Το κύμα αντιδράσεων που ξεσήκωσε η απαίτηση των σχολαρχών να νομοθετηθεί η κρατική ενίσχυση των ιδιωτικών σχολείων μέσω της θεσμοθέτησης κουπονιών παιδείας ανάγκασε την κυβέρνηση να πει προς το παρόν "όχι'. Στη χθεσινή εκδήλωση που διοργάνωσαν στο ΕΒΕΑ οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων για την προβολή της απαίτησής τους, η υφυπουργός Παιδείας, Εύη Χριστοφιλοπούλου, απέκλεισε επί του παρόντος το ενδεχόμενο αυτό, όχι για ιδεολογικούς λόγους, αλλά εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.

Η δήλωση αυτή ήταν αποτέλεσμα της άμεσης αντίδρασης της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών, του ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ, αλλά και του Συνασπισμού. Και οι τρεις πλευρές αντέδρασαν άμεσα στην πρόκληση των σχολαρχών, την οποία ανέλαβε να "ντύσει" επιστημονικά έρευνα του ΙΟΒΕ την οποία παρουσίασε ο πρόεδρος του, Γ. Στουρνάρας. 'Η Ελλάς δεν είναι μόνο η χώρα όπου θάλλει η φαιδρά πορτοκαλέα'. Είναι και η πατρίδα της απόλυτης φαιδρότητας, όπου συνασπισμένες οι δυνάμεις του νεοσυντηρητικού φιλελευθευρισμού προσπαθούν να πουλήσουν επικοινωνιακά 'φύκια' της αγοράς ως 'μεταξωτές κορδέλες' της επιστήμης με ιλουστρασιόν επιστημονικοφανές περιτύλιγμα, εν προκειμένω του ΙΟΒΕ, του κέντρου τεκμηρίωσης του ΣΕΒ", τονίζει το ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ σε ανακοίνωσή του με την οποία κάνει φύλλο και φτερό την εν λόγω μελέτη.

Η εφαρμογή του θεσμού των κουπονιών σε χώρες όπως οι ΗΠΑ οδήγησε σε κλείσιμο εκατοντάδων δημόσιων σχολείων, σε ριζική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών και σε μαζικές απολύσεις, τονίζει η ΟΙΕΛΕ επισημαίνοντας ότι η παρουσία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας και των σημαντικότερων εργοδοτικών φορέων στην εκδήλωση αποκαλύπτει τις προθέσεις τους.

Ο Ν. Μουζέλης κατηγορεί τον Γ. Στουρνάρα επειδή δανείζει το επιστημονικό του κύρος προκειμένου να νομιμοποιηθεί μια απόπειρα μεγιστοποίησης του κέρδους με δημόσιους πόρους μιας κατηγορίας επιχειρηματιών. Επιχειρείται στην εκδήλωση αυτή να χρησιμοποιηθεί εργαλειακά μια μελέτη εξαιρετικά αμφίβολης επιστημονικότητας, με σκοπό να προωθηθεί η αντιφατική αλλά εύγλωττη «ατζέντα» των ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων, οι οποίοι αφενός επιτίθενται εναντίον του κρατικού ελέγχου ενώ αφετέρου ζητούν να στηριχθούν οικονομικά από το κράτος τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Δεν είναι τυχαίο ότι το κύριο βάρος της προσπάθειας αυτής πέφτει στην απόπειρα διάλυσης του πλαισίου εργασίας των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Όπως τονίζει ο Ν. Μουζέλης, η συμμετοχή σε μια τέτοια εκδήλωση συντελεί στην περαιτέρω αποδιάρθρωση του κοινωνικού ιστού.

Το ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ θεωρεί παράδοξο, την ώρα που το κράτος περικόπτει μισθούς και συντάξεις και συζητείται ακόμα και η εκποίηση κρατικής περιουσίας, να χρηματοδοτεί παράλληλα μια συγκεκριμένη κατηγορία επιχειρηματιών, πειθόμενο από το επιχείρημα της μελέτης ότι διατηρούν θέσεις εργασίας και πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές. Τόσο η ΟΙΕΛΕ όσο και ο κ. Μουζέλης αποδεικνύουν ότι η μελέτη δεν στηρίζεται σε πρωτογενή έρευνα, αλλά είναι συρραφή αναξιόπιστων και αντιεπιστημονικών επιχειρημάτων. Ένα από τα κύρια επιχειρήματα των σχολαρχών είναι ότι στον διαγωνισμό της PISA 2009 οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων έχουν καλύτερες επιδόσεις στην κατανόηση κειμένου από τους μαθητές των δημοσίων σχολείων. Εκείνο που αποσιωπά η μελέτη, τονίζει ο κ. Μουζέλης, είναι ότι, λαμβάνοντας υπόψη το κοινωνικο-οικονομικό υπόβαθρο των μαθητών, η σχέση αυτή αντιστρέφεται στην Ελλάδα! Οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων βαθμολογούνται κατά 16,9 μονάδες χαμηλότερα σε σχέση με εκείνους των δημοσίων. Ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ πέφτει κι αυτός στο 3,4, αλλά παραμένει υπέρ των μαθητών των ιδιωτικών σχολείων.

Το ΚΑΝΕΠ της ΓΣΕΕ και η ΟΙΕΛΕ, στην απάντησή τους, τονίζουν την πατρότητα της πρότασης των κουπονιών (ανήκει στον Μ. Φρίντμαν και στη Σχολή του Σικάγου) και παρουσιάζουν στοιχεία για τις καταστροφικές επιπτώσεις της. (Η “Αυγή” στο κυριακάτικο φύλλο της δημοσίευσε εκτενές ρεπορτάζ τόσο για την ταυτότητα της πρότασης όσο και για τις αντιδράσεις που προκαλεί η εφαρμογή της.)

Το Τμήμα Παιδείας του Συνασπισμού σε ανακοίνωσή του τονίζει ότι η εφαρμογή των ιδεών του Μίλτον Φρίντμαν, οικονομικού συμβούλου του Χιλιανού δικτάτορα Πινοσέτ, οδήγησε στην πλήρη διάλυση το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης των ΗΠΑ. Σύμφωνα με αυτές, το κράτος δεν χρηματοδοτεί το σχολείο, αλλά τον μαθητή, ο οποίος μπορεί να διαθέτει το εκπαιδευτικό του «κουπόνι» είτε στο δημόσιο είτε στο ιδιωτικό σχολείο. Με τα έσοδα αυτά το σχολείο θα πρέπει να πληρώνει τους εκπαιδευτικούς και ταυτόχρονα να καλύπτει τις λειτουργικά του ανάγκες. Όσο περισσότερους μαθητές προσελκύει, τόσο περισσότερα κουπόνια θα έχει, άρα και περισσότερους πόρους. Στην αντίθετη περίπτωση, το σχολείο θα μαραζώσει και θα κλείσει, εκτός εάν οι ίδιοι οι γονείς βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Η αντίθεση του Συνασπισμού σε αυτά τα σχέδια είναι απόλυτη και κατηγορηματική.