Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), εμφανίζεται σε ποικίλες ηλικιακές ομάδες, αλλά συνήθως αρχίζει να εμφανίζεται στα πρώτα σχολικά έτη.
Η ΔΕΠΥ μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα ενός ατόμου να επικεντρωθεί, να ελέγξει τη συμπεριφορά του και να αντιμετωπίσει την υπερκινητικότητα.
Εμφανίζεται στο 5-7% του μαθητικού πληθυσμού, όμως, παρόλο που πρόκειται για μια τόσο συχνή κατάσταση, συνεχίζει να είναι ελάχιστα κατανοητή. Η αναγνώριση του προβλήματος συμπίπτει, στις περισσότερες περιπτώσεις, με την ένταξη στο δημοτικό, εξαιτίας των αυξημένων απαιτήσεων για συγκρότηση, προσοχή και συμμόρφωση στους κανόνες.
Μέχρι πρότινος, οι αναπτυξιακοί ψυχολόγοι γνώριζαν ότι για την ανάπτυξη των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ στα παιδιά, συνέβαλε ένα πολύπλοκο μείγμα ιδιοσυγκρασίας, γονικής μέριμνας και εκτελεστικών λειτουργιών του νου.
Mια τελευταία μελέτη επιστημόνων του Πανεπιστημίου Waterloo, που δημοσιεύτηκε στο Research on Child and Adolescent Psychopathology, επεσήμανε πως σημαντικό ρόλο παίζει και ο χαρακτήρας των παιδιών, υπογραμμίζοντας τη σημασία της έγκαιρης και στοχευμένης παρέμβασης.
Ποια παιδιά που εμφανίζουν συχνότερα ΔΕΠΥ
Παιδιά με πληθωρικό χαρακτήρα, «όπως ο μεγάλος ενθουσιασμός, η περιέργεια και οι θετικές αντιδράσεις σε άγνωστους ανθρώπους και περιβάλλοντα, σε συνδυασμό με οικογενειακούς παράγοντες μπορεί να προδιαθέτουν ορισμένα παιδιά να αναπτύξουν συμπτώματα ΔΕΠΥ» αναφέρει η Δρ. Heather Henderson, καθηγήτρια αναπτυξιακής ψυχολογίας στο Waterloo και συν-συγγραφέας της μελέτης.
Πρόσθεσε, μάλιστα, πως «οι γονείς μπορούν πραγματικά να αποκόψουν τα μονοπάτια που οδηγούν στη ΔΕΠΥ μέσω πιο καθοδηγητικών και αφοσιωμένων γονικών συμπεριφορών, όπως η καθοδήγηση του παιδιού με λεκτικές και σωματικές υποδείξεις καθώς αντιμετωπίζει νέες καταστάσεις».
Ενώ η υπερένταση σε ένα παιδί προσχολικής ηλικίας δεν είναι απαραίτητα λόγος ανησυχίας, η έρευνα δείχνει ότι τα παιδιά με πληθωρική ιδιοσυγκρασία τείνουν επίσης να έχουν προβλήματα με την αυτορρύθμιση και τις εκτελεστικές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένης της μνήμης εργασίας και της ευέλικτης σκέψης.
Βασικά συμπτώματα της ΔΕΠΥ
- Έλλειψη προσοχής: Τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να έχουν δυσκολία στο να συγκεντρωθούν σε μια εργασία ή μια δραστηριότητα.
- Υπερκινητικότητα: Τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να δυσκολεύονται να καθίσουν ή να παραμείνουν ήσυχα.
- Ανεπάρκεια στον Έλεγχο της Συμπεριφοράς: Τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να παρουσιάζουν πειθαρχικά προβληματικά.
- Αντίληψη του Χρόνου: Τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να δυσκολεύονται να κατανοήσουν την αίσθηση του χρόνου.
Αναγνωρίστε τη ΔΕΠΥ
Η αναγνώριση της ΔΕΠΥ βοηθάει τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς να αντιληφθούν τις δυσκολίες του παιδιού και να το ενισχύσουν ώστε να μάθει να υπακούει στους κανόνες της τάξης και της κοινωνίας, καθώς και να εξελίξει σωστά τις ακαδημαϊκές του ικανότητες.
Η παρουσία της ΔΕΠΥ είναι πιθανή όταν το παιδί εμφανίζει κάποια από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
- Κάνει λάθη απροσεξίας.
- Δίνει την εντύπωση πως δεν κατανοεί τις οδηγίες.
- Δεν δίνει σημασία στις λεπτομέρειες.
- Δεν ανταποκρίνεται όταν του μιλούν και συχνά χρειάζεται προσπάθεια για να τραβήξει κανείς την προσοχή του.
- Ξεχνά να κάνει τις σχολικές του εργασίες.
- Χάνει πράγματα απαραίτητα για το σχολείο ή σημαντικά προσωπικά αντικείμενα.
- Δυσκολεύεται να εστιάσει πάλι την προσοχή του αν κάτι το διακόψει.
- Στη σχολική ώρα συνήθως αρχίζει και τελειώνει τελευταίο.
- Αποφεύγει εργασίες ή δραστηριότητες που απαιτούν πνευματική προσπάθεια.
- Δυσκολεύεται να παίξει με τα άλλα παιδιά σε ομαδικά παιχνίδια.
- Οι εργασίες του είναι ανοργάνωτες.
- Δυσκολεύεται να ολοκληρώσει ό,τι αρχίζει.
- Δεν περιμένει τη σειρά του.
- Μιλάει πολύ.
- Δεν μπορεί να καθίσει αρκετή ώρα και σηκώνεται σε περιστάσεις που δεν επιτρέπεται.
- Συχνά διακόπτει τους άλλους και απαντά χωρίς να το ρωτήσουν.
- Την ώρα του μαθήματος στριφογυρίζει στη θέση του ή σηκώνεται και ενοχλεί τα άλλα παιδιά.
- Στο διάλειμμα τρέχει πάνω κάτω ή σκαρφαλώνει εκεί που δεν πρέπει.
- Παρουσιάζει τάση για ατυχήματα από απροσεξία καθώς συχνά δεν έχει αίσθηση του κινδύνου.
Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση της ΔΕΠΥ συνήθως συμπεριλαμβάνει συνεργασία με ειδικούς υγείας, όπως παιδοψυχολόγους ή παιδίατρους, για να διαμορφωθεί ένα πρόγραμμα που να ταιριάζει στις ανάγκες του κάθε παιδιού. Εδώ είναι μερικά βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να αντιμετωπίσετε παιδιά με ΔΕΠΥ:
- Εκπαίδευση και Πληροφόρηση: Κατανοήστε τη ΔΕΠΥ και πώς επηρεάζει το παιδί σας. Εκπαιδευτικό υλικό και πληροφορίες από ειδικούς μπορούν να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση και διαχείριση της διαταραχής.
- Δημιουργία Δομής και Ρουτίνας: Τα παιδιά με ΔΕΠΥ επωφελούνται από τη σαφή και συνεπή δομή στην καθημερινότητά τους. Δημιουργήστε σταθερά ωράρια και ρουτίνες για τις δραστηριότητές τους.
- Χρήση Συστημάτων Οργάνωσης: Χρησιμοποιήστε συστήματα οργάνωσης όπως λίστες εργασιών, ρολόγια επαναλήψεων και άλλα εργαλεία για να βοηθήσετε το παιδί να οργανώσει τις καθημερινές του δραστηριότητες.
- Θεραπεία Λόγου και Συμπεριφοράς: Οι θεραπείες ψυχοθεραπείας και συμπεριφορικής θεραπείας μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να αναπτύξει δεξιότητες αυτο-ρυθμισμού και κοινωνικές δεξιότητες.
- Υποστήριξη στο Σχολείο: Εργαστείτε σε συνεργασία με τους δασκάλους και τους σχολικούς συμβούλους για να παρέχετε την κατάλληλη υποστήριξη και προσαρμογές στο σχολικό περιβάλλον.
- Φαρμακευτική Αγωγή: Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να συνιστά φαρμακευτική αγωγή για τη διαχείριση συμπτωμάτων όπως η υπερκινητικότητα ή η έλλειψη προσοχής.
Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό και η αντιμετώπιση της ΔΕΠΥ πρέπει να προσαρμόζεται στις ανάγκες και την προσωπικότητά του.
Πηγή : alfavita.gr