Η ΚΕΕ αλλά και η ΠΕΦ στην ερώτηση Γ2β του μαθήματος των Λατινικών έδωσαν ως ορθή απάντηση τη μετατροπή της υποτακτικής υπερσυντελίκου (praeripuisset) σε υποτακτική παρακειμένου (praeripuerit) λόγω της εξάρτησης της φράσης από αρκτικό χρόνο (dicit). Ορισμένοι μαθητές για κάποιο λόγο  άφησαν αμετάβλητη την υποτακτική υπερσυντελίκου. Με βάση τις οδηγίες προς τους βαθμολογητές οι μαθητές αυτοί θα βαθμολογηθούν αρνητικά για κάτι που τα παραδείγματα που ακολουθούν φαίνεται να τους δικαιώνουν. Παραθέτω αυτούσια χωρία από Λατίνους συγγραφείς με την ελπίδα ότι υπάρχουν ΄΄ευήκοα ώτα΄΄

•               Tum Pacuvium dixisse aiunt sonora quidem esse, quae scripsisset, et grandia, sed videri tamen ea sibi duriora paulum et acerbiora. (Αύλος Γέλλιος, noctes Atticae, xiii,ii)

Μολονότι το απρμφ. dixisse εξαρτάται από ρήμα αρκτικού χρόνου (aiunt), διατηρεί την ιστορική χροιά του, με αποτέλεσμα να επηρεάζει το απρμφ. esse (χρόνος ενεστώτας) και αυτό με τη σειρά του  την αναφορική πρόταση που ακολουθεί και εκφέρεται με υποτακτική υπερσυντελίκου.

Το ίδιο συμβαίνει και στα επόμενα δύο παραδείγματα, με την επισήμανση ότι στο τελευταίο η υποτακτική της δευτερεύουσας είναι σε άλλο ιστορικό χρόνο, σε παρατατικό.

•               Tarquinium dīxisse ferunt tum exsulantem sē intellēxisse quōs fīdōs amīcōs habuisset (Κικέρων de amicitia)

•               tantum prōfēcisse vidēmur ut ā Graecīs nē verbōrum quidem cōpiā vincerēmur (Κικέρων, de natura Deorum)

ευχαριστώ

Μιχάλης Σαρρής

Εκπαιδευτικός-Ναύπλιο