετεί τις αρχές της ένταξης, της ενσωμάτωσης, της συμπερίληψης, δηλαδή της συνεκπαίδευσης των μαθητών με και χωρίς ειδικές ανάγκες. Αλλά κυρίως απαιτεί το δικαίωμα του παιδιού να είναι όπως είναι, το δικαίωμα του παιδιού να ζήσει το σήμερα και γενικότερα το δικαίωμά του στην ίση μεταχείριση (Beiner,1982).