Στη σημερινή εποχή βλέπουμε ολοένα και περισσότερο, να καταρρίπτεται το στερεότυπο της άμεσης διασύνδεσης σπουδών και επαγγελματικής αποκατάστασης.

Εάν εξαιρέσουμε κάποιες επαγγελματικές εξειδικεύσεις, οι οποίες είναι νομοθετικά κατοχυρωμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να μη μπορούν να τις ασκήσουν πτυχιούχοι άλλων ειδικοτήτων (λ,χ. μηχανικοί, δικηγόροι, γιατροί), τις υπόλοιπες θεωρητικά μπορεί να τις ασκήσει ο καθένας, ο οποίος διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες.

Οι γνώσεις αυτές μπορεί να αποκτηθούν είτε με παράλληλη εκπαίδευση (ακόμη και μη τυπική λ.χ. σε ΕΕΣ, σε λοιπά σεμινάρια ) είτε με εργασιακή εμπειρία. Όλες οι έρευνες όμως, συντείνουν στο γεγονός, πως το καθοριστικό στοιχείο για την επαγγελματική επιτυχία και καθιέρωση των ατόμων είναι η προσωπικότητά τους, η γνώμη που έχουν τα ίδια για τον εαυτό του (αυτοεκτίμηση) και οι ιδιαίτερες δεξιότητες που εκ φύσεως  έχουν αλλά κι έχουν φροντίσει τα ίδιο να καλλιεργήσουν και να αναπτύξουν γενικότερα. Γι' αυτό βλέπουμε - εκτός των άλλων - να γίνεται τελευταία τόσος λόγος, για τη δια βίου μάθηση και εκπαίδευση.

Άρα, ενώ λοιπόν  αρχίζει να γίνεται διεθνώς αποδεκτή η άποψη πως δεν είναι απαραίτητο να συσχετίζονται άμεσα οι σπουδές (και πολύ περισσότερο το πτυχίο) με την απασχόληση αλλά αναγνωρίζεται ως καθοριστικός έμμεσα ο ρόλος τους αφού αυτές έρχονται να δώσουν προστιθέμενη αξία σε αυτό που διαθέτει το ίδιο το άτομο, ως ροπή, κλίση και δεξιότητα για ενασχόληση σε συγκεκριμένα εργασιακά περιβάλλοντα.

Άρα υπ΄αυτή την έννοια εάν θα θέλαμε να δούμε και να σκεφτούμε, με ποια εναλλακτικά επαγγέλματα θα μπορούσε να ασχοληθεί ένας φιλόλογος, θα έπρεπε να πάρουμε υπόψη τις ιδιαίτερες δεξιότητες που αυτός αναπτύσσει και οι οποίες βέβαια έχουν σχέση με τον χειρισμό του γραπτού και προφορικού λόγου.

Έτσι λοιπόν θα μπορούσε να ασχοληθεί σε Bιβλιοθήκες, Aρχεία και ερευνητικά κέντρα, σε Eκδοτικούς οίκους και οργανισμούς· ( επιμέλεια, δημιουργία λεξικών, γλωσσαρίων, παιδαγωγικών γραμματικών, διδακτικών βιβλίων και εποπτικών μέσων ξένων γλωσσών κ.τ.λ.)., με τη δημοσιογραφία σε Eφημερίδες, περιοδικά και μέσα μαζικής ενημέρωσης,  την επικοινωνία,  τις δημόσιες σχέσεις ή τον πολιτισμό (εάν είχε καλιτεχνικές ανησυχίες), εάν σαν προσωπικότητα είχε ανεπτυγμένο το επιχειρηματικό συστατικό της θα μπορούσε να σταδιοδρομήσει στη διοίκηση ανθρωπίνων πόρων, στη διαφήμιση, στη προώθηση και τις πωλήσεις, εάν είχε πιο πολύ ανεπτυγμένο το κοινωνικό συστατικό της προσωπικότητά του θα μπορούσε να ασχοληθεί με την παιδαγωγική συμβουλευτικ κή και τον τουρισμό, αν είχε την έφεση στις νέες τεχνολογίες θα μπορούσε  να ασχοληθεί με εφαρμογές πληροφορικής στη δημιουργία γλωσσικής τεχνολογίας (π.χ. αυτόματη μετάφραση, επεξεργαστές κειμένων, ορθογραφικοί ελεγκτές, πολυμέσα κ.τ.λ. πάντα σε συνδυασμό με γνώσεις πληροφορικής).

Εάν υπάρχει η έφεση στις ξένες γλώσσες θα μπορούσε να συνδυαστεί με τη Μετάφραση και τη Διερμηνεία (σε συνδυασμό με σπουδές σε εξειδικευμένα εργαστηρια πάνω στην τεχνική της μετάφρασης), με καριέρα στο διπλωματικό σώμα, στην Εθνική Σχολή Δημόσια Διοίκησης (στα 2 αυτά απαιτείται επιτυχής συμμετοχή σε εξετάσεις, η γλώσσα επιθυμητή όχι απαραίτητη στην ΕΣΔΔ), τη διερμηνεία της ελληνικής ή της  ξενόγλωσσης νοηματικής γλώσσας. 

Θα μπορούσε ακόμη (μετά από εξειδίκευση) να ασχοληθεί περαιτέρω με διάγνωση - αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολιών, στη λογοθεραπεία (σε συνδυασμό με μετεκπαίδευση στη θεραπευτική διαταραχών του λόγου), στον επαγγελματικό προσανατολισμό, στη συμβουλευτική και στην συμβουλευτική ψυχική υγείας (με αντίστοιχη μεταπτυχιακή εξειδίκευση - όχι ψυχολόγος).

Αυτά και άλλα πολλά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε αλλά νομίζω πως η αξία των όσων καταγράφουμε από τη θέση αυτή έχει να κάνει με το πνεύμα και την κατανόηση της ουσία των όσων λέμε και όχι με την ακριβή καταγραφή "συμβατών" επαγγελματικών επιλογών, τις οποίες εξάλλου ξεπερνά η καθημερινή πραγματικότητα της αγοράς εργασίας (λ.χ. πρόσφατα έμαθα πως Γενική Διευθύντρια μιας μεγάλης πολυεθνικής εταιρίας ΙΤ τεχνολογιών στην Ελλάδα είναι γυναίκα φιλόλογος με διδακτορικό στην Γλωσσολογία).

Πολύ καλό συμπλήρωμα στην παραπάνω συλλογιστική θεωρώ και τη δημοσίευση ενός αναγνώστη μας.