Tο ξέρω, δεν ειμαι η μόνη που εχει πτυχία, μεταπτυχιακα, γλώσσες.. δεν ειμαι η μόνη που κάνω ασχετη δουλειά.. δεν είμαι η μόνη που δεν πληρωνομαι αρκετά.. αλλά για ποσο; Πόσο μπορεί να αντέξει κάποιος αυτη τη μιζερια; Είμαι νέα, χωρίς παιδιά, χωρίς σύντροφο. Ετοιμη να ζήσω τη ζωή μου. Αλλα γιατί δε μπορώ να τη ζησω πραγματικά;

Δουλεύω σε σούπερ μάρκετ. Υπάλληλος γραφείου πια. Μου αρέσει το αντικείμενο.. αλλά.. χαμηλό μεροκάματο. Θα μου πεις, πάρε υπεύθυνη θέση. Αντε και γίνεσαι υπεύθυνος πόστου καποια στιγμή.

Ξανά χαμηλή σύμβαση. Να κάνεις αμαν να φτασεις το χιλιάρικο και αμα.. και λογικο , αφου δε χρειάζεται το πτυχίο σου ουτε το μεταπτυχιακό σου, οπότε δουλεύεις εχοντας κανενα προσόν.. και αντε να αντιμετωπίσεις και το συνάδελφο που θα σου πει “προτρέπω το παιδί μου να παει στρατιωτικές σχολές γιατί με οποιοδήποτε πτυχίο θα πεινασει και δε θέλω να κανει τον χαμαλη στο σουπερμάρκετ οπως εμεις”.

Και πώς να διαχειριστείς και τον άλλον συνάδελφο που θα σου πει ” ε και που σπουδασες τι κατάλαβες, την ιδια δουλειά κανουμε” και θα έχει και δίκιο, και μάλιστα λογω παλαιότητας θα πληρώνεται και καλύτερα ..

Και αν εισαι τοσο δυνατος , και τους γράφεις ολους αυτους, πώς να διαχειριστείς τους γονείς σου που σε ξερουν καλύτερα κι απ τον καθένα αλλα παρόλ αυτά συνεχίζουν να σε συγκρίνουν με τα αδέλφια σου που δουλεύουν στο δημόσιο και παίρνουν τα διπλά ή με τον γαμπρό τους που ως ηλεκτρολόγος μηχανολόγος δουλεύει σε εταιρεια που παίρνει τα τριπλάσια …

Και νιώθω τοσο ανήμπορη.. αλλά συνάμα θελω τοσο να αποδειξω οτι είμαι δυνατή, που κανω τοσες πολλες σκεψεις να αφησω τη δουλεια, να βρω αλλη που δε θα ξερω αν θα πληρώνει, να πάω εξωτερικό που δεν ξερω κανέναν και τίποτα και γενικα δεν αντέχω αλλο.

ΥΓ. Eίμαι γεωπόνος με μεταπτυχιακό Αμπελουργία, οινολογία, αλλα μου αρέσει η δουλειά γραφείου.

ΑΠΟ ΤHΝ – Sotiria-

Πηγή : ampa.lifo.gr