Τα Τμήματα της Επιστήμης των υλικών δεν έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα και το μόνο όπλο των αποφοίτων για την εξεύρεση εργασίας είναι αυτή καθ' εαυτή η κατοχή εξειδικευμένης γνώσης πάνω στην επιστήμη των υλικών, η οποία υπεισέρχεται σε ποικίλους τομείς της παραγωγικής διαδικασίας - όπως λ.χ. χυτήρια, χαλυβουργεία, παραγ. υφασμάτων, χρωμάτων, υάλου - πορσελάνης, μικροηλεκτρονικής κλπ - εκ των οποίων κάποιοι θα πρωταγωνιστήσουν στις τεχνολογικές εξελίξεις που έρχονται για τις επόμενες δεκαετίες (νανοτεχνολογία).

Η διαφοροποίηση του Τμήματος των Ιωαννίνων, οφείλεται σε προχωρημένες διαβουλέυσεις στις οποίες αυτό προχώρησε με το ΤΕΕ, προκειμένου να κατοχυρώσει επαγγελματικά τους φοιτητές του, αλλά τελικά ακόμη δεν έχει προκύψει κάτι συγκεκριμένο.

Επειδή στο edu4u είναι η πρώτη φορά που θίγουμε το θέμα, θα κάνουμε από τη θέση αυτή μια πιο εκτενή αναφορά:

Το Τμήμα Μηχανικών Επιστήμης Υλικών (ΤΜΕΥ) του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ξεκίνησε να λειτουργεί το ακαδημαικό έτος 1999-2000 ως Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών. Έχει μετονομαστεί σε Τμήμα Μηχανικών  Επιστήμης Υλικών, έχει δώσει μέχρι σήμερα 350 περίπου διπλώματα μηχανικών, χωρίς όμως να έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα.
Το υπουργείο Παιδείας  ίδρυσε  το τμήμα επιστήμης και τεχνολογίας υλικών αναφέροντας στο σχετικό Προεδρικό Διάταγμα ότι το τμήμα έχει μεταξύ άλλων ως αποστολή την κατάρτιση επιστημόνων ικανών να μελετούν, να ερευνούν, να σχεδιάζουν, να επεξεργάζονται, να παρασκευάζουν, να παράγουν νέα υλικά και να ελέγχουν τις τεχνολογικές εφαρμογές έναν επιστημονικό κλάδο που έλειπε από τη χώρα μας.

Τότε το υπουργείο παιδείας προώθησε τη σχολή μέσα από τα φυλλάδια επαγγελματικού προσανατολισμού, αναφέροντας μάλιστα ότι οι πτυχιούχοι θα έχουν άμεση επαγγελματική αποκατάσταση. Σήμερα δυστυχώς δηλώνει ότι έχει αρμοδιότητα για την έκδοση Φ.Ε.Κ. για την επαγγελματική κατοχύρωση των πτυχιούχων του ΤΜΕΥ και ότι αρμόδιο για τα επαγγελματικά δικαιώματα είναι το ΤΕΕ ως ο καθ’ ύλην αρμόδιος επαγγελματικός φορέας όλων των μηχανικών της χώρας.
Το ΤΕΕ σε σχετικό αίτημα του Πανεπιστημίου είχε ζητήσει σαν απαραίτητη προϋπόθεση για να εγγράψει τους πτυχιούχους του τμήματος επιστήμης και τεχνολογίας υλικών στα μέλη του να γίνει μετονομασία της σχολής από επιστήμης και τεχνολογίας υλικών σε Τμήμα Μηχανικών Επιστήμης Υλικών και μια σειρά από άλλους όρους.

Από τότε το ΤΕΕ συμμετείχε με σημαντικό και καταλυτικό ρόλο στην ανάπτυξη, τη διάρθρωση και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα της σχολής, όπως:

- Άλλαξε το πρόγραμμα σπουδών
- Άλλαξε τον τίτλο από Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών σε Τμήμα Μηχανικών Επιστήμης Υλικών
- Άλλαξε την πολιτική σχετικά με τις προσλήψεις νέων μελών ΔΕΠ. Τα τελευταία χρόνια η μεγάλη πλειοψηφία μελών ΔΕΠ με γνωστικό αντικείμενο τεχνολογικής κατεύθυνσης, προέρχονται από τους περισσότερους κλάδους των μηχανικών (πολιτικοί, χημικοί κ.α.)
- Ενίσχυσε σημαντικά τις κτιριακές και εργαστηριακές υποδομές και μια άλλη σειρά από μέτρα.
Αυτός ο αγώνας, αυτή η προσπάθεια κράτησε περίπου 6 χρόνια και το πρόβλημα είχε φτάσει στη λύση του. Χρειαζόταν κατά τα λεγόμενα της τότε διοίκησης του ΤΕΕ μόνο μια επικύρωση τυπικού χαρακτήρα από τη γενική συνέλευση του ΤΕΕ. Η εισήγηση από την τότε διοίκηση προς τη γενική συνέλευση ήταν θετική.

Την περίοδο εκείνη οδηγήθηκε σε εκλογές. Η νέα διοίκηση ενεργώντας καθαρά και συντεχνιακά και με γνώμονα τα οικονομικά συμφέροντα των μελών της αγνοώντας όλη την προσπάθεια, όλο τον αγώνα που έκανε το ίδιο, έχει αποδοθεί σε έναν αγώνα χρονοτριβής, απαξίωσης και υποβάθμισης της σχολής και των πτυχιούχων. Κινείται σε ένα άκρως αρνητικό κλίμα αρνούμενη κάθε αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων. Προτείνει μετά από εισήγηση του νέου προέδρου του ΤΕΕ, να μετονομαστεί για μια ακόμη φορά η σχολή σε Τμήμα Χημικών Μηχανικών, ώστε να έχει άμεση σχέση με τις εννιά βασικές ειδικότητες του ΤΕΕ και να γνωμοδοτήσει σε ποια πρόσθετα μαθήματα πρέπει να εξεταστούν οι απόφοιτοι και οι σπουδαστές της σχολής, έτσι ώστε να γίνουν μέλη του.

Για την δημιουργία πληρέστερης εικόνας, αναπαράγουμε ένα εύλογο άρθρο από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ:

«Αναζητώντας εργασία απευθύνθηκα σε πολλούς εργοδότες στη βιομηχανία. Τους λέω ότι τελείωσα το Τμήμα Μηχανικών Επιστήμης Υλικών (ΤΜΕΥ) στα Γιάννενα. Στη γλώσσα της απασχόλησης, δηλαδή, δεν μπορώ να κάνω τίποτα απολύτως. Πράγματι, όταν απευθύνθηκα πρόσφατα σε μεγάλο χυτήριο της βόρειας Ελλάδας, μου πρότειναν να με προσλάβουν, στα χαρτιά τουλάχιστον, για γραμματειακή υποστήριξη».

Τα λόγια του Παναγιώτη Ξυδά, απόφοιτου του ΤΜΕΥ και με διδακτορικό δίπλωμα στη νανοτεχνολογία, αποτυπώνουν ένα από τα πολλά ελληνικά παράδοξα με πρωταγωνιστές και θύματα συγχρόνως νέους επιστήμονες, αλλά ταυτόχρονα και την αποκεντρωμένη περιφερειακή ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών στην Ελλάδα.

Την εποχή των γραφενίων, των φωτοβολταϊκών και της πράσινης ανάπτυξης, την εποχή της υψηλής πιστοποίησης των υλικών, από τα κεραμίδια των σπιτιών μας μέχρι τα στεντ της στεφανιογραφίας, η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει τον κλάδο των μηχανικών υλικών. Οταν μάλιστα σε αυτή τη Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, που έκλεισε έντεκα χρόνια ζωής, διδάσκουν σπουδαίοι επιστήμονες μεταξύ των οποίων και ο Λευτέρης Λοιδωρίκης, συνεργάτης των δύο βραβευθέντων φυσικών Andre Geim και Konstantin Novoselov με το φετινό Νόμπελ.

«Το Τμήμα μας είναι το μοναδικό Τμήμα Μηχανικών που καλλιεργεί στην Ελλάδα την "Επιστήμη των Υλικών"» σημειώνει ο πρόεδρος του ΤΜΕΥ καθηγητής Βασίλης Καλπακίδης. «Το αντικείμενο αυτό είναι διεθνώς στην αιχμή της επιστημονικής έρευνας και της τεχνολογίας. Αρκεί να δούμε τις χρηματοδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του αμερικανικού NSF και οποιουδήποτε μεγάλου χρηματοδότη παγκοσμίως, για να το διαπιστώσουμε. Στην Ελλάδα, όχι μόνο αργήσαμε να ιδρύσουμε τέτοια πανεπιστημιακά τμήματα, αλλά αφού, επιτέλους, ιδρύθηκαν, εκτός από τη συνεχή υποχρηματοδότηση της επιστημονικής έρευνας και της εκπαίδευσης, αντιμετωπίζουμε σειρά προβλημάτων που οφείλονται στο γεγονός ότι είμαστε μια νέα ειδικότητα και κατά συνέπεια οι απόφοιτοι διπλωματούχοι μας αντιπροσωπεύουν ένα νέο επαγγελματικό κλάδο».

Στο ΤΕΕ

Οι διδάσκοντες εκτιμούν πως οι απόφοιτοι του ΤΜΕΥ, ως μηχανικοί υλικών, πρέπει να ενταχθούν άμεσα στον κατά το νόμο επαγγελματικό φορέα των μηχανικών, δηλαδή στο Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος (ΤΕΕ). Οι ίδιοι τονίζουν πως έπειτα από ένα μακροχρόνιο κύκλο συζητήσεων και αλληλοδεσμεύσεων μεταξύ του Τμήματος, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του ΤΕΕ, τελικά η νέα διοίκηση του ΤΕΕ, παρουσιάζεται εντελώς αρνητική στην εισδοχή των μηχανικών υλικών στο ΤΕΕ, ακυρώνοντας ουσιαστικά όλες τις δεσμεύσεις της προηγούμενης διοίκησης. «Το ειρωνικό της υπόθεσης», όπως σημειώνουν, «είναι ότι η ίδια διοίκηση αποδέχεται στους κόλπους του ΤΕΕ διπλωματούχους μηχανικούς υλικών του εξωτερικού και μάλιστα με τετράχρονες σπουδές, την ίδια στιγμή που οι διπλωματούχοι του Τμήματός μας γίνονται αποδεκτοί σε ξένα επιμελητήρια, όπως το Τεχνικό Επιμελητήριο της Γερμανίας και της Αυστρίας».

Ο επίκουρος καθηγητής Ακης Αγαθόπουλος προσθέτει: «Στην εποχή μας η ανάπτυξη της υπερμοντέρνας επιστημονικής και τεχνολογικής ειδικότητας των μηχανικών υλικών, των μηχανικών δηλαδή που παγκοσμίως σχεδιάζουν, παράγουν και διενεργούν τον ποιοτικό έλεγχο των έξυπνων υλικών, των φωτοβολταϊκών, των υλικών της πράσινης ανάπτυξης και της ανακύκλωσης, των οικολογικών υλικών για αποθήκευση ενέργειας, των υλικών για τη θεραπεία ασθενειών κ.ά., που τόσος θόρυβος γύρω από αυτά γίνεται τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας, είναι στοίχημα που δεν πρέπει να το χάσει η Ελλάδα».

Ανασφάλιστοι

«Ενώ δουλεύουμε δίπλα δίπλα με μηχανικούς, όπως χημικούς, μηχανολόγους, μεταλλειολόγους, αναλαμβάνοντας ισότιμους ρόλους και ευθύνες μέσα στους χώρους εργασίας, δεν έχουμε ασφάλιση και αμοιβές σύμφωνα με τα προσόντα μας, όπως οι υπόλοιποι μηχανικοί» υπογραμμίζει ο Κωνσταντίνος Μισιχρόνης, ένας από τους 350 αποφοίτους του ΤΜΕΥ και σήμερα υποψήφιος διδάκτορας του Τμήματος. «Επιπλέον, στον δημόσιο τομέα δεν υπάρχει αντιστοίχιση του διπλώματός μας σε κάποιο κλάδο πολυτεχνικής εξειδίκευσης, όπως αυτοί καθορίζονται από το υπουργείο Παιδείας».

ποιός θα προσλάβει έναν μηχανικό επιστήμης υλικών όταν δεν έχει άδεια ασκήσεως επαγγελματος. Δηλαδή μας κοροιδεύουν και μας εμπαίζουν και τα παιδιά μας σπουδάζουν και πάίρνουν ένα πτυχίο το οποίο δεν χρησιμεύει πουθενά. Ας μου απαντησει κάποιος αρμόδιος οι γονείς που ξοδεύουν τόσα χρήματα για τα παιδιά υους να σπουδάσουν τι πρέπει να κάνουν . Άλλα και τα παιδιά που χάνουν τόσα χρόνια από την ζωή τους για ναπάρουν αυτό το πτυχίο το οποίο δεαν αξίζει τίποτα. Αιωνιο συντεχνιακό Ελληνικό κράτος.

http://www.matersci.upatras.gr/sites/default/files/PD.pdf

Στη σελίδα 3 γράφει ξεκάθαρα ότι στην Κρήτη και Πάτρα τα επαγγελματικά δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα! Προσέξτε και λίγο τι γράφετε.

 Στον ΕΟΠΠΕΠ μου είπαν ότι το τμήμα Επιστήμης των υλικών δεν είναι στις λίστες των τμημάτων με δυνατότητα διορισμού στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Συνεπώς ο απόφοιτοι δεν μπορούν να διδαξουν ούτε σε φροντιστήρια ή κατ οίκον... 

Ωστόσο, στον ΕΟΠΠΕΠ είπαν ότι μπορεί κάτι να έχει αλλάξει και να απευθυνθώ στο Υπουργείο...