«Η καλλιτεχνική εκπαίδευση βρίσκεται τώρα αντιμέτωπη με μια απαράδεκτη μεθόδευση, που οδηγεί στον πλήρη εξοστρακισμό και τη γενική έξωση των καλλιτεχνικών μαθημάτων (Εικαστικά, Ελεύθερο Σχέδιο και Γραμμικό Σχέδιο, Ιστορία Τέχνης), από το λεγόμενο «Νέο Λύκειο».

 Η καλλιτεχνική εκπαίδευση δεν είναι πολυτέλεια αλλά ανάγκη, τονίζουν οι εκπαιδευτικοί Φέτος τα μαθήματα αυτά παύουν να διδάσκονται στην Α' Λυκείου και από του χρόνου, με βάση τα νέα προγράμματα και διαγράμματα, εξαλείφεται πλήρως η διδασκαλία τους και από τις τρεις τάξεις του Λυκείου, αν και αποτελούν προϋπόθεση εισαγωγής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ».

Αυτά τονίζει η Ενωση Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων, η οποία απόψε, ώρα 7.00 στην Αθήνα (αίθουσα συνεδριάσεων Ντε Κίρικο στην ΑΣΚΤ, Πειραιώς 256), και την ίδια ώρα την Παρασκευή στη Θεσσαλονίκη (ΕΔΟΘ, Προξένου Κορομηλά 51, 4ος όροφος), πραγματοποιεί έκτακτες συναντήσεις των εικαστικών, με σκοπό την ενημέρωση και διαμαρτυρία για τις τελευταίες εξελίξεις σε βάρος της καλλιτεχνικής παιδείας στα σχολεία.

Να σημειωθεί πως στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση οι συμβάσεις των αναπληρωτών καλλιτεχνών έχουν ημερομηνία λήξης το τέλος του σχολικού έτους, χωρίς να έχει προβλεφθεί η συνέχεια με το άνοιγμα οργανικών θέσεων.

«Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην εξέλιξη αυτή και αποδοκιμάζουμε απερίφραστα τον προωθούμενο εξοβελισμό», τονίζει η γραμματέας της Ενωσης, Ν. Παληοκώστα. «Θεωρούμε επείγουσα την άμεση επανεξέταση του θέματος και σε κάθε περίπτωση διεκδικούμε εκπλήρωση του αμετάθετου αιτήματός μας για ενίσχυση, στερέωση και επέκταση της διδασκαλίας των καλλιτεχνικών σ' όλες τις τάξεις του Λυκείου».

«Οι αποφάσεις αυτές», προσθέτει η πρόεδρος της Ενωσης Ζ. Χατζή, «απειλούν τώρα να οδηγήσουν στο Γυμνάσιο τη διδασκαλία της Τέχνης σε πολτοποίηση και αφανισμό, μετατρέποντας το λεγόμενο "επιστημονικό πεδίο Τέχνες-Πολιτισμός" σε πεδίο σύγχυσης και αντιεπιστημονικής ασυναρτησίας, ένα "πεδίο" φαντασιακής υπόστασης, ασύμβατο και ξένο προς το πραγματικό πεδίο του υπαρκτού σχολείου και τις αληθινές ανάγκες του. Η απόφαση, σύμφωνα με την οποία, μπορούν να διδάσκουν τα καλλιτεχνικά στο σχολείο και διάφοροι πρόθυμοι "λοιποί εκπαιδευτικοί ανεξαρτήτως κλάδου-ειδικότητας" κ.λπ., αποτελεί αποθέωση της έλλειψης κατανόησης των λειτουργιών της Τέχνης και της καλλιτεχνικής διδασκαλίας, ακύρωση και καταφρόνηση των αξιών της, απειλή έξωσης από το σχολείο και κατάργησης των λειτουργών της».

Στο περιθώριο

Οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν καλλιτεχνικά μαθήματα στο σχολείο τονίζουν ακόμη πως «η καλλιτεχνική εκπαίδευση δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ανάγκη. Την ανάγκη αυτή αντιστρατεύεται κατάφωρα στην πράξη η ασκούμενη εκπαιδευτική πολιτική. Τα καλλιτεχνικά και η διδασκαλία τους, αντί να ανυψωθούν σε ουσιαστικό κρίκο της όλης εκπαιδευτικής διαδικασίας, κρατιούνται παράλογα και τεχνητά, με αποκλειστική ευθύνη του ΥΠΕΠΘ, στο περιθώριο της σχολικής ζωής, και τώρα -όπως ξεκάθαρα πλέον πιστοποιούν τα "νέα προγράμματα" σπουδών και οι πρόσφατες υπουργικές αποφάσεις "πιλοτικής εφαρμογής" τους- απειλούνται με πλήρη αφανισμό από το δημόσιο σχολείο».

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ