Κύριε, Δημήτρη σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για το σχόλιό σας.

Δεν διαφωνούμε καθόλου, ισα - ίσα, εγκρίνουμε και επαυξάνουμε!

Από τη θέση αυτή, προσπαθούμε να πείσουμε τα παιδιά, να κάνουν πράγματα που αγαπάνε, να τα σπουδάσουν και να αναπτύξουν στο έπακρο τις σχετικές δεξιότητες, γιατί κυρίως η εξειδικευμένη  γνώση (τις περισσότερες φορές ανεξάρτητα και από πτυχία) σε συδυασμό με την προσωπικότητά τους, είναι αυτά που θα τους ανοίξουν το δρομο στην αγορά εργασίας και την καταξίωση.

Να συμπληρώσουμε μόνο, πως ενώ στις περισσότερες των περιπτώσεων τα ΦΕΚ που αναφέρονται στα επαγγελματικά διακιώματα αποτελούν μια συρραφή από ανούσια και άνευ ουσιαστικού περιεχομένου ευχολόγια,  σε κάποιες άλλες όπως λχ στους ΗΜΜΥ η κτήση του πτυχίου, συνδέεται με συγκεκεριμένα και "στενά" επαγγελματικά διακαιώματα ("δικαίωμα σφραγίδας"), τα οποία αποτελούν επιπλέον "περίστροφα" (όπως ανέφερε σε άλλο post κάποιος άλλος καλός μας φίλος ) για να αντιμετωπισθούν δυσκολίες και να αυξηθούν οι επαγγελματικές επιλογές.

Συμφωνούμε πως ο ρόλος των Επαγγ. Δικ. είναι καθαρά συμβολικός στις περισσότερες των περιπτώσεων (όπως λ.χ. της Διοίκησης των Επιχ που αναφέρατε) αλλ' ενίοτε  μπορεί να είναι και καθοριστικός (λχ υπάρχει ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στον Αρχιτέκτονα και τον Διακοσμητή - εκτός των άλλων - και λόγω επαγγελματικών δικαιωμάτων).