Διανύοντας τη σχολική χρονιά 2023-2024. Παρατηρούνται ολοένα και περισσότερο επιθετικές συμπεριφορές από παιδιά, οι οποίες δεν έχουν να κάνουν μόνο με το σώμα, αλλά κυρίως με την λεκτική επίθεση και την κριτική σε καθετί που μπορεί να κάνει ένα άλλο παιδί.

Η ανησυχία είναι λίγο περισσότερη αυτή τη σχολική χρονιά για τα φαινόμενα αυτά, τα οποία δεν ξεκινάνε έξω από το σπίτι, αλλά μέσα από αυτό. Θα πρέπει λοιπόν οι γονείς/ κηδεμόνες που μεγαλώνουν παιδιά να δώσουν λίγο παραπάνω προσοχή.

Είναι σημαντικό να είναι κοντά στα παιδιά τους, να είναι προσεκτικοί σε αυτά που λένε, στον τρόπο που μιλάνε, στις λέξεις που χρησιμοποιούν, αλλά περισσότερο στο παράδειγμα που δίνουν. Το παράδειγμα είναι το πιο σημαντικό ερέθισμα για ένα παιδί.

Ως παιδαγωγός είμαι κατά της τιμωρίας και της φωνής. Είμαι υπέρ της συζήτησης και της ελευθερίας της άποψης. Ο καθένας να μπορεί να εκφράσει αυτό που νιώθει.

Παρατηρούνται συμπεριφορές και διαπιστώνεται ότι τα τελευταία χρόνια οι γονείς δεν ασχολούνται με το λεκτικό και συναισθηματικό κομμάτι των παιδιών τους. Τα παιδιά μεγαλώνουν σε μια κοινωνία που καλείται ολοένα να μετουσιωθεί σε συνεχόμενες νέες καταστάσεις και συμβάντα. Φυσικά δεν υπάρχει τρόπος διαχείρισης σε εγχειρίδιο ώστε να το διαβάσουν οι γονείς και να είναι όλα καλά και ομαλά.

Οι δυσκολίες πάντα θα υπάρχουν και τα λάθη επίσης. Το βασικό θέμα είναι να μπορεί κάποιος να διαχειριστεί το λάθος του και του απέναντί του. Αν δεν μπορεί να διαχειριστεί το λάθος του, πώς θα διαχειριστεί το λάθος του διπλανού του; Η απάντηση είναι πως δεν θα μπορέσει.

Όσον αφορά τα παιδιά, για αυτό υπάρχει λύση μέσα από τα εργαστήρια κοινωνικών δεξιοτήτων στο δημοτικό, όπου μέσα από αυτά τα παιδιά διδάσκονται μαθήματα ενσυναίσθησης, αυτοσεβασμού, αυτοπροστασίας και αυτοκριτικής. Πολύ σημαντικό όμως και το παράδειγμα! Όσες συμβουλές και να δωσει ο γονέας στο παιδί, εάν το παράδειγμα είναι αντίθετο ή παρεκκλίνει, δεν πρόκειται το παιδί ούτε να τις ακολουθήσει, ούτε και να εμπιστευθεί. Μέσα από το παράδειγμα τα παιδιά θα μάθουν να μην κάνουν κριτική, να μη βάζουν ταμπέλες, να μην στοχοποιούν.

Για να μπορέσει ένας εκπαιδευτικός να βοηθήσει ένα παιδί, είναι απαραίτητο το παιδί να σέβεται τον εαυτό του πρώτα απ' όλα και να είναι χαρούμενο. Οι εκπαιδευτικοί χρειάζονται βοήθεια από τους γονείς σε αυτό και κατανόηση. Κατανόηση στο ότι έχουν να διαχειριστούνε πολλές ψυχές μαζί και πολλά διαφορετικά οικογενειακά περιβάλλοντα.

Οι ευθύνες είναι πολλές και το κλειδί είναι η ενσυναίσθηση.

Σοφία Γεωργιάδου, Παιδαγωγός-Συγγραφέας

πηγη:www.alfavita.gr