Η Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Φεβρουαρίου. Καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της UNESCO, για την προώθηση της γλωσσικής πολυμορφίας και τη διάσωση των ολιγότερο ομιλουμένων γλωσσών.
Αφορμή για την υιοθέτησή της το 1999 από τη Γενική Συνέλευση της UNESCO στάθηκε η Σφαγή της Ντάκα στις τον Φεβρουάριο του 1952, όταν φοιτητές του Ανατολικού Πακιστάν (σημερινού Μπανγκλαντές) ξεσηκώθηκαν για να εμποδίσουν την κατάργηση της γλώσσας τους «Μπενγκάλι» και την υιοθέτηση της επίσημης πακιστανικής «Ουρντού».
Η αστυνομία έπνιξε τη διαμαρτυρία τους στο αίμα, με αποτέλεσμα τουλάχιστον τέσσερις νεκρούς.
Η ημέρα ξεκίνησε να γιορτάζεται στο Μπανγκλαντές ως «Ημέρα του Γλωσσικού Κινήματος», για να αναγνωριστεί μετά από την UNESCO. Στο Μπανγκλαντές η 21η Φεβρουαρίου είναι επίσημη αργία.
Παιδιά: Μύθος ότι με τη δεύτερη γλώσσα δεν μαθαίνουν καλά ελληνικά
Την αξία της διγλωσσίας και της πολυγλωσσίας, καθώς και τα πλεονεκτήματά τους υπογραμμίζει η καθηγήτρια Γλωσσολογίας του Τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ Δέσποινα Παπαδοπούλου, μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας και τη διαδικτυακή εκδήλωση «Πολυγλωσσία: μύθοι, αλήθειες, έρευνα και ιστορίες», που διοργανώνει το Εργαστήριο Γλωσσολογίας του Τμήματος Φιλολογίας σε συνεργασία με το Δίκτυο του MultiMind και το Με2Γλώσσες.
Στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας Μητρικής Γλώσσας, που καθιερώθηκε τον Νοέμβριο του 1999 από την UNESCO και γιορτάζεται έκτοτε στις 21 Φεβρουαρίου, είναι να προωθηθεί η γλωσσική και πολιτισμική πολυμορφία και η πολυγλωσσία. Στόχος της εκδήλωσης, που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή (21/2), στις 12μμ, μέσω της πλατφόρμας zoom είναι, όπως εξηγεί η κ. Παπαδοπούλου, «να μιλήσουμε για τις γλώσσες και μέσα από τις ομοιότητες και τις διαφορές τους να φανεί ουσιαστικά ότι όλες οι γλώσσες είναι ίσες, κάτι που αποτελεί βασική παραδοχή της γλωσσολογίας, αλλά και να τονίσουμε την αξία της διγλωσσίας και της πολυγλωσσίας».
«Έχουν υπάρξει πολλές έρευνες που δείχνουν ότι οι δίγλωσσοι και οι πολύγλωσσοι ομιλητές έχουν καλύτερες γνωστικές ικανότητες από τους μονόγλωσσους κυρίως σε ό,τι αφορά την εστίαση της προσοχής τους σε πολλά έργα και τη δυνατότητα που έχουν να μετατοπίζουν την προσοχή τους από τη μία δραστηριότητα στην άλλη. Ένα άλλο πλεονέκτημα που εμφανίζουν τα δίγλωσσα/πολύγλωσσα παιδιά είναι να αντιλαμβάνονται ευκολότερα ή και νωρίτερα την οπτική του άλλου σε σχέση με τα μονόγλωσσα παιδιά», επισημαίνει η καθηγήτρια Γλωσσολογίας του ΑΠΘ, εξηγώντας πως όλα αυτά έχουν καταγραφεί από μια σειρά πειραματικών ερευνών.
Σε ό,τι αφορά τη διδασκαλία σε δίγλωσσους μαθητές και κυρίως στα παιδιά που έχουν μεταναστευτικό και προσφυγικό υπόβαθρο, το σημαντικό, όπως τονίζει η κ. Παπαδοπούλου, «είναι πως πρέπει να διατηρείται η μητρική τους γλώσσα γιατί η έρευνα έχει δείξει πως όταν η δεύτερη γλώσσα -στη δική μας περίπτωση τα ελληνικά- χτίζεται πάνω στην προϋπάρχουσα γνώση της μητρικής, τότε μαθαίνεται και η δεύτερη γλώσσα καλύτερα».
«Είναι μύθος ότι τα παιδιά δεν πρέπει να ακούνε άλλη γλώσσα πέραν της ελληνικής για να μάθουν πολύ καλά τα ελληνικά», σημειώνει και εξηγεί πως «όταν ενισχύεται και η μητρική τους παράλληλα με τη δεύτερη γλώσσα, η έρευνα έχει δείξει ότι έχουν περισσότερες πιθανότητες να μάθουν καλά και τη δεύτερη γλώσσα».
Πηγή: alfavita.gr