Πλαίσιο προτάσεων για το σοβαρό θέμα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς αφορά περίπου το 10% του μαθητικού πληθυσμού, δηλαδή περίπου 150.000 μαθητές, καταθέτει η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία.
Οπως τονίζουν οι γονείς, διανύουμε τον τρίτο μήνα από την έναρξη της σχολικής χρονιάς, και τα κενά που παραμένουν είναι εκατοντάδες, κυρίως στην παράλληλη στήριξη, χωρίς φυσικά να έχουν καλυφτεί πλήρως τα ειδικά σχολεία ή τα τμήματα ένταξης. Γενικά μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι τα ζητήματα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι σταθερά στον προσανατολισμό μας, στο πλαίσιο αιτημάτων μας.
«Επιδιώκουμε, λοιπόν, ανοίγοντας το θέμα να “χαρτογραφήσουμε” καλύτερα, πιο ολοκληρωμένα τον χώρο της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης στην Περιφέρεια Αττικής, τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές με αναπηρίες ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, μαζί με τις οικογένειές τους, να ιεραρχηθούν ως τέτοια, να αναδειχτούν, να γίνουν αντικείμενο διεκδίκησης για την επίλυση και κάλυψή τους», τονίζει η Ομοσπονδία.
Αναλυτικά η απόφαση του ΔΣ της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής
«Η δράση της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής σε σχέση με την ειδική αγωγή των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.”
Το ΔΣ της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής συζήτησε στη συνεδρίαση του το Σάββατο 25 Νοέμβρη 2023, σε συνέχεια των αποφάσεων του Συνεδρίου της Ομοσπονδίας μας το πολύ σοβαρό θέμα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς αφορά περίπου το 10% του μαθητικού πληθυσμού, δηλαδή περίπου 150.000 μαθητές, με βάση τα επιστημονικά δεδομένα για την αναλογία αυτών των μαθητών επί του γενικού πληθυσμού. Οι μαθητές αυτοί είτε φοιτούν στο γενικό σχολείο (τμήματα ένταξης ή παράλληλη στήριξη), είτε σε ειδικό σχολείο.
Στόχος μας είναι και με το κείμενο αυτό της απόφασης να ανοίξει η συζήτηση και ο προβληματισμός στις Ενώσεις και στους συλλόγους γονέων, να καταλήξουμε σε σειρά δράσεων και πρωτοβουλιών ώστε να αναδειχτούν τα προβλήματα πιο σταθερά και οργανωμένα από το σύνολο των οργανώσεων γονέων.
Η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής, το προηγούμενο διάστημα, πήρε μία σειρά πρωτοβουλιών που αφορούν στην κακή κατάσταση των σχολικών κτιρίων, την ακαταλληλότητα των ειδικών σχολειών σχεδόν στο σύνολό τους, αλλά και τα προβλήματα που υπάρχουν, διαχρονικά, στην στελέχωση των αντίστοιχων ειδικών δομών.
Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε ότι διανύουμε τον τρίτο μήνα από την έναρξη της σχολικής χρονιάς, και τα κενά που παραμένουν είναι εκατοντάδες, κυρίως στην παράλληλη στήριξη, χωρίς φυσικά να έχουν καλυφτεί πλήρως τα ειδικά σχολεία ή τα τμήματα ένταξης. Γενικά μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι τα ζητήματα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι σταθερά στον προσανατολισμό μας, στο πλαίσιο αιτημάτων μας.
Επιδιώκουμε, λοιπόν, ανοίγοντας το θέμα να “χαρτογραφήσουμε” καλύτερα, πιο ολοκληρωμένα τον χώρο της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης στην Περιφέρεια Αττικής, τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές με αναπηρίες ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, μαζί με τις οικογένειές τους, να ιεραρχηθούν ως τέτοια, να αναδειχτούν, να γίνουν αντικείμενο διεκδίκησης για την επίλυση και κάλυψή τους. Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε ότι και τα στοιχεία που παρατίθενται στο συνοδευόμενο παράρτημα είναι αυτά που υπάρχουν ως μία γενική εικόνα σε πανελλαδικό επίπεδο επιβεβαιώνοντας το κενό που υπάρχει σε επίπεδο Ομοσπονδίας να γνωρίζουμε όχι απόλυτα, αλλά σε ικανοποιητικό βαθμό την εικόνα της Αττικής.
Ταυτόχρονα, θα επιδιώξουμε να προβάλουμε πιο ολοκληρωμένα τις θέσεις μας, τα αιτήματά μας ως Οργανώσεις Γονέων, για την πλήρη κάλυψη των αναγκών τους, με σύγχρονους και αναβαθμισμένους όρους, όπως, άλλωστε το επιτάσσει η εξέλιξη και η πρόοδος της επιστήμης. Στοχεύοντας, παράλληλα, να ανοίξουν μία καλύτερη επαφή οι Ενώσεις Γονέων με τα ειδικά σχολεία των περιοχών τους, καθώς πολλά από αυτά είναι διαδημοτικά σχολεία, με πληθυσμό που προέρχεται από διάφορους δήμους με αποτέλεσμα να υπάρχει δυσκολία τόσο στην εκλογή και συγκρότηση Συλλόγων Γονέων, όσο και στην καλύτερη σύνδεσή τους με τις κατά τόπους Ενώσεις Γονέων.
Πρώιμη διάγνωση και παρέμβαση, τα ΚΕΔΑΣΥ
Αν και οι δυνατότητες της επιστήμης σε διαγνωστικό επίπεδο εξελίσσονται ραγδαία, αυτές δεν προσφέρονται δημόσια και δωρεάν για όλα τα παιδιά από τη στιγμή που γεννιούνται. Δηλαδή, τα μόνα κέντρα πρώιμης διάγνωσης βρίσκονται σε ορισμένα νοσοκομεία (Παίδων, Αττικό, Τζάνειο) με αναπτυξιολόγους γιατρούς να κάνουν αξιολογήσεις. Ο χρόνος αναμονής μπορεί να είναι πολύμηνος με αποτέλεσμα οι γονείς να απευθύνονται σε ιδιώτες γιατρούς, με το κόστος να είναι τεράστιο. Δεν υπάρχει επαρκές δημόσιο, δωρεάν δίκτυο πρώιμης διάγνωσης. Κατά συνέπεια τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα για όσα παιδιά πρέπει να ξεκινήσουν την πρώιμη παρέμβαση. Αν και αυτή έχει σημαντικά αποτελέσματα, οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί δυστυχώς δεν προβλέπουν, δεν έχουν κατάλληλο προσωπικό με αποτέλεσμα είτε να οδηγούνται στον χρυσοφόρο ιδιωτικό τομέα για να κάνουν τις αναγκαίες παρεμβάσεις, είτε να καθυστέρει η έναρξη της επιστημονικής παρέμβασης, με αρνητικότατες συνέπειες σε βάρος της ανάπτυξης και εξέλιξης του παιδιού.
Στις περισσότερες περιπτώσεις οδηγούνται στον χρυσοφόρο ιδιωτικό τομέα για να κάνουν τις αναγκαίες παρεμβάσεις, ή η έναρξη της επιστημονικής παρέμβασης καθυστερεί με αρνητικότατες συνέπειες σε βάρος της ανάπτυξης και εξέλιξης του παιδιού.
Για όσα παιδιά με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες οι γονείς τους δεν εντόπισαν το πρόβλημα, αφορά ηπιότερες περιπτώσεις, αρχίζει ο Γολγοθάς της αξιολόγησης του προβλήματος με την είσοδό τους στο νηπιαγωγείο ή στο δημοτικό. Η αξιολόγηση αυτή θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να είναι έγκαιρη για τις ηπιότερες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή δυσκολίες, αλλά με την αδυναμία των ΚΕΔΑΣΥ να ανταποκριθούν στον μεγάλο αριθμό των αιτήσεων, οι περιπτώσεις αυτές μένουν παραπίσω, καταλήγοντας να καλύπτονται με μεγάλη καθυστέρηση.
Ειδικές δομές και ειδική εκπαιδευτική στήριξη στα γενικά σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας
1. Τμήματα Ένταξης: λειτουργούν ως υποστηρικτικές δομές για μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (Άρθρο 3, Ν. 3699/2008) για κάποιες ώρες την εβδομάδα εντός του σχολικού πλαισίου, σε συνεργασία με τον εκπαιδευτικό της τάξης.
Στο Τμήμα Ένταξης φοιτούν οι μαθητές που έχουν γνωμάτευση από διαγνωστική υπηρεσία (πχ ΚΕΔΑΣΥ, Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα) ή μαθητές που δεν έχουν γνωμάτευση αλλά έχει παρατηρηθεί από τον εκπαιδευτικό της τάξης ότι παρουσιάζουν ειδικές δυσκολίες. Σε αυτήν την περίπτωση απαιτείται η αξιολόγηση από τον εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής και η σύμφωνη γνώμη του Συντονιστή Ειδικής Αγωγής.
Για την ίδρυση Τ.Ε προϋπόθεση είναι να υπάρχουν κατ’ έλάχιστον τρεις μαθητές και σχετική πρόταση από διαγνωστική υπηρεσία.
Είναι ελάχιστα σε σχέση με τις ανάγκες που υπάρχουν. Με βάση τα τελευταία στοιχεία (Ελεγκτικό Συνέδριο 9/2021), ο συνολικός αριθμός των Τμημάτων Ένταξης είναι 3614 (2937 στην πρωτοβάθμια και 694 στη δευτεροβάθμια). Σε αυτά φοιτούν περίπου 40.000, αριθμός μικρός σε σχέση με το ποσοστό των μαθητών που ενδέχεται να έχουν ειδικές μαθησιακές δυσκολίες. Επιστήμονες αναφέρουν ότι περίπου το 7% του συνολικού μαθητικού πληθυσμού έχει κάποιου είδους ειδική μαθησιακή δυσκολία. Με βάση τον συνολικό αριθμό των μαθητών, που είναι περίπου 1.400.000, ο αριθμός των μαθητών που χρήζει επιπλέον παιδαγωγικής στήριξης είναι τουλάχιστον, διπλάσιος. Άρα χιλιάδες μαθητές με κάποιου είδους ειδική μαθησιακή δυσκολία παραμένουν αδιάγνωστοι .
Να αναφέρουμε χαρακτηριστικά, για το μέγεθος των ελλείψεων, ότι, μετά από πρόσκληση του υπουργείου παιδείας, για αποφάσεις ίδρυσης τμημάτων ένταξης προς τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, στάλθηκαν 750 θετικές γνωμοδοτήσεις, αποφάσεις Δημοτικών Συμβουλίων και εν τέλει ιδρύθηκαν μόλις 40 νέα τμήματα σε όλη την χώρα. Τώρα εάν συνυπολογίσουμε ότι η ίδρυση ενός τμήματος ένταξης δεν εξασφαλίζει και την λειτουργία του, καθώς αυτό προϋποθέτει να γίνουν οι αναγκαίες προσλήψεις κατανοούμε το μέγεθος του προβλήματος. Επίσης, είναι φανερό από τα ίδια τα αριθμητικά δεδομένα, ότι στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση οι μαθητές είναι πλήρως ακάλυπτοι. Γι΄αυτούς προβλέπεται μόνο η διευκόλυνση της προφορικής εξέτασης, όταν η ειδική μαθησιακή δυσκολία παραμένει, καθώς με την εξατομικευμένη εκπαιδευτική παρέμβαση βελτιώνεται αλλά δεν εξαλείφεται. Το μοναδικό μέτρο που προβλέπεται είναι η συμπληρωματική προφορική εξέταση κατά την οποία βαθμολογούν ευνοϊκότερα σε σχέση με την δυσκολία αυτή καθεαυτή.
2. Για την Παράλληλη Στήριξη εντός του γενικού σχολείου: θεσμοθετήθηκε με τον νόμο 3699/2008 ορίζοντας ότι αφορά μαθητές που με κατάλληλη ατομική υποστήριξη μπορούν να παρακολουθήσουν το αναλυτικό πρόγραμμα της τάξης, αλλά και για μαθητές με σοβαρότερες εκπαιδευτικές ανάγκες όταν στην περιοχή δεν υπάρχει πλαίσιο ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. Στον ίδιο νόμο για πρώτη φορά, προβλέπεται η πρόσληψη ιδιώτη βοηθού με επιβάρυνση του ίδιου του γονέα, ενώ σε επόμενο νόμο 4452/2017, άρθρο 11, παρ.3 επεκτείνεται η πρόσληψη ιδιώτη βοηθού από τα γενικά σχολεία και στα ειδικά σχολεία, ενώ το μόνο προαπαιτούμενο για την πρόσληψή του, χωρίς κανένα επιπλέον επιστημονικό κριτήριο, είναι το καθαρό ποινικό μητρώο.
Ο θεσμός της Π.Σ. με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων δεν πλαισιώθηκε έως τώρα από έναν συνολικό παιδαγωγικό σχεδιασμό, επιστημονικά προσδιορισμένο, που να βοηθάει εξατομικευμένα το κάθε μαθητή με βάση τις ανάγκες του. Οι εκπαιδευτικοί που προσλαμβάνονται στην Π.Σ. είναι όλοι τους αναπληρωτές για τους οποίους δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο προσδιορισμένο παιδαγωγικό και επιστημονικό πλαίσιο για να κινηθούν, αλλά πορεύονται “κατά μόνας” με βάση τις επιστημονικές τους γνώσεις και την εμπειρία τους. Αν τώρα συνυπολογίσουμε ότι την επόμενη χρονιά άλλος αναπληρωτής, εφόσον γίνουν οι αναγκαίες προσλήψεις, θα αναλάβει τον ίδιο μαθητή, δαπανώντας χρόνο για να εκτιμήσει τις δυνατότητες και τις ανάγκες του μαθητής και πάλι κατά μόνας πορεύεται στον επιστημονικό τομέα, καθώς η στήριξη των εκπαιδευτικών αφορά σε ορισμένα ολιγόωρα σεμινάρια που πραγματοποιούν οι υπεύθυνοι συντονιστές, αφήνοντας, στην κυριολεξία, μαθητές με αναπηρία και εκπαιδευτικούς αστήριχτους.
Βέβαια, πέρα από το ανύπαρκτο παιδαγωγικό πλαίσιο, που καλύπτεται από τις γνώσεις και το μεράκι των εκπαιδευτικών που προσλαμβάνονται, δεν είναι δεδομένο ότι ο μαθητής θα λάβει αυτή την στήριξη. Κατά την περσινή χρονιά, αλλά και αυτή που διανύουμε είναι χιλιάδες τα ακάλυπτα κενά την παράλληλη στήριξη με το υπουργείο να στέλνει εγκύκλιο, “νοικοκυρέματος” των προσλήψεων, δηλαδή, περικοπών και μειωμένων προσλήψεων. Ακούσαμε και τις αμίμητες δηλώσεις της υφυπουργού παιδείας, ότι η παράλληλη στήριξη αναφέρεται στην τάξη και όχι σε κάποιο μαθητή χωριστά. Οι δηλώσεις αυτές δεν δείχνουν άγνοια, αλλά μία συζήτηση που έχει ανοίξει στο υπουργείο, εν όψει του νόμου που πρόκειται να κατατεθεί. Απ’ ό,τι φαίνεται δρομολογείται η θεσμική νομιμοποίηση της περιστολής των προσλήψεων της παράλληλης στήριξης, όχι επειδή προέκυψε από ορισμένα επιστημονικά ευρήματα, αλλά από τις δημοσιονομικές προτεραιότητες του υπουργείου παιδείας, καθώς δεν υπάρχει η παραμικρή έρευνα που να τεκμηριώνει τις προωθούμενες αλλαγές στην ειδική αγωγή και εκπαίδευση. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι υπερασπιζόμαστε τον τρόπο με τον οποίο υλοποιείται η Παράλληλη Στήριξη εδώ και χρόνια και περιγράφτηκε παραπάνω.
Ορισμένα στοιχεία από την Περιφέρεια Αττικής που αναδείχτηκαν το προηγούμενο διάστημα
Στην Α΄ Αθήνας, κατά την παράσταση διαμαρτυρίας της Ένωσης Γονέων 4ης Δημοτικής Κοινότητας στην Διεύθυνση Α΄ βάθμιας Εκπαίδευσης για το σοβαρό ζήτημα των κενών που προκύψαν με το άνοιγμα των σχολείων σε εκπαιδευτικούς της παράλληλης στήριξης και γενικότερα, στις 18/9, τα κενά σε όλη την Α΄ Αθήνας σε εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής (ειδικά σχολεία & παράλληλη στήριξη) ήταν 1.100, από τα οποία τα 790 αφορούσαν την παράλληλη στήριξη!!! Επιπλέον στα τμήματα υποδοχής, δεν είχε τοποθετηθεί ούτε ένας εκπαιδευτικός με τα κενά να ήταν 100! Είπε επίσης πως από τη μεριά τους είχαν δοθεί στο Υπουργείο εγκαίρως όλα τα κενά ωστόσο για την παράλληλη στήριξη έστειλαν μόνο 440! Εκεί η προϊσταμένη αναγνώρισε πως πρόκειται για πολιτικές ευθύνες και πως η κεντρική πολιτική γραμμή είναι να τείνει προς κατάργηση η παράλληλη στήριξη! Είναι ανάγκη να παρακολουθήσουμε την κατάσταση με τα κενά στα σχολεία, καθώς αυτά παραμένουν και δεν αφορούν μόνο στην παράλληλη στήριξη. Για παράδειγμα το ΕΕΝΕΓΥΛ Αγίας Παρασκευής σήμερα μετράει 70 ώρες κενά στο πρόγραμμά του!
Για τα ειδικά σχολεία: η υποχρηματοδότηση, η υποστελέχωση, η ανυπαρξία σύγχρονων ειδικών σχολείων είναι η γενική εικόνα της κατάστασης. Μπορεί η οξύτητα αυτών των προβλημάτων να διαφοροποιείται από σχολείο σε σχολείο, περιοχή σε περιοχή, ωστόσο παραμένει το γενικό πλαίσιο που καθορίζει την λειτουργία όλων. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία στεγάζονται σε ακατάλληλα κτήρια, ενώ το περιεχόμενο και το αντικείμενό τους απαιτούν υποδομές πιο εξειδικευμένες, με πολλαπλούς χώρους, ράμπες για μαθητές με κινητική αναπηρία κ.ά. Αλλά και όσα από τα κτήρια είναι σχετικά πιο νέα, και κατασκευάστηκαν με ορισμένες προδιαγραφές, αυτές καταπατώνται καθώς είναι υπερπληθή, με αριθμό μαθητών αναντίστοιχο (διπλάσιο ή και παραπάνω) της δυνατότητας του κτηρίου. Έτσι, το δίκτυο των Ειδικών Σχολείων παραμένει συρρικνωμένο, ενώ οι ανάγκες των μαθητών με αναπηρία έχουν αυξηθεί αισθητά τις τελευταίες δεκαετίες.
Εκτός των άλλων, δεν παρέχονται σύγχρονα τεχνολογικά βοηθήματα, επιστημονικά και παιδαγωγικά μέσα για τη διδασκαλία των μαθητών με αναπηρίες, αίθουσες ώστε να γίνονται ολοκληρωμένα οι αναγκαίες εργοθεραπευτικές, φυσιοθεραπευτικές παρεμβάσεις. Όσο για τους εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων, το ειδικό παιδαγωγικό και ειδικό βοηθητικό προσωπικό, είναι σε μεγαλύτερο ποσοστό αναπληρωτές, συγκριτικά με τα άλλα σχολεία. Το αποτέλεσμα είναι τα ειδικά σχολεία να στελεχώνονται στη μέση της σχολικής χρονιάς, αλλάζοντας προσωπικό κάθε χρόνο, διακόπτοντας την επιστημονική, παιδαγωγική παρέμβαση στους μαθητές.
Μεταφορά των μαθητών με αναπηρία στα ειδικά σχολεία
Δυστυχώς, είναι σοβαρότατο ζήτημα αυτό της μεταφοράς μαθητών με αναπηρία που μπαίνει εμπόδιο στην απρόσκοπτη έναρξη της φοίτησής τους στα ειδικά σχολεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εκπαίδευση, της θεραπείες, και την κοινωνικοποίησή τους.
Όλο το σύστημα είναι ιδιωτικοποιημένο με την ευθύνη να την έχει η Περιφέρεια, που με βάση το θεσμικό πλαίσιο προκηρύσσει διαγωνισμούς με την λήξη των συμβάσεων. Κατά την φετινή χρονιά, τα δρομολόγια κηρύσσονταν άγονα στους διαγωνισμούς, καθώς οι ιδιώτες επαγγελματίες καταθέτουν προσφορές στο ύψος που υπολογίζεται ότι είναι πιο συμφέρουσες, είτε δεν εκδηλώνουν καθόλου ενδιαφέρουν καθώς δεν αποκομίζουν τα προσδοκώμενα. Έτσι σε ένα πλήρως εμπορευματοποιημένο δίκτυο μεταφοράς η μετακίνηση των μαθητών αντιμετωπίζεται με όρους αγοράς, και κερδοφορίας. Μόνο στην Αττική δόθηκαν περισσότερα από 140 εκατ. ευρώ κατά τα σχολικά έτη 2022-2023, 2023-2024 και 2024-25)
Στην περίπτωση των παιδιών με αναπηρία τα ζητήματα είναι συνθετότερα καθώς απαιτείται προσωπικό με επιπλέον, εξειδικευμένες επιστημονικές γνώσεις ώστε να μπορεί να αντιμετωπίζει με ασφάλεια, και θετικά ένα παιδί με αυτισμό που μπορεί να βρεθεί σε κρίση, ή τα λεωφορεία πρέπει να είναι κατάλληλα ώστε να μεταφέρουν παιδιά με κινητικές αναπηρίες ή πολυαναπηρίες.
Η δημιουργία ενιαίου κρατικού φορέα για τη μεταφορά των μαθητών είναι η απάντηση στα αδιέξοδα της σχεδιαζόμενης πολιτικής επιλογής που θέλει το σύστημα μεταφοράς των μαθητών να είναι εμπορευματοποιημένο και να επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια των επαγγελματιών οδηγών. Με την αγορά του αναγκαίου στόλου οχημάτων και προσλήψεις οδηγών καθώς και συνοδών, ώστε έγκαιρα, με την έναρξη του σχολικού έτους, με ασφάλεια για όλους τους μαθητές να προγραμματίζεται και να υλοποιείται η μεταφορά από και προς το σχολείο. (Μάλιστα, ο ίδιος στόλος μπορεί να καλύπτει την μεταφορά μαθητών σε επισκέψεις, εκδρομές κα.)
Ως ΔΣ αναδείξαμε και αναδεικνύουμε το ζήτημα αυτή την περίοδο με το Υπόμνημα και την παράσταση διαμαρτυρίας στην Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας και θα επανέλθουμε.
Η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής για την ειδική αγωγή και εκπαίδευση
Η Ομοσπονδία Γονέων παλεύει για ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα όλους τους μαθητές, θα καλλιεργεί τις κλίσεις τους, τα ενδιαφέροντά τους, θα τους προετοιμάζει για την ουσιαστική ένταξή τους στη ζωή, την ανεξάρτητη διαβίωση, την εργασία για να είναι ευτυχισμένοι άνθρωποι. Έτσι, και πολύ περισσότερο παλεύουμε για τους μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές μαθησιακές ανάγκες για όλα τα παραπάνω καθώς για να τα πετύχουν απαιτείται περισσότερη στήριξη, συνθετότερη παρέμβαση, εξατομικευμένο πρόγραμμα, συνεργασία διαφόρων επιστημονικών ειδικοτήτων. Γιατί η αναπηρία ή/και ειδική μαθησιακή δυσκολία δημιουργεί στον μαθητή επιπρόσθετα βαρίδια και δυσκολίες που πρέπει να τα ξεπεράσει έναντι των συμμαθητών του, άρα απαιτείται “θετικά άνιση μεταχείριση” για τα υπερσκελίσει και να πετύχει την ουσιαστική προετοιμασία του για την πραγματική ένταξή του στην ζωή. Μερικές αναγκαίες προϋποθέσεις για να το πετύχει είναι να παρέχεται από το κράτος για όλα τα παιδιά η πρώιμη διάγνωση και παρέμβαση, η εξασφάλιση όλου του αναγκαίου επιστημονικού δυναμικού, τα σύγχρονα κατάλληλα σχολεία, είτε μιλάμε για ειδικό σχολείο είτε για γενικό.
Είναι υποκριτικές οι διακηρύξεις, από την πλευρά της εκάστοτε κυβέρνησης και των υπουργείων παιδείας, περί μη διάκρισης, της μη “ταμπελοποίησης” των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές μαθησιακές δυσκολίες στο όνομα της λεγόμενης ισοτιμίας. Υπερασπιζόμαστε την θετική διάκριση των μαθητών που το έχουν ανάγκη, και την αντιμετωπίζουμε ως δικαίωμα, καθώς εάν δεν ξεχωρίσεις την ανάγκη που υπάρχει, εάν δεν την προσδιορίσεις επιστημονικά, σημαίνει ότι αποδεσμεύεσαι από την υποχρέωση που έχεις ως κράτος να την καλύψεις. Δυστυχώς, επιβεβαιώνεται καθημερινά ότι αυτές οι διακηρύξεις χρησιμοποιούνται για να χρυσώσουν το χάπι της υποβάθμισης της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. Από την μία τα ειδικά σχολεία, με ευθύνη κυβερνήσεων και δήμων λειτουργούν με υποβαθμισμένους όρους, και από την άλλη εντάσσουν στο γενικό πλαίσιο παιδιά, που τα αφήνουν στην κυριολεξία αβοήθητα, στο όνομα της υποτιθέμενης “ισοτιμίας”. Αλήθεια, πόσο ισότιμο είναι ένα παιδί στο φάσμα του αυτισμού, μέσα σε μία τάξη με 25 μαθητές, που η διδακτέα ύλη τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, και ο εκπαιδευτικός, σε αυτό το μωσαϊκό μαθητών παλεύει να διαφοροποιήσει, ανάλογα με τις ανάγκες των μαθητών το μάθημα;
Οι Οργανώσεις Γονέων παλεύουμε, όπως για όλους τους μαθητές, έτσι και για τους μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, με γνώμονα τις πραγματικές μορφωτικές ανάγκες τους, το δικαίωμά τους στην ολόπλευρη στήριξη και προετοιμασία τους για την πραγματική ένταξή τους στην ζωή. Όλο το πλαίσιο των αιτημάτων για ένα σχολείο που θα μορφώνει τα παιδιά μας και δεν θα τα εξοντώνει σίγουρα υπηρετεί και τις ανάγκες των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Για τους μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες διεκδικούμε:
Μείωση των μαθητών ανα τάξη και κάλυψη όλων των εκπαιδευτικών κενών ως βάση για την υποδοχή κάθε υποστηρικτής δομής για τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Πρώιμη διάγνωση σε δημόσιες και δωρεάν δομές όσο γίνεται πιο έγκαιρα, από την βρεφική, κιόλας, ηλικία από όλο το αναγκαίο επιστημονικό δυναμικό, ειδικούς παιδαγωγούς, αναπτυξιολόγους γιατρούς, ψυχολόγους και έναρξη της παρέμβασης όσο το δυνατόν πιο έγκαιρα, σε κατάλληλα παιδαγωγικά, θεραπευτικά πλαίσιο ανάλογα με την αναπηρία.
Για την εκπαίδευση, ίδρυση ΚΕΔΑΣΥ, στελέχωσής τους από μόνιμο επιστημονικό, παιδαγωγικό προσωπικό των αναγκαίων ειδικοτήτων, και στέγασή τους σε κατάλληλα κτίρια, με όλα τα διαθέσιμα, σύγχρονα επιστημονικά εργαλεία ώστε να γίνονται ολοκληρωμένα οι αξιολογήσεις.
Ίδρυση και επέκταση ειδικών σχολείων σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, με μόνιμο επιστημονικό, παιδαγωγικό, βοηθητικό προσωπικό, σε σύγχρονα, ασφαλή, κατάλληλα κτίρια, ώστε να καλύπτονται όλες οι ανάγκες των παιδιών.
Ίδρυση και λειτουργία τμημάτων ένταξης σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, από μόνιμο ειδικό παιδαγωγικό προσωπικό ώστε να δίνεται η αναγκαία εξατομικευμένη στήριξη. Κάλυψη όλων των κενών σε παράλληλη στήριξη, για όσους μαθητές το έχουν ανάγκη. Να αντιμετωπιστούν αποκλεισμοί μαθητών από εκδρομές, εκπαιδευτικές δράσεις ακόμα και συμμετοχή στο παιχνίδι στο διάλειμμα εξαιτίας της έλλειψης επαρκούς αριθμού εκπαιδευτικών παράλληλης στήριξης.
Όλη η επιστημονική παρέμβαση να ξεκινά και να ολοκληρώνεται εντός της δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος.
Μόνιμο προσωπικό όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων (ειδικοί παιδαγωγοί, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, φυσικοθεραπευτές, σχολικοί νοσηλευτές κλπ.), σε γενικά και ειδικά σχολεία.
Προγράμματα σπουδών και διεπιστημονικά εξατομικευμένα επιστημονικά προγράμματα που να εστιάζουν στις ικανότητες του κάθε μαθητή.
Περιεχόμενο και συνολική λειτουργία του σχολείου, γενικού ή ειδικού, που να προετοιμάζει το μαθητή για την ολόπλευρη ανάπτυξή του, τις αναγκαίες επαγγελματικές γνώσεις, για την ένταξή του στην κοινωνία, σε μια ανεξάρτητη ζωή.
Ενιαίο, δημόσιο σύστημα μεταφορών για τους μαθητές, με κατάλληλα καταρτισμένο προσωπικό, οδηγούς και συνοδούς, με ασφαλή και κατάλληλα λεωφορεία.
Αναβάθμιση και ίδρυση νέων δομών ΚΔΑΠ-ΑΜΕΑ που θα είναι δημόσιες και δωρεάν, με ενιαίο παιδαγωγικό πρόγραμμα και επιστημονικά καταρτισμένο μόνιμο προσωπικό.
Φυσικά αυτό το γενικό πλαίσιο αιτημάτων, θέτει τις βασικές προϋποθέσεις ώστε να προσφέρεται ολόπλευρη, επιστημονική στήριξη των μαθητών αυτών. Στόχος είναι το παραπάνω πλαίσιο αυτό να εξειδικευτεί, ανά περιοχή, ανάλογα με τα εντοπισμένα οξυμένα προβλήματα που υπάρχουν και τα αιτήματα που υπάρχουν.
Με βάση τα παραπάνω η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής προχωρά το επόμενο διάστημα στις παρακάτω πρωτοβουλίες:
-Ενόψει της 3ης του Δεκέμβρη- Παγκόσμια Ημέρα για τα Άτομα με Αναπηρία – να ετοιμαστεί προπαγανδιστικό υλικό με τις διεκδικήσεις μας.
- Να διαμορφώσουμε στην ηλεκτρονική σελίδα ένα ξεχωριστό χώρο για την ειδική αγωγή που μπορεί να περιλαμβάνει την ξεχωριστή ανάρτηση ανακοινώσεων που αφορούν το θέμα, εκδηλώσεων, νομοθεσία για το τι ισχύει για την ειδική αγωγή και εκπαίδευση.
-Να πραγματοποιηθούν από τις Περιφερειακές Επιτροπές της Ομοσπονδίας, σε συνεργασία με τις Ενώσεις Γονέων των περιοχών, συσκέψεις και συναντήσεις, καταγράφοντας την εικόνα, τις ελλείψεις, τα προβλήματα, τις δομές των οργανώσεων γονέων που υπάρχουν στα ειδικά σχολεία. Η απεύθυνση μπορεί να αφορά τους συλλόγους γονέων σε ειδικά και γενικά σχολεία, εργαζόμενους στα ΚΕΔΑΣΥ κα.
- Να προχωρήσουμε σε Ημερίδα με θέμα την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση με την συμμετοχή επιστημόνων που εργάζονται στον χώρο της ειδικής αγωγής, αλλά και την προβολή του υλικού που θα έχει συγκεντρωθεί από περιφερειακές Επιτροπές λίγο πριν το Πάσχα.
