Ναι Κώστα, αναφερθήκαμε και στο θέμα αυτό.

Αναμένουμε όντως να δημιουργηθεί οξύ πρόβλημα μετά το 2015 στη Δημοτική Εκπαίδευση.

Ωστόσο, επειδή πλέον άλλοι κυβερνούν αυτό τον τόπο, δεν αποκλείεται μέσα από εξελίξεις που θα δρομολογηθούν νωρίτερα (νέος εκπαιδευτικός "Καλλικράτης", κλεισιμο και άλλων ολοήμερων σχολείων), να έχουμε εμφάνιση του φαινομένου αυτού και πιο πριν.

Πέρυσι, είχαμε λίγους δασκάλους που δεν κλήθηκαν ως αναπληρωτές (πλέον μιλάμε κυρίως για τέτοιου τύπου απασχόληση, αφού οι μόνιμοι διορισμοί είναι ελάχιστοι) και αυτό οφείλεται στο ότι την κατάσταση την έσωσε ο θεσμός της παράλληλης στήριξης και των τμημάτων ένταξης στον οποίο απορροφήθηκαν πάνω από 500 δάσκαλοι χωρίς καν να έχουν προσόντα Ειδικής Αγωγής.

Με το πέρασμα των ετών το φαινόμενο αναμένεται να οξύνεται (είδη φέτος αναμένεται να μην ανοίξουν περί τα 800 ολοήμερα) και να φτάσουμε μετά από κάποια χρόνια, σε ένα διαμορφωμένο σκηνικό όμοιο με αυτό των αδιόριστων πτυχιούχων των καθηγητικών σχολών του Λυκείου. Έχοντας κατά νου όλα αυτά, θα πρέπει κάπου εκεί προς το 3ο έτος, να αποφασίσετε και τι άλλο μπορείτε να κάνετε μετά τις προπτυχιακές σπουδές, ώστε να κάνετε διεπιστημονικά ανοίγματα και να θωρακίσετε τον εαυτό σας με εφόδια και δεξιότητες, για να μπορείτε να κάνετε πράγματα και στον ιδιωτικό τομέα.

Το μεγάλο δράμα σχετικά με αυτή την ιστορία είναι για μένα άλλο.

Τόσα χρόνια αρρωστημένες νοοτροπίες κυρίως από γονείς έσπρωξαν χιλιάδες παιδιά για σπουδές σε ένα κλάδο, ίσως να είναι ο μόνος που ΔΕΝ είναι επιστήμη αλλά  μία ακαδημία , τα παιδαγωγικά.!!!

Φυσικά δεν αναφέρομαι στους ελάχιστους που είχαν και έχουν, όνειρο και μεράκι να διδάξουν μικρά παιδιά, αλλά στους πολλούς που σκόπευαν στον άμεσο και εύκολο διορισμό, στο βόλεμα των 1000 ευρω και στο να κάθομαι 4 μήνες (τουλάχιστον) τον χρόνο.

Αποτέλεσμα τα 3-4 τελευταία χρόνια τα καλύτερα μυαλά (όπως αυτό το κρίνει το σύστημα των πανελληνίων ) της Ελλάδας  να εισέρχονται στα παιδαγωγικά με κραυγές αλαζονείας και ελληνικής υποκουλτούρας .

Τώρα δυστυχώς είναι εγκλωβισμένα σε μία σχολή που στην καλύτερη τους μαθαίνει αποσπάσματα των παραμυθιών της Πηνελόπης Δέλτα (αγαπημένα μου διηγήματα κατά την ηλικία των 7-9 χρόνων!!!!).

Δεν ξέρω ποιον να λυπηθώ , τα παιδιά για το αδιέξοδο που έχουν βρεθεί ή (πάλι) τα παιδιά για τους γονείς που τους έλαχε να έχουν;;;;;

Εντάξει θα μπορούσα να σκεφτώ και τους γονείς τους που έχουν ήδη πάθει 10 εγκεφαλικά αντιλαμβανόμενοι  το κακό που προξένησαν στα φυντάνια τους αλλά δεν τους λυπάμαι γιατί είμαι σίγουρος ότι είναι οι ίδιοι που με ευκολία αποτινάζουν τις ευθύνες από πάνω τους, είναι αυτοί που διαλέγουν τον εύκολο δρόμο ας είναι και της ρεμούλας, είναι οι ίδιοι που τα ιδανικά είναι άγνωστη λέξη για αυτούς, είναι οι ίδιοι που ισχυρίζονται ότι το δημόσιο το βούλιαξαν άλλοι, απλά αυτοί δεν πρόλαβαν να ρίξουν τους άλλους στην θάλασσα  για να σαλτάρουν πάνω στο σαπιοκάραβο που λέγεται Ελλάδα.

Κρίμα, καιρό φωνάζουν τα γεγονότα αλλά ακόμα κάποιοι έχουν μαρμελάδα στα αυτιά τους.

Μετά θα μας πούνε και μαλάκες γιατί η μαρμελάδα δεν ήταν αρίστης ποιότητας!!!!!!!

anti-axiopistos